ဒီရက်အတော်အတွင်းမှ ကျမသူနဲ့ရှိနေရင် စိန်လုံခြုံမူခံစားရတယ် ဘာလိုလည်းတော့မသိဘူး ကျမပျော်တယ်လိုထင်တယ်
Yujin : ဟိုလေ နန်းတော်ထဲမှနေရတာပျင်းလို နန်းတော်အပြင်ဘက်ကိုထွက်ရလား
Gaeul : မရဘူး!!!! လုံးဝမထွက်ရဘူး
ကျမမေးလိုက်တယ်စကားကအဲလောက်တောင်သူကိုဒေါသထွက်လိုလား နန်းတော်အပြင်ဘက်မှဘာရှိနေလိုသူကမထွက်ခိုင်းတာလဲ
Yujin : ရား အဲတာလေပြောတာကိုလာဒေါသထွက်နေတယ် မထွက်ရဘူးဆိုလည်းမထွက်ဘူးဟွန့်တကယ်ပဲ
Gaeul : မင်းပျင်းနေတာလား?
Yujin : အေးလေ ဘယ်မှပဲလုပ်စရာမရှိ သွားစရာမရှိ ပိတ်လောက်နေတယ်ဟာကို
Gaeul : ဒါဆိုငါမင်းကိုတစ်နေရာခေါ်သွားမယ်
Yujin : ဟမ်
ကျမလက်ကိုဆွဲပြီး နန်းတော်ရယ်အပေါ်ထပ်ကိုဆွဲခေါ်သွားတယ်
Gaeul : မင်းကြည့် ကြယ်တွေလှတယ်မလား နန်းတော်အပြင်တောင်မြင်နေရတယ်
Yujin : သူပြတော့ ကျမကြည့်လိုက်မိတယ် တကယ်ကိုလှပြီး နန်းတော်အပြင်ဘက်ကလည်း တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတယ်
အဲတာနဲ့ကျမလည်းထိုင်ချလိုက်တယ်
Gaeul : ဟင့်မင်းဘာလိုထိုင်ကျလိုက်တာလဲ
Yujin : ကြယ်ကြည့်ဖို့လေ ဒီညကအဝကြည့်ရမယ်လေ ဒီလောက်လှမြင်ကွင်းကို
Gaeul : အဲတာ ဆိုငါလည်းကြည့်မယ်လေ
Yujin : ဟမ် အော်အင်း
ဘာလိုလဲမသိဘူး ကျမစိတ်ထဲသဘောကျနေတယ်ခံစားချက်လေဖြစ်နေတယ် ဒါမယ့်သူတို့နှစ်ယောက်ကြယ်အတူတူကြည့်နေတာကို အဝေးကနေလူတစ်ယောက်ကြည့်နေခဲ့တယ်သူတို့မသိကြဘူးလေ
YOU ARE READING
True love
Romancean yujin စာရေးဆရာမတစ်ဉီးဖြစ်ပြီးအချစ်ဝတ္တုရေးရတယ်နေရာမှအတော်ဆုံးပါပဲ တစ်နေ့မှ သူမဝတ္တုရေးနေတုန်းသူမရေးထားတယ် ဝတ္တုထဲကိုရောက်သွားတော့အခါ သူမသည် ဝတ္တုထဲဘယ်လိုထွက်မလဲ
