0.1

127 28 58
                                    

Yeni kurgumuz hayırlı olsun ✂️🎀
♛┈⛧┈┈•༶
Bendiniz Mısra Yıldız. 17 yaşındayım.
Ama içimdeki o hayalperest ve çocuk yanım asla olgun olmama izin vermiyor. Aynen şu an olduğu gibi.

"Mısra bu senin cezan yapmak zorundasın." Bu Açelya grubun en sinirlisi ve bizden birazcık daha olgunca davranıyor ama sadece bir tık.
Biz derken ben ve Yasemin.

Yasemin de en hassasımız en hemen ağlayanımız gibi.

Ve az önce oynadığımız oyunda bana verilen cezayı yapmam için ısrar ediyorlardı.

"Açelya ben kimseye 'ben seni çok beğendim. Hadi evlenelim' demem."

"Of  Miis  n'olacak. " Dedi Yasemin.
Evet arkadaşlarım bana kısaca 'Miis' diyorlar. Böyle söylenmesi de hoşuma gidiyor açıkçası.
Biz taa 3 yaşımızdan beri hem komşu hemde arkadaşız. Aynı sitede oturuyoryoruz ve avantaj olarak aynı yaştayız. Onları çok seviyorum. Onlarında beni çok sevdiğini biliyorum. Çünkü yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez. Üçümüz birbirimizden ayrı yapamayız.

"Ne mi olacak? Ya beni ciddiye alırsa."

"Sokakta kimse seni tanımıyor zaten. Söyleyip kaç. Bu kadar basit." Çok zekisin ya Açelya.

"Kaç yaşına gelmişim yaptırdığınız şeye bakın." Çok ciddi konuşuyorum kesin Dünya'nın sonu geliyor.

"Bunu sen mi söylüyorsun Miis." Dedi Yasemin.

"Oğff tamam yapacam. Ne olabilirki en fazla?" Açelya ile Yasemin istediklerini almış gibi sırıtırken bende kurbanımı seçiyordum.

Benimle aynı yaşlarda görünen birinin yanına yavaş adımlarla yürüdüm.
Bankta arkadaşlarıyla oturuyordu.
Yapmasam mı?  Yanına kadar varıp geri dönmekte olmaz şimdi. Tam arkamı dönerken arkadan seslendi.

"Bir şey mi söylicektiniz?"

"B-ben şeyy..." Yok ben söyleyemem. Rezil olurum.

"Sen ney?" Diye tekrar etti beni.

Gözlerimi kapatıp bir çırpıda söyledim. Ne olacaksa olsun.
"Ben seni çok beğendim. Hadi evlenelim."

"Ne? Ne evlenmesi? Neyden bahsediyorsun sen?" O arkamdan bağırırkan ben çoktan kaçmaya yeltenmiştim.

En son ayağa kalkıp arkamdan baktığını gördüm. Sonra da arkama bakmadan koştum. Bu rezillikten sonra eve gidecektim tabiki. Yolda koşarken bir yanda  Yasemin'i aradım.

"Alo Yasmiinn."

"Alo  n'oldu? Nereye gittin?Çocuk arkandan bakakaldı."   Kıkırdama seslerini duyabiliyorum.

"Dalga geçmeyin ya. Offf zaten rezil oldum." Dedim

"Ya tamam tamam. Komik bir anı oldu işte. Sen nerde olduğunu söyle."

"Eve geçiyorum. Bana gelin bari." Artık koşmaktan yorulduğum için yürüyordum.

"Tamam geliyoruz. Bu arada öbür cezanı daha düşüneceğiz haberin olsun."

"Ama ben yapamam. Ben yok.
Ben hı-ı." Ağlicaktım artık neredeyse.
Nerden çıktıysa bu oyun. Bir daha oynarsam ne olim.

"Hadi öptük seni. Geliyoruz eve." Dedi Yasemin.

"Bende sizi." Diye devam ettim ve telefonu kapattım.

10 dakika yürüdükten sonra eve varmıştım. Her zaman otobüs yerine yürümeyi tercih ederim.
Binanın içine girdiğimde asansöre binip 5.  katın düğmesine bastım.
Kapı kapanacakken birinin eli ile kapı geri açıldı. Benim yaşlarımda bir kızdı. Bu apartmanda uzun zamandır oturuyorum ve hiç bu kızı görmemiştim.

HAYALET  | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin