HAYALET | Texting

0.2

"Aman Allah'ım komşular gelmişler."
"Ya ne diye size uyduysam."
"Yüzümü görse tanırmı ki acaba."
"Bende başka kimse yokmuş gibi komşumu seçmişim o lafları söylicek."
Ben saydırırken Açelya onuncu kez kapının deliğinden bakıyordu.

"Miis şimdi sen git hayalet ol. Bende kapıyı açim." Dedi Yasemin.

"Tamam dur 1 dakika bekle." İçeri koşup Açelya'nın yardımıyla kostümü giydim. Ve hiç bir şey yokmuş gibi koltuğa oturup komşularımızı bekledim.

Yasemin önden ilerlerken komşularımızda arkadan geliyordu. Enes'in kuzeni gelmemişti.
Kocaman gülümseyerek onlara baktım.
Gülümsemem her ne kadar gözükmesede...

İki kişi bana gülerken Enes ve diğeri kızgın kızgın bakıyordu.
Aralarından bir tek Enes'i biliyorum o kadar.

"Çok komik gözüküyorsun biliyor musun?" Dedi biri, Enes olmayan ve bana kızgın bakan. Onlara neyse. Niye bu kadar kafaya taktılar anlamadım.

"Yoo gayet şık bir Hayaletim." Şu an Yasemin ve Açelya'nın gülmekten yarıldıklarını biliyordum.

"Artık şunu çıkartıcak mısın?" Dedi Enes. Öfff yani! Size ne be.

"Hayır? Ben böyle rahatım."

"Karışmayın be arkadaşıma. Ne taktınız sizde. Nasıl istiyorsa öyle dolaşır." Yürü be Açelya.

"Kusura bakmayın ya. Bizimde hergün kapımıza hayalet gelmiyor. Alışık değiliz bu duruma." Dedi hala kızgın olan. Yiğit'ti sanırım ismi.

"Neyse. Çok gerildiniz konuyu değiştirelim. Tanışalım meselâ." Dedi Yasemin.

"Ben Doruk. Bu Enes bu Yiğit bu da Efe."

"Bende Yasemin. Bu asabi arkadaşım Açelya. Bu da Mı-"

"HAYALET." Diye bağırdım. Ay az daha adımı söylicekti.
"Adım Hayalet benim."

"Pek iyi bit tanışma olmasa da hayırlı olsun yeni eviniz. Artık komşuyuz." Dedi Açelya.

"Nasıl?" Diye sordu Yiğit.

"Basbaya komşuyuz işte. Sizin evin yanında Yasemin ailesi ile yaşıyor. Onun karşısında ben ailemle yaşıyorum. Ben yan komşum da Hayalet hanım ailesiyle yaşıyor."Dedi Açelya

"Hepiniz ailenizle mi yaşıyorsunuz?"
Dedi Efe. Çok sessiz ve aralarında en sakiniydi.

"Evet. Lise son sınıfız. Seneye de burda İstanbul'da okumayı düşünüyoruz." Diye devam ettim.

O sırada Açelya bir soru yöneltti. "Harbi siz kaç yaşındasınız?"

"N'apacan" Dedi Yiğit. Kaba şey.

"Nüfusuma alacam. "Diyerek onu tersledi Açelya. "Ne yapabilirim Allah aşkına."

"Biz hepimiz üniversite biriz.Yani 18 yaşındayız." Dedi Doruk nazik bir şekilde. Doruk dışardan bakılınca baya eğlenceli biri gibi görünüyor. Diğerleri hiç öyle değil.

"Hadi biz kalkalım." Dedi Enes.

Enes lafını bitirir bitirmez zil çaldı.
Koşarak kapıyı açtığımda annem ve kardeşim dışında kardeşimin yaşlarında süpriz biri vardı.

"Mısra kızım ne bu hal yine?"

"Anne bak şimdi bir anlaşma yapıcaz sen benim ismimi içerdekilerin yanında söylemiceksin bu bir, ikide bu kız kim?"

"Bu yeni komşularımızdan Enes'in kardeşi. Okul zamanlarında onunla ben ilgileneceğim. Zaten evden çalışmaya başlayacağım. Neyse bu konuyu sonra konuşuruz. Senin bu halin ne yine?"
Enes'in kardeşi var olmak benim annem ona bakmak. Durun durun benim kafamda vidalar tam oturmadı.