KimliK

2. Bölüm

Uyan Melisa. . Uyan uyan

Aniden duyduğum bu sesle uyanmıştım. Beni korkutmuştu . Başım ağrıyordu . En son ne yaptığımı düşünüyorum. Eve gelmiş kapının açık olduğunu görmüştüm , içeri girdim ve bayılmıştım. Kapının önüne bayıldığıma emindim ama şu an kendi yatağımda uzanıyordum. Hakkaten neden b bayıldım ben? Normal miydi böyle olması ?
Aniden kapı açılması ile bir an irkilmiştim ,giren kişiye baktım. Gelen annem idi . Uyandığımı görünce hızlıca yanıma geldi ve sarılmıştı. Endişeli görünüyordu.

Annem: Bizi çok endişelendirdin (Gözünden bir damla yaş düşmüştü ). Seni aniden yerde görünce ... Sesi giderek kısılmış ve bir hıçkırla sesi duydum , uzalaştı yüzüne baktım ağlıyordu. Annemi ilk defa böyle görüyordum.

Ben: Sorun yok, ben iyiyim anne . Doktorla konuştum sadece yorgunluktan olduğunu söyledi. Sen de biliyorsun.

Anneme bu sefer ben sarıldım .
Biraz sakinleşince konuşmaya başladı

Annem: Biliyorum, neyse ben Ayşe ile konuştum artık onun yanına gideceksin . (neden dercesine baktım) Bu sefer soru sormaya izinin yok . Kendisi iyi bir arkadaşım . Beni de iyi tanıyor, tamam mı ?

Ben: Tamam , en azından bi açıklama yapsan. Biliyorsun ilaç etkisini göstermezse psikoloğa göndermeyi düşünüyor. Biraz fazla geliyor bana.

Annem:Bu sefer bir şey demeden kabul etsen anneciğim . Olmaz mı? Hem farklılık olur . Ne dersin? Bir az da alsa dene olmazsa bırakırsın .
Ne diyebilirim ki

Ben: Tamam , ama hoşuma gitmezse bırakırım .
Annemin ağlaması kesilmiş ve gülümsemişti.

Annem: Tamam sen nasıl istersen. Bu arada eve babanla beraber geldik , seni görünce o da çok korktu. Seni tekrar hastaneye götürecektik, zor ikna ettim . Ayşe sık sık olabileceğini söyledi , babanı biliyorsun fazla düşünüyor . Aşağı indiğimizde babanla de konuş tamam mı . Bi de aşağı indiğimizde sana açıklamak istediği bazı şeyler var. Sakin ol olur mu? .

Konu ben olsam dahi bazı şeyleri merak etmezdim. Bir şey varsa olur olmazsa olmazdı . Böyle düşünüyordum. O yüzden anneme ne konuşacağız diye sormadım.

Ben:Tamam, konuşuruz .
Annem bu halime göz devirmişti.
Annem: Yemek hazır bu arada . Yemeği buraya mı getireyim yoksa bizimle mi yersin?

Ben : Sizinle yerim. Ama duşa girsem sonra gelsem olur mu?

Annem : Tamam . Çabuk ol o zaman.
Ben: Tamam , hemen gelirim.
Annem gitmişti , bende banyoya yönelmiştim. İşim bitmişti son bir kere daha saçımı taramak için aynanın karşısına geçtim. Tam çıkacaktım ki bu sefer başım dönmeye başladı . Yere düşmemek için lavabodan tutunmuştum. Geçer gibi olduğunda aynaya baktım. Gözlerim kocaman açılmış aynaya xakıyordum . Çünkü bir sağ gözüm yeşile dönmüş , çenemin altından aşağı inen ve enseme doğru ilerleyen dövme benzeri bir şey vardı . Galiba yanlış görüyordum. Yere baktım , baş dönmem geçmişti . Tekrar aynaya baktığımda gözüm normaldi ve de dövme benzeri şey yoktu. Galiba gerçektende yorgunum . Ayşe hanımın ve annemin dediği gibi bir psikoloğa gitsem zararı olmazdı herhalde.

Banyodan çıkmış , saat 15.45 ' ti . Yavaş adımlarla aşağı indim . Mutfağa yaklaştığında annem ve babam kısık sesle konuşuyorlardı . Sesleri tam gelmiyordu
Babam : Her şeyi en sonunda öğrenecek zaten niye şimdi söylemiyoruz Aylin ?
Annemin sesi kısık olduğu için gelmiyordu
Bu sırada içeri girdim . İkisi de birbirine baktı sonra da bana.Babam kalktı ve sarıldı

Babam: Nasılsın canım? Bizi çok korkuttun. Seni öyle görünce aklıma neler geldi biliyor musun? ( biraz durdu ve konuşmaya başladı) Şimdi nasılsın bi tanem?
Ben : İyiyim baba , biraz başım dönüyor ama olsun. Yemeğe geçelim mi ? Çünkü çok acıktım.
Babam: Tamam kızım
Ben masaya geçerken annem de yeşil mercimek çorbasını koymuştu . Babama yöneldim

Ben : Baba , annem bana söyleyeceğin önemli  bir şey olduğunu söyledi. Şimdi konuşsak olur mu ? Babam anneme baktı tekrardan ve bana döndü .
Babam : Çokta önemli değil kızım yarın konuşalım. Ama bir şey var. Bu hafta okula gitme , okuldan izin aldım . Evde kal , hem dinlenmiş olursun .

