~02~"Büyülü karşılaşma"

24 2 0
                                    


Herkese merhabalarr yeni bölümeee hoşgeldinizzz:))) siziii seviyorummm )) iyi okumalaarrr

Medya: Bora Coşkun

Ve bu gün ilk operasyonumuzdu ve başlıyorduk bu gün bende gidicektim operasyona Bora odaya girdi ve bana gülümseyerek baktı "Merhaba Nora Nasılsın?" dün buraya gelip herkesi tanımıştım ve şimdi bu günde geldim ve ilk operasyonumuzdu.

Boraya boğazımı temizleyip cevap verdim "Merhaba Bora çok iyiyim teşekkürler sen nasılsın?" Bana gülümseyerek baktı ve cevap verdi "Çok şükür bende iyiyim. Biliyorsun bu gün operasyonumuz olucak ve sende geliceksin hazırmısın?"
"Evet hazırım gidelim bu gün için tam hazırım hazırlandım hemde" Bora gülümseyerek kafasını salladı ve bana dogru konuştu "O zaman herkes içerde seni bekliyor gidelimmi içeriye?" kafamı sallayarak ayağa kalktım ve Borayla birlikte odadan çıktık yine aynı toplantı odasına doğru ireliledik.

*********************

Ve şimdi bir takım olarak bir arada gidiyorduk. Benim üzerimde siyah elbise kollarımda siyah eldiven ayaklarımda botlar ve saçlarımı açık bırakmıştım

 Benim üzerimde siyah elbise kollarımda siyah eldiven ayaklarımda botlar ve saçlarımı açık bırakmıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Giydiği elbiseni böyle hayal edinnn

Ve artık gideceğimiz yere varmıştık bir deponun önünde durduk ve ben hemen heyecanla "Burası neresi?" diye merakla sordum. Zehra bana bakarak "Burası o adamı tutup öldüreceğimiz yer şimdi birazdan yarım saat sonra buraya gelicek pislik ve çocukları kaçırıyor içerideki depoda ise çocuklar var çaresizler hepsi" diyerek üzüldü. Ben ise tiksinerek o herife içimden artık "Şerefsiz" diye mırıldanmıştım

Aklımdan o çocukların şimdi ne kadar çaresiz olduğu geçti ve yalnız kimsesiz oldukları. Sahiden neden bu kadar pislik insanlar vardıki? Küçücük çocuklardan ne istediler acaba? Neden onları kaçırtdılar? aileleri şimdi arıyormudur onları acaba? kafamdakı bu soruları yanıtlayamıyordum. ve kafam çok karışmıştı Bora bana seslenirken bile duymamıştım "Nora iyimisin?? " sonrasında kendime gelip cevap verdim "İyiyim Bora dalmışım ya ben öyle boşver önemli diğil" sonra Zehra bize bakarak "Geldii Şerefsizz RIFAT" arabanın penceresinden baktığımda siyah bir arabadan 40-45 yaşlarında bir adamın indiğini gördüm ve üzerinde siyah takım elbise vardı. Galiba çocuklardan aldığı parayla dolanıyordu şerefsiz. Zehranın dediğine göre adı Rıfatmış. Şerefsiz Rıfat.

Onlar içeriye girdiler biz ise aradan inip deponun arkasına doğru ireliledik. Bora ise bana baktı ve diğer herkes bana baktı. Noldu lan naptım ben neden herkes bana bakıyor? Şaşırarak hepsine bakıyordum Zehra bana yaklaşarak fısıldadı "Bu adamı siz öldürüceksiniz Nora hanım." Gözlerimi iyice açarak ona baktım "Nasıll yanii benmii öldürüceğimmm???" Herkes bir anda kafasını salladı. Hayır bu olamazdı masıl ben öldürücektimkii?? Nasıl silah bile tutmayı bilmiyorum bennn şaşkınlıkla hepsine bakıyordum.

