CROSSBREED

2

"Anne!"

"Ne demek oluyor bu "

Saçlarını geriye doğru eliyle tarayan kadın olduğu yere biraz daha sindi. Oğluna bakma cesaretini bir kaç dakika sonra buldu.

" Jimin otur" demişti. Hâlâ otoriter olmaya çalışarak.

Genç çocuk itiraz etmeden olduğu yere çöktü. Annesinin ağzından çıkacak en ufak kelimeyi bekledi.
Bayan Mosbyy birkaç saniye daha soluklandıktan sonra anlatmaya başladı.

" 18 yaşında tanıştım babanla. Çok küçüktüm. Bunları zaten biliyorsun. Bir gece ormanda kamp yaparken tanıştık onunla .  aşık olduk . Hem de çok. Gözüm hiç bir şey görmüyordu . Hayatımı ellerine bıraktım.  Kısa zaman içerisinde onun sıradan bir insan olmadığını öğrendim. Her şey bir anda rayından çıktı o farklıydı hemde çok. İnanması güç ama o masalarda ki kurt adamlardandı . Bizim gibi değillerdi Jimin. Tuhaf inançları vardı ve çok güçlülerdi . Tekrar söylüyorum inanması zor biliyorum ama öyleydi işte sende hissetmişsindir kendinde.  Hatta alfa diyorlardı ona. Öyle hatırlıyorum.
Aklımı kaçırdığımı düşünüyor olabilirsin ama onu bırakamadım bunca şeye rağmen hemde. Oda beni bırakmadı. Ailesi istemedi tabi kimse istemdi ama her şey için çok geçti çünkü seni öğrendik Jimin ve o şehirden gizlice kaçtık. Gerisini zaten biliyorsun. Sen doğdun bir kaç yıl sonra da baban öldü . Tek bildiğim seni bu saçmalıklardan uzak tutmam gerektiğiydi . Hâlâ da öyle düşünüyorum Jimin "

Annesinin ağzından çıkan her kelime ile Jimin biraz daha kırgın hissediyordu kendini.

Hayatını  olmadığı biri gibi yaşamıştı resmen. Bunu tesadüfen öğrenmesi ise cabasıydı.
Hogwarts denilen yerden mektup almasaydı  öyleymiş gibi de devam ederdi.

Kendinde farklı bir şeylerin olduğunu her zaman biliyordu . Hissetmişti .
Yine de bunu sesli bir şekilde dile getirecek cesareti hiç kendinde bulamamıştı.

Göz yaşlarının aktığını farkettğinde ise annesinin hâlâ bir şeyler anlattığını farketti.
Daha fazla dinleyemedi  , doğru söylediğine emin olamıyordu bir türlü .

Küçükken tırnaklarının çok sinirlendiğinde birden bire fazla uzadığını farkettğinde Jimin annesine koşmuştu. Annesi onu herkeste böyle olduğuna inandırmıştı.
Onlarca böyle anıya sahip olduğundan genç çocuk kadını arkasında bırakarak evden dışarıya çıktı ona inanmak artık güç geliyordu sarışın çocuğa.

Hâlâ ağlıyordu , göz yaşlarını tek eliyle silerken çocukluğundan beri sığınağı olan ağaç eve hızlıca çıktı. Anlaşılan olan biteni sindirmesi kolay olmayacaktı.

♥️
Hızlı bir geçiş bölümü iyi okumalar ve yorum lütfen.