DİKKAT;ARADIĞINIZ NUMARA MAFYA!

"Bedelini ödeyeceksin!"

BU BENİM İLK KİTABIM.
OY VERMEYİ UNUTMAYIN!

Sanki hayatın ortasına bir anda atılmışdım.Her şey bir-birine karışmışdı.Bazen hiç yaşamadığımu düşünüyorum.Çünkü yaşamak nefes almak,yemek yemek,uyumak değildir.Bunlar senin yaşadığını hiss ettirmez.

Olduğun kişi yüzünden seni istemiyorlar.Herşeye rağman seninle konuşmak istemiyorlar.Kafamdaki düşüncelerden gece uyuyamıyorsun.Aynada kendine bakınca bile korkuyorsun.Kabuslarından gece yarısı uyanıyorsun.Her şeyin başladığı yerdesin...

15 yıl önce...

"Anne bak çiçek çizdim."Lina her zamanki neşesiyle çizdiği resimleri annesine gösteriyordu."Afferin benim kızıma."Annesi onun çizdiği resimleri beğeniyordu.Lina 5 yaşında olmasına rağmen olgun bir kızdı.Resim çizmeyi,resime olan merakı annesinden kaynaklanıyordu."İnci hanım lütfen yukarıya çıkın.Görkem beyin emri."Evin çalışanı olan Beste çok telaşlı görünüyordu.Linanın babasının emri ile annesi Linanı üst kata çıkardı."Anne ben çıkmak istemiyorum."Lina Alt katta oturmayı çok severdi.Alt kat bahçeye bakıyordu ve o resim çizerken bahçeyi izlemeyi severdi."Olmaz kızım hadi."Lina annesindem kaçmaya başladı.Hem gülüyor hemde annesinden kaçıyordu."Kızım hadi üst kata çıkalım.Lina bodrum katına doğru koştu.Burası bazı bodrum katlar gibş değıldi,çok temiz güzel bir film izleme yeriydi.Hemen kapıyı kapatıp masaların altına saklandı ve annesinin onu bulmasını bekledi.

Beklerken bir ses duydu.Beste teyzenin bir şey kırdığını düşündü.Beklemekden sıkıldığı için koşarak bodrumdan çıktı.Bahçeye çıkan kata çıktığında gördüğü görüntüyle sarsıldı.Annesi İnci kanlar içerisinde merdivenin başında yere serilmişti.Ölmeğin ne olmadığını bile bilmeyen Lina annesinin yanına oturdu."Anne niye üzerine boya döktüler?"Annesin vücudu buz gibi olmuşdu.Lina ona dokunurken elinin sıcaklığıyla onu ısıtmaya çalışıyordu."Anne niye buz gibisin?...Niye burda uyuyorsun?"Lina tam konuşurken kapıdan içeriye biri girdi.Linanın yanına yaklaşdı ve onu üst kata çıkarıp ona resim çizmesini söyledi.Bunu söyleyen babasını şoförü Alparslan'dı.Lina annesinin niye orda uyuduğunu ve niye üzerine boya döküldüğünü sorguluyordu...

Günümüz...

Başımda ağrı vardı.Kendimde değilmişim gibi hiss ediyordum.Sanki ruhum acıyordu."Kızım burdayım gel hadi.Saklanmamız lazım."Annesi kapının karşınsında kızının kolundan tutdu."Anne ben üst kata çakmak istemiyorum bırak beni."Bu zaman kapı açıldı .Orta boylu şapkalı biri içeriye girdi.Takım elbise giymişdi.Takımın şapkasındam dolayı gözleri görünmüyordu.Yüzündeki sakallar yeni traş olunmuşdu.Takımının üzerinde sağ tarafında yukarılarda küçük bir aslan simgesi vardı.Adam cebinden tabanca çıkardı ve annesine ateş etti..."Lina,Lina uyan.Lina!"

Gözlerimi açmakta zorluk çekiyordum.Boynum sanki tutulmuşdu ve başımda kasvetli bir acı vardı.Gözlerimi zar zor açdım.Açdığım an gözlerimi dört-beş kez açıp kapadım.Belkide içkiden dolayıdır diye düşündüm."Lina noldu ne gördün?"Bu zaman bir masaya oturduğumu ve beni buraya bağladıklarını anladım.Başımı aşağı eğdiğimde hayla elbisemleydim.Elbisemi üzerinde nokta nokta sular vardı.Bu sırada bu suyun benim gözyaşlarım olduğunu anladım.

Bodrum katı gibi bir yerdeydik.Ben donup kalıştım adeta.Doranın söylediklerini duyuyordum ama anlayamıyordum.Kafamı döndürdüğümde Doranın masası benim masayla arka-arkayaydı.Onunda eli,bacakları bağlanmıştı."Dora neler oluyor neredeyiz?"Lina iç çekerek konuşmaya başladı."Bir bilsem."Bu sırada halatlardan kurtulmaya çalışıyorduk.Oturduğum masayı çok hareket ettirdiğim masayla beraber yere düşdüm.Tam bu sırada alnım sert bşr şekilde yere yapıştı."Ahhm.Alnımhh."Ciddem çok kötü çarpmışdım."Hey duymuyormusunuz yardım edin."Yerimde kıvranıp duruyordum.Burası çokta büyük bir yer değildi.Yerimde kıvranırken Dorada benimle birlikte yardım çağırıyordu.