√1

7 0 0
                                    

İLK DENEYİMLER

Koşarak yatağıma atladım. Sakince durdum, doğru söylemek gerekirse durmaya çalıştım. Arkadan gelen sesleri veya daha doğrusu bağırışları duymama çalışarak kulaklarımı sıkıca ellerimle kapadım

"SÖYLE HADİ! BENDEN ÖNCE OLANLARI SÖYLESENE HA?! SÖYLESENE. SÖYLE DEDİM SANA LAN!"

Kapı sesi.

"(Yalvaran ses tonu ile) Lütfen... Yapma"

Daha fazla dayanamayarak kulaklığımı aradım. Her zaman elimin altında olan sey yoktu. O sırada içeri biri girdi

"Bunu mu arıyordun abla?"

Bana verilen kulaklığı görünce rahatladım fakat onları kendim takmadım. Kardeşimin kulağına geçirip son ses listemden bir şarkı seçip omzuma yasladım onu. O yavaşça uykuya dalarken telefonuma bir bildirim geldi

Yeni bir mesajınız var!

-Kızım anlasana artık seni istemiyorum. O bile istemiyor, sana 3 kere şans vermem bile hataydı bir daha yazma bana.

Bu kişiye artık yazamazsınız

Gördüğüm mesajı sindirmeye çalışırken arkadaki bağırışmaları,küçük kardeşimin uyuyuşu ve kendimi göz önünden geçirdim.

Hayatımın bir boka gidişi normaldi.
Daha doğrusu gidişi değil. Bokun ta kendisi olduğum için gidişinde böyle olması normaldi.

1 veya 2 ay sonra

Okula başlamıştım. O ortamdan kurtulduktan sonrada iyi şeyler olmamıştı sanki. Yediğim kazığın etkisinden kurtulamasamda acısı indi gibi hissediyorum. Ayrıca okul başlamak istememiştim, arkadaşlarım 11. Sınıf iken 10. Sınıftaydım. Sınıfta kimseyi tanımıyordum, teneffüste diğer arkadaşlarımla (dışlanarak) konusurken derste gene tek kalıyordum. Ve tenefüste-

Derya:Söylesene kızım haklı mıyım ?

Selim:Mida ne alaka şimdi o mu haklı @mına køyim .

-Bilmiyorum...

Nazlı:Mida'yı konularınıza alet etmeyin kızın zaten başından aşkın sorunları vardır

Dediği kelimeyi sindirirken Derya ve Selimin bakışları rahatsız etmişti

-Şey.. sıkıntı yok.

Dediğim anda zil sesi çalmıştı

Onlara gidiyorum demeden gitmiştim ve arkamdan dediklerini hâlâ duyabiliyorken;

Selim:Şu kız da ne değişik...

Derya:Amann,bırak ne hali varsa görsün!

Nazlı:Öyle deme Derya

Daha hızlı adımlarım ile bahçeden cıkmamla konusmalarını duymam imkansızlaşmıştı. Duymama gerek olduğunu sanmıyorum zaten. Saate bakarken dersin başlamasından 5 dakika geçtiğini görmüştüm. Şimdi ayvayı yedim derken birine çarptım.

İhtimaller üzerineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin