1.Bölüm

170 18 6
                                    

Toplanma alanına geldiğimde herkes oradaydı. Çoğu kişiyi tanıyordum fakat tanımadıklarım da vardı.
Yanlarına gidip selam verdikten sonra bir köşeye geçtim ve sessizce gözlemledim ortamı.

Gözüme takılan tek bir kişi vardı ve gözüm sürekli ona doğru kayıyordu.
İsmi aklımda bir kaç kez yankılandı gözlerim artık sadece ona doğru odaklanmıştı. Güzel bir kadın dı fakat onu tanımadığım için pek de bir şey söylemek gelmiyordu içimden sadece katıldığı bir kaç yarışmadan ve aleyna ile olan dans videosunda görmüştüm onu açık konuşmak gerekirse iğrençti temas falan ıyy-  bi dakika banane ya ne yapıyorsa yapsın beni ilgilendirmez.

Hem kendi düşüncelerimde boğlurken hem de karşımda duran Berna'yı izlerken fazla odaklanmış olmalıyım ki bir anda üzerimde hissettiğim iki çift göz ile irkildim.
Kafamı yukarı doğru kaldırdığım da bana doğru bakarak sırıtan Berna'yı fark ettim. Utançtan kıpkırmızı olmuştum.
Hemen kafamı çevirip göz temasını kestim. Offff ne yapıyorum ben ya dakika bir gol bir mübarek of of.

Ben kendi kendime saydırırken görevli biri geldi ve artık uçağın kalkış zamanının geldiğini söyledi.

Yasin:

"An itibari ile yolculuğumuz başlamıştır kendi güvenliğiniz için Nagihan'dan uzak durmanız şiddetle duyurulur bum."

Ben dahil herkes gülerek uçağa doğru yürümeye başladık. Bir kaç saçma sapan belge onayı vb. ıvır zıvırı da onaylattıktan sonra uçağa sonunda girdik. Ben elimde ki biletten koltuk numaramı bakarak koltukların arasında ki dar yoldan geçmeye çalışıyordum ki öne doğru eğilmiş kafam sert bir şekilde birine çarparak beni durdurdu.
Kafamı kaldırdığımda çarptığım kişinin Berna olduğunu fark ettim içimden kendi kendime ufak bir siktir çektikten sonra durgun bir şekilde bana doğru bakan Berna'ya doğru kafamı çevirdim.

"Çok çok çok özür dilerim istemeden oldu fark etmemişim."

Berna:

"Sorun değil hayatım ne olucak ya olur öyle arada"

Bana doğru bakarak sırıtmaya başlayınca bende kafamı özür niteliğinde sallayıp tekrardan koltuğumu aramaya kalktım o sırada Berna biletimi görmüş olmalı ki bir anda bileğimden kavrayak beni çekiştirmeye başladı.

Berna:

"Koltuk numaran 12A hemen yanımdasın gel şu tarafta bizim koltuklar."

Hasiktir Berna ile yan yana mı oturuyorduk bu hiç iyi olmadı hiç kesin yine elim ayağım birbirine dolanacak of of offf!

Koltuğa vardığımız da Berna çoktan yerine oturmuştu ve bana cam kenarını işaret ederek oturmamı söylüyordu.

HEM BERNA İLE OTURUYORUM HEM DE CAM KENARINDAYIM ÜSTELİK YÜKSEKLİK KORKUM VAR ŞANSIMA TÜKÜREYİM OF!

Pek bir şey belli etmemeye çalışarak oturur vaziyette olan Berna'nın önünden sıyrılıp geçtim bir yandan da kendi kendime sövüyordum.

ŞU KOLTUK ARALARINI BU KADAR DAR YAPMAK ZORUNDALAR MI AMINA KOYAYIM!

Yerime geçtiğimde derin bir iç çektim bir süre bekledikten sonra kemerlerimizi bağlamamız için anons geçildiğinde uçağın kalkacağını anladım.
İçimden bildiğim tüm duaları okudum ve dışarı bakmamaya çalıştım. Kalbim hızlı hızlı çarpıyordu ve uçak aniden kalkış yaptı. Ani bir refleks ile hemen yanımda duran Berna'nın kolunu sıkıca tuttum.

Berna:

"İyi misin?"

Utançtan gebericektim resmen hızlıca elimi kolundan çekerek özür dilemeye başladım. Offf ne malım ben amına koyayım ya of of of!

"Kusura bakma aniden kalkış yapınca ani bir refleks ile-"

Berna:

"Hayır saçmalama ne kusuru eğer korkuyorsan tutabilirsin elimi benim için problem yok dert etme sen."

Aşırı derecede utanıyordum fakat bu teklifi geri çevirmeye hiç niyetim yoktu olamaz dı da zaten.
Elini sıkıca tuttum nedensizce bir nebze de olsa bu hareket bana rahatlık kazandırmıştı.

*********************
Berna'nın ağzından:

Çok uzun süren bir uçak yolculuğuydu ve uyuya kalmıştım fakat gözlerimi araladığım da uyuyakalan tek kişinin ben olmadığımı fark ettim.

Omuzuma doğru yaslanmış olan ve uyuyan Nefise'yi fark ettiğimde yüzümde istemsizce bir gülümseme oluşmuştu.

Çok tatlı uyuyordu onu uykusundan hiç uyandırmak istemezdim fakat hemen hemen şimdi inişe geçecektik.
Hafifçe onu dürttüğümde hemen kalktı ve anlamsızca etrafına bakmaya başladı.

"İnmek üzereyiz kemerini bağlasan iyi olacak."

Bana utanç içerisinde baktı ve hemen kendine çekidüzen verip kemerlerini bağladı.
Göz temasından kaçınırmışçasına kafasını farklı yerlere çevirdi.

*********************

Nefise'nin ağzından:

Hiç fark etmeden daldığım uykudan uyandığım da kafam Berna'nın omuzundaydı aşırı derecede mahçup olmuştum. Yapabildiğim tek şey gözlerimi kaçırmaktı kemerimi bağlayıp kendimi düzelttikten sonra uçak inişe geçti ve işte yine buradayım geçen sene olduğum yerde..

____________________________

Yemin ediyorum elim koptu resmen uygulama ile inatlaştım ben yazıyorum o siliyor ya of aşırı gıcık oldum.

Hikayeyi nasıl buldunuz Nefise baya gerildi bu bölümde.

Yazım hatası varsa söyleyin fark etmemişimdir.

DESIREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin