SHIA POV
Ilang araw nako dito sa condo ko at ganun pa din araw araw akong kinakain ng kalungkutan ko dahil ang kwartong ito ang saksi sa pag tataksil sakin ng kaibigan ko at ang taong minahal ko ng sobra higit pa sa buhay ko naluluha nanaman ako ng biglang may kumatok sa pintuan ng condo ko at pinag buksan ko ito na nakapag patigil sakin sa kinakatayuan ko
"Kuya" tanging nasabi ko at doon na tumulo ang luha ko at niyakap nya ko ng mahigpit ngayon ko lang napansin na kasama nya lahat ng tropa nya at seryoso samin nakatingin napaayus ako ng tayo
"I'm so sorry for everything Shia" naguguluhan man ay niyakap ko ulit sya hindi ko alam pero sobrang sakit ang nakita ko sa mata ni kuya gio
"I'm always good kuya you don't have to worry" sabi ko dito at kumalas sa yakap at ngumiti
"I need to tell you something Shia prepared of your self" sabi ni kuya na seryosong nakatingin sa mga mata ko at hinawakan ang kamay ko
"Tara sa loob kuya don tayo mag usap" ilang na sabi ko dahil kanina kopa napapansin na nakatingin sakin mga barkada nya
Nandito sila lahat sa condo ko at sinabi ni kuyang may importante daw syang sasabihin sakin pero may inaantay lang daw kaming dalawang tao hanggang sa may mag bell ng pinto at tumayo si kuya para pag buksan yon abala ako sa cellphone ko ng biglang maramdaman kong tahimik ang paligid na kinaangat ng tingin ko sa dalwang taong nasa harapan ko na nakapag patulo nanaman ng luha ko
"Shia" sabay na sabi ng nasa harap ko at pag iyak ng babaeng mahal na mahal ko
"Please forgive us" sabi ng babaeng nasa harap ko na kinahagulhol ko dahil sa pag luhod nito at pag hagulhol din
"I am not ready to forgive you shane the both of you" iling ko na nakuha parin
"Let us explain Shia" tapik ni kuya sa balikat ko na pinag tataka ko
"Why would I do that?" Nag tatakang tanung ko dahil hindi ganto si kuya
"Just hear what the truth" yung na lang masabi ni kuya sakin at umupo ulit ako hanggang sa inayusan ni Andrea ang sarili at umupo
CONTINUE
Hindi ko alam ang nararamdaman ko ngayon na kaharap ko ang minsan na naging bahagi ng buhay ko aaminin kong kinakabahan talaga ako sa mga maririnig ko
"Shia, hindi ko ginusto ang ginawa ko ang totoo nyan naipit lang kami" unang salita ni Andrea na kinakunot ng noo ko ramdam na ramdam ko ang pagkaseryoso nya pero bakit sobrang bigat ng dibdib ko ngayon
"Naipit saan?" Kunit noo kong tanung sa kanila
"Before ng mangyari dito sa condo mo is our plan with your parents" di makatingin na salita ni cj sakin para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa kinauupuan ko dahil sa narinig ko this is the real?
"What do you mean?" Takang tanung ko na nag papabilis ng tibok ng puso ko
"Tinakot kami nila tita na I bankrupted ang mga kompanyang pag mamay ari ng pamilya namin ni cj kaya we did I am so sorry Shia p-please f-forgive us" hagulhol na sabi na ni Andrea hindi ko na naririnig ang iba pa at sobrang labo nadin ang mga mata ko kaya tumayo ako at tumakbo palabas hindi ko sila narinig na sumunod sakin pero iisa lang ang alam ko Andrea is very painful now dahil sa pag magawa nya sakin ng di dapat I know her so well she's a guilty now
Diko alam kung san ako dinadala ng paa ko pero komportable ako kung san ako ngayon dinala ng mga paa ko nakakarelax ang lugar kung asan ako umupo ako sa isang upuan na duyan dito sa playground at hinayaan kong iduyan ang sarili habang iniisip lahat ng mga nangyayari I can't believe na ganto kapangit ang tadhana ko hanggang bumuhos ang ulan at sumabay ng pag iyak ko na kinatungo ko nakikisama sakin ang panahon haha nakakatawa sabi ko sa isip ko
Ilang minuto din ang lumipas ng mapansin kong hindi ako nababasa ng ulan at iniangat ko ang paningin ko nakita kong hawak ni cj ang payong at mga mata nyang dati ay puro saya ngayon ay nakikita kong sobrang pagod I can't blame him for what he did laman ng utak ko at napangiti ng mapait saka hinawi ang kamay nya upang mabasa nanaman ako ng ulan at sambutin ang bagsak nito.
Namalayan ko na lang na yakap nya ko at basa nadin sya nakita kong nasa lupa na ang payong at humagulgol nako ng iyak niyakap ko sya pabalik at narinig ko ang sinabi nya na lalong kinahahulhol ko
"I'm sorry, kung hindi kita kayang ipaglaban sa mga magulang mo pasensya kana kung nasira ko ang mga planong sanay tayong dalawa ang gagawa" sabi nya na may halong lungkot sa boses at bumitaw ako ng yakap sa kanya
"No, hindi pa huli ang lahat cj bakit hindi na lang tayo lumayo??mamuhay ng simple? Ng tayo lang" sabi ko sa kanya ng sunod sunod nyang kinailing
"Hindi tayo pwede Shia" mapait syang ngumiti
"Bakit hindi? Mahal mopa ko diba? Mahal parin kita? " sunod sunod na tanung ko nakita ko ang pag laylay ng balikat nya at lalong tumamlay ang mga mata nya
"Matagal ka na nyang inaantay Shia, kahit piliin kong mahalin ka sya at sya parin ang pipiliin mo ayuko ng pahirapan ka pa, mahal na mahal kita pero wala akong magagawa kundi ang isoli ka sa tunay na kaligayahan mo pasensya kana kung nagugulahan ka mahal ko pero pangako pag nalaman mo ang totoo mag papasalamat ka sa akin na ginawa ko na ito ng maaga hindi ko kasi kaya ang abutin kapa napapagod nadin akong habulin ka siguru ito talaga ang kapalaran na meron tayo kaya kahit na ikakasakit ko ipapaubaya kita hangad ko ang kaligayahan mo at ayukong ako ang maging dahilan ng pag hihirap mo andrama ba? Pasensya na talaga kung diko pinag laban ang kung anung meron tayo" mahaba nyang sabi na nakapag paiyak sakin why? Bakit nya ko iiwan? Kanino sya nag paparaya?? Bakit? Andaming tanung sa utak ko
"Sinasabi mo bang hindi na natin pedeng ayusin ang merong tayo? Bakit? Sumusuko kana ba?? Tell me what's going on? Andaya daya mo naman eh kung kailan kailangan na kita saka moko iiwan sa ere I need you cj pero bakit dimo makitang kailangang kailangan kita mas pipiliin mopa rin na iwan ako sa huli kahit na andami na nating napag daanan!" Hagulhol kong iyak na napaupo pa sa lupa at pinatong ko ang dalawa kong kamay sa tuhod ko at don umiyak ng umiyak naramdaman ko ang pag yakap nya ulit sakin ng mahigpit
"Alam kong mahal mo din sya mahal ko" huling sabi nya na narinig ko at nawalan na ng malay.
