wave : gongfourz

wave

​နွေဦးရာသီရဲ့ပူပြင်း​ပြင်း ခြောက်​သွေ့တဲ့ရက်တစ်ရက်မှာ ပင်လယ်ကလာတဲ့ ​​လေပူ​​ငွေ့များနှင့်အတူ ပင်လယ်​ပျော်ငှက်က​လေးများလည်း မြူးတူးပျံသန်းလျှက် ​ရေလှိုင်းများကလည်း ကမ်းစပ်ကိုရိုက်ခတ်လာရင်း.. ။

"ဟန်ဒုံမင်း ​အထက်တန်းပြီးရင် ဘာလုပ်ဖို့စဥ်းစားထားလဲ"

"​အထက်တန်းပြီးရင်လား ပညာ​တော်သင်သွားပြီး နိုင်ငံခြားမှာ ဘွဲ့သွားယူရမလားလို့.."

ထိုစကားကိုကြား​တော့ ဒုံ​ဟျွန်း တစ်​ယောက် စား​လက်စ ရေခဲ​ချောင်း​လေးကို ဆက်မကိုက်နိုင်​တော့​ပေ ။

" မင်းက​​ရော ဒုံဟျွန်း "

" ငါ..ငါကမသိ​သေးဘူး ဘာလုပ်ရမယ်မှန်း ဆိုးလ်ကိုသွားရမလား ဒီမှာပဲ​နေဖြစ်မလားဆိုတာ"
"မင်း မရှိ​တော့ရင် ငါအထီးကျန်​​နေ​လောက်တာမို့ ဆိုးလ်ကိုပဲသွားဖြစ်မယ်ထင်တယ် "

"(ခစ်ခစ်)"

"ဘာရယ်​တာလဲ "
ဒုံမင်းရဲ့ရယ်သံ​ကြောင့် ဒုံ​ဟျွန်းခမျာ ​​ကြောင်သွားပြီး

"စ​ ​နေတာ"

" ဘာ "
ဒုံ​ဟျွန်း က ​ဒေါသအထွတ်အထိပ်​ရောက်ရင်း ဒုံမင်းကို လက်သီးနဲ့ထုလိုက်သည် ။
"မင်း မင်းက တကယ် အရူးပဲ "

" အား ​တော်ပါ​တော့ မင်း​ရေခဲ​ချောင်းက အရည်​တွေက ငါ့​ပေါ်စင်ကုန်ပြီ ဂင်ဒုံ​ဟျွန်းရ..!
ငါ မသွားဘူး ​လျှောက်​ပြော​နေတာ
ငါမင်းနဲ့ပဲအတူတူရှိ​နေမှာ ​ပြောထားတယ်မလား အဘိုးကြီး​တွေဖြစ်တဲ့အထိ ဒီဘတ်စကတ်​​ဘောကိုကစားကြရင်း သူငယ်ချင်း​တွေအဖြစ် ​သေသွားကြမယ်လို့"

ယင်းစကား​​တွေကို ဒုံဟျွန်း မျှော်လင့်မိ​နေ​သော်လည်း အ​နောက်က 'သူငယ်ချင်း' ဆိုတဲ့ စကားလုံး​ကြောင့် ရင်ဘတ်ထဲ ဓါးတစ်​ချောင်းစိုက်​နေသလိုပင် နာကျင်ရပြန်သည် ။

သူငယ်ချင်းကို သူငယ်ချင်းလို​တွေးခဲ့ရင် ဒီလိုခံစားဝမ်းနည်း​နေရပါ့မလား ၊ ဒါ​ပေမယ့် သူငယ်ချင်း ဆိုတာကြီးကို မဖြစ်ချင်တဲ့ စိတ်က ကြာလာ​လေ ပိုပိုပြီး
အ​လေးသာလာ​လေ..။