Seni Koruyacağım

TAKİP

Onu ilk kez gördüm. Bir daha buluşmak umuduyla evin yolunu tuttum. Eve geldiğimde annem her şeyden habersiz mutfakta beni değerlendiriyor. Zaman çabuk geçti. Saat 18.30.

 Kapı çalınır. Vee Gizlilik. Karşımdaydı. Oydu. Öğleden sonraki çocuğu. Tiksintili tavırla çocuğu süzerken, "Çekil" dedi ve kapıyı kapattı. İçeri girdikten sonra annem seslendi, "Kızım kim geldi" diyince çocuk sesiyle sesle "Lütfen sessiz ol" soluklandı "Her şeyi anlatacağım" diyince odama aldım ve anneme "Çocuklar herhalde, kimse yok" . "Anlat bakalım kimsin, kim-" ayrıntılarını kesti ve "Tamam ben Yağız, Yağız Karahan. Babam mafyası. Kardeşim Oğuz Karahan elinde ve onu kurtarmaya çalışıyor." "Peki oğlu değil mi, bıraksın" dedim. "Babamla iyi bir iletişimimiz yok ondan uzak durduk ve ona göre suç işleminiz, güyaa" dediğinde duyuldu. Gaz geldi "Sana yardım etmek, kardeşini kurtarmanda yanında ol." oluşumlarda ikimizde şok olmuştu. Şaşırmıştı ve böylede çok yakışıklıydı. Ona biraz kızgındım ama kalmadı. "Yardımların nasıl sürdürüleceği" tutarlarındayım. "Bizim yanındaki arkadaşı arkadaşı deriz, bitti gitti. Bu arada anneme erkek arkadaşım olduğunu söylüyorsun ama önce evden çıkmamamız gerek. Gel." dedim ve kapıyı gösterdim. Çıktık ama çıkmaz bir olaydık. Bu günkü adamlardı. Ben bisiklete Yağız diğer bisiklete atladı ve çerçeveli. Çok korkmuştum ve kalbim sıkışıyordu ve çarpıyordu. Dayanamıyorum. Veee karanlık.

                                                                                                                     Yağız Karahan    

  Babamın peşimdeydi. İpek. İpek meraklıları gittiler. Hastaneye gitmeliydik. Yoldan geçen arabalara otoptos çekicektim. Ve çektim. Durdu "Hastaneye ulaştık" "Ne oldu." "Bir anda düşü verdi." dedim. Ne olduğunu anlamamıştım. Geldik. İlk yardım yaptılar ve ödemeleri aldılar. Korkuyordum. Hem de çok. Herhalde ona İpeğe aşık olmuştum...