Annem : Bende sen evde tek kalma diye izin aldım .
Şaşkınca onlara bakıyordum ,

Ben: Bir hafta fazla değil mi baba . Bir iki gün dinlenir giderdim . Biliyorum endişeleriniz var,  ilk defa böyle oluyor . Biraz daha mı sakin olsanız ? Anne evde kalsam bile kendime bakabilirm.

Bu sıralarda çorbalar bitmiş tabaklara İzmir Köfte ve pirinç pilavı koymuştu.

Babam: Sakiniz kızım biz , kapıda seni öyle görmeseydim giderdin okuluna .
Annem:İzni sen bayılmadan önce aldım zaten, fazla yorgun olduğum için aldım izni .

Gözlerimi kısıp anneme baktım.

Ben: Buna da tamam , başka bir şey var mı ?  Beni bugün baya şaşırtıyorsunuz.
Babam : Sana öyle gelmiş . Her zamanki halimiz.
Annem gülmüştü . Yemeği bitrmişti ve bu tabak yetmişti .
Annem : Çay mı kahve mi istersiniz ?
Babamla beraber çay demiştik .
Babam salona geçmiş annemle bulaşıkları halledip babamın yanına geçtik . Çay da hazır olmuştu
Aklım annem ve babamın neden hastanede uyandığımda  neden ynımda olmadıkları geldi  ve konuşmaya başladım
Ben : Size bir şey soracağım?
Babam : Sor kızım.
Ben: Hastanede uyandığımda birinizin de olsa yanımda olmasını isterdim . Neden yoktunuz?
İkisi de konuşmadı bi müddet sonra babam başladı
Babam : Aslında beni aradıktan sonra yanına geldik . Cumartesi olunca bana ani bir telefon geldi . O yüzden yanında yoktuk.

Ben : Yoktuk . 
Diyerek tekrarladım anneme kaydı gözüm

Babam: Annenin de benimle birlikte gelmesi gerekiyordu .

Annem: Özür dileriz kızım. Önemli bir şey olmasa gitmezdik. Ayşe' ye  güvenliğimiz için seni tek bıraktık

Ben : Peki ikinizi birlikte gitmesini sağlayan bu önemli şey neydi ?

Babam: Bunu şimdi konuşamayız.

Babam böyle olmasına alışmıştım . Aniden arasına mesafe koyuyordu . Bunu annem daha  fazla yapıyordu . Artık böyle olduğunda fazla taklıyordum.

Ben: Peki ,
Çayım bittiği için tekrar doldurmuştum .
Saat çoktan 21.00 geçmişti . Uykum geldiği için odama geçtim . Pijamalarımı giyip yatağa geçtim.

Annem ve babamı düşündüm.
Babam Mesut 42 yaşındaydı , biraz uzun boyluydu . Siyah saçı ve siyah çekik  gözleri vardı . Yüzü kare şeklinde ve sağ yanağında hafif belirgin olan bir ben vardı .Açık teni vardı . Bir şirkette çalışıyordu . Orada ne yaptığını hiç sormadım .

Annem Aylin 40 yaşında , normal bir boyu vardı . Saçı ve gözleri kahverengi idi . Buğday tenli idi annem Hafif yuvarlaktı yüzü. Gülünce sol yanağında bir gamzesi oluyordu ve güzel görünüyordu. İlkokul öğretmeni o da . İkisi hep mesafeli olmuşlardı, niye böyle diye düşünmüyorum artık . Tek çocuktum . Maddi yönden kısıtlamazlardı .  Har şey tamdı , ama yine de eksik hissediyordu insan

Benim saçlarım ve gözlerim annemdi, babama benzeyen sadece çekik gözlerim ve sağ yanağında olan bende.
Yüz şeklim ise ikisi gibi değildi , oval yüzdü .
Yavaş yavaş uykum gelmişti . Aklıma banyoda olanlar gelmişti . Bir anlık göz yapılmasıdır büyük ihtimalle . Gözlerim kapanmıştı. 
***
Merhaba arkadaşlar. İlk defa kitap yazıyorum , bu yüzden hatalarım fazla olabilir . Ona göre okursanız sevinirmn.
Bir de yazdıktan sonra nasıl yayınlayacağımı  bilmiyorum o yüzden yayınlarkan eksik oldu . Kusura bakmayınız