Bora bana yaklaştı ve dedi "Nora hanım babanızın vasiyeti bu. Bize ve hepimize söylediki ben öldükten sonra o şerefsizleri Nora öldürücek niyesini sorarsanız bizim öldürmemizi hiç bir zaman istemiyordu çünki o şerefsizlerden kurtulunca rahatlıyordu ve istediki sizde hep böyle yapın eğer onun kızıysanız adamları siz öldürmelisiniz. Ve babanızda hep bunu isterdi." Bora lafını bitirdikten sonra kendimde bilmeden tamam anlamında kafamı sallamıştım..

Yavaş yavaş deponun arkasına doğru gidiyorduk ben önde hepsi arkadan geliyordu. Rıfatın adamlarının hepsi dışarıdaydı içeride ise sadece o şerefsiz vardı. dışarıdakı adamları bizimkiler etkisiz hale getirdiler ve içeride şerefsiz bunların hiçbirin duymadı çünki depodan az aralıda onları vurdular ve içeriye ise sadece ben girmeliydim. Titreyerek içeriye yavaşça adımlıyordum. Ne diye beni yalnız bıraktılar ya bunlar??? İçeri adımladım ve saklandım.

"Bu da neydi?? bütün çocuklar onun önünde durmuş ağlıyorlardı o ise hepsini dövüyordu nasıl bir şerefsizsin sen yaa nasıl kıyıyorsun o çocuklaraa şerefsiz insan ne günahları var o küçücük çocukların ve dahada iyrenç bir halde gülüyordu hemde sesli şekilde keyif alarak" bunları yavaşça ona bakarak söylüyordum. Ve tam sözümü bitirmiştimki arkamdan kiminse olduğun anladım hemen geri çekilmek istedim ve o an kolu belime dolandı nefesi boynuma temas ediyodu. Neydi bu şimdi buda kimdi? bana arkadan sarılan??

Konuşmak için dudaklarımı araladım ama o benim konuşacağımı anlayarak elleriyle dudakları kapadı ve arkamdan kulağıma "Şşşhh Güzelimm konuşmak yok" diyerek bana dahada sarıldı bu kim yaaa bide banaa güzelimm diyoo. Dudaklarıyla boynuma temas etdiğini hiss etdim ve elleriyle yavaşça elime doğru gitdi ve elimi tutdu elimdeki silahıda o şerefsiz Rıfata uzatdı benim elimin üzerinde onun elleri vardı ne kadarda büyüktü elleri.

Bu kimdi? neden bana yardım ediyordu? ve konuşmaya başladı yine "Güzelim silah atmayı bilmediğini biliyorum ve şimdi ikimizde bu şerefsizi öldürücez" gülümsediğini anladım diger elimi onun dudaklarımın üzerindeki eline götürdüm ve tutarak aşağı indirdim ve yavaşça "Sen kimsin" diye fısıldadım "Gizli hayranınım Nora Akay" dedi ve yine gülümsedi ve elimizi havaya kaldırarak yavaşça saymaya başladı "1.....2.....3 " ve pat diye ses geldiğinde irkilerek arkaya çekildim gözlerimi kapadım o ise bana yine sıkıca sarıldı "şhhh korkma güzelim" dedi ve yine dudaklarını boynumda hiss etdim gözlerimi açtıkta ise karşımızdakı Rıfatın yere yığıldığını gördüm ve çocukların bağırdığını gördüm ve hepsi çok korkmuştu.

Ben ise kafamı çevirmek için döndüğümde beni durdurdu ve yine kulağıma fısıldadı "Şimdi diğil güzelim şimdi olmaz görmemelisin beni" dedi ve iç çekerek benden uzaklaştı ben ise arkamı döndüğümde onu arkadan görmüştüm boyu benden uzun iri omuzlu iri bedenli kaslı bir bedenli biri olduğunu gördüm ve ordaca kalmıştım ve kendi kendime bir daha sordum

"BU ADAM KİMDİ?"

Veee bölümmm sonuu bölümde gizlii biri olduğunu gördünüzz bu gizli kişide kimm acabaaa;)

Aynor🪽Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin