Her sabah seni görmek icin erkenden uyandım senin aramanı bekledim telefonla konuşurken bile çok heyecanlandım normalde bindiğimden daha önceki otobüslere bindim inecegin durakta bekledim yağmurda da soğukta da oturdum o banka bekledim seni otobusten indin yanıma geldiğinde o an eve gittikten sonra dilediğim tek şeye kavuşuyordum daha fazla görmek için onun otobüsüne bindim defalarca kıskandım hepsinden herkesten gözümün onunde konusuyolardi sadece pardon diyip yukarıya kactim okul cikisi elimi tuttun bırakmadın bırakmanı hiç bir zaman istememiştim fakat sen bırak dememi ciddiye aldın o gün keske birakmanı söylemeseydim bir daha elimi hiç tutmadın çünkü
