"သုခမြုံ" ဟု အမည်တွင်တဲ့ စံအိမ်ကြီးက အေးချမ်းလှသော တောင်ပေါ်မြို့လေး တစ်မြို့ရဲ့ အစွန်အဖျားရှိ မြေ ေဧက ၃၀ ပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသော စံအိမ်ကြီး ....
အဂ်လန်က နန်းတော်ကြီး တစ်မျှကျယ်ဝန်းလှပေသည် ....
ထိုစံအိမ်ကြီးရဲ့ အရှင်သခင်မှာ ဦးနေရောင် ဖြစ်၍ သားကြီး သူရိန်မင်း နဲ့ သားငယ်လေး အလင်းရောင် ပင်ဖြစ်သည် ...
အိမ်ကြီးရဲ့ သခင်မကြီးကတော့ "အလင်း" လေး ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆုံးပါးသွားခဲ့လေသည်!!
ဦးနေရောင် နဲ့ သူရိန် တို့ဟာ အရမ်းခန့်ငြားလှသော ယောကျ်ားသားများဖြစ်သလို စီးပွားရေးမှာလဲ အလွန်ထူးချွန်ကြသူများ ...
သို့သော် အငယ်ဆုံးသားလေး "အလင်း" လေးဟာတော့ ယောကျ်ားလေးပေမယ့် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဖြူဖြူသွယ်သွယ်လေးဖြစ်နေကာ တခြားသူများနဲ့ မတူတဲ့ ဒွိလိင်လေး ဖြစ်နေခြင်း ...
ထိုအချက်ကသည်ပင် တစ်အိမ်လုံးရဲ့ ချစ်ခြင်း ဂရုစိုက်ခြင်း ခံရသူလေး ....
"အလင်း" ငယ်စဥ်က မြို့ေတာ်ရဲ့ အချက်အချာကျတဲ့ အနည်းငယ်ခမ်းနားသော အိမ်ကြီးမှာ သာမန်ကလေးများကဲ့သို့ သာမန် ဘဝလေးကို ဖြတ်သန်းခဲ့ပေမယ့် လူပျိုဖော် ဝင်ချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့ လီးလေးထက် အဆမတန် ဖွင့်ထွားလာတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး ...
ထိုစောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးဟာ အမြဲလိုလို အရည်စို့နေတတ်ကာ သာမန်ထက်ပို၍ လိုလားတောင့်တနေတတ်ပြန်သေးသည် ....
ထိုရမ္မက်ဆန္ဒ တွေကို ဖေဖေ နဲ့ ကိုကြီးကို ဖွင့်ဟတောင်းဆိုခဲ့ပြီး "အလင်း" ကို သိပ်ချစ်တဲ့ ဖေဖေနဲ့ ကိုကြီးက အလင်းရဲ့ ယားယံနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို သူတို့ လီးကြီးတွေ ထည့်ပြီး အလင်းရဲ့ ဆန္ဒကို တစ်လှည့်ဆီ ဖြည့်စီးပေးလေ့ရှိသည် ...
ထိုသို့ "အလင်း" ရဲ့ လိင်စိတ်တိမ်းညွှတ်မှုနဲ့ အမှောင်ဖတ်ခြမ်းကြောင့် ဖေဖေနဲ့ ကိုကြီးက "သုခမြုံ" စံအိမ်ကြီးကို ဖန်တီးကာ အလင်း အတွက် သုခမျိုးစုံကို ဖန်တီးပေးနေကြခြင်း"
စံအိမ်ကြီး၌ ဦးနေရောင် ရယ်၊ သူရိန်မင်းရယ်၊ အလင်းရယ်၊ အိမ်တော်ထိန်းကြီးရယ်သာ နေထိုင်ကြပြီး အလုပ်သမားများကို အချိန်အကန့်အသက် ခွင့်ပြုချက်ဖြင့်သာ ဝင်စေသည် ....
