Echoes of the Undead

Chapter 11 : At the school

Heaven’s point of view

Nakaupo lang ako habang sila ay nagsisimula nang mag usap tungkol sa plano na gagawin mamaya.

I don't have energy to join them, all I can think is my mom who’s now out there.

Kasalukuyan silang nanonood ng balita sa tv ng bus kung saan nagsimula ang zombie apocalypse na ‘to.

Nagsimula pala ito nung araw na umalis kami, at lahat ng taong narescue ay nag sstay sa labas ng city kung saan tinatawag nilang safe zone. bukas pa rin ang lahat ng internet site maski ang tv news.

Lahat ng survivor ay sinasabihang pumunta sa safe zone.

“The school is the only nearest place to us right now, we need to get a new bus and go to the city to get supplies as we travel on going to the safe zone.” Hell said.

“Ang risky pumunta sa city, siguradong maraming zombie ron.” Demoniesse said.

“We don't have a choice, our travel using bus takes 2 days. we need food, we need supplies to live.” Axel said.

“Pagkapunta natin sa city ang iprioritize natin ay yung gas, foods, and other supplies like flashlight, and. . . self defenses guns, or whatever.” Claire said.

“For now, let’s wait for these zombie to get the fuck out of our way.” Yael said and start to stare at those zombies na hanggang ngayon ay natutulog pa rin.

Narinig na naman namin ang nakakabasag na tunog, kaya’t naramdaman ko ang pag lapit sakin ni  Hell para takpan ang tenga ko.

Kahit sakit na sakit na ang ulo at tenga ko sa tunog, tumingin pa rin ako sa mga zombies na nasa harapan namin.

Tumitili sila nang sabay-sabay, pagkatapos mawala ng tunog sabay-sabay din silang tumingin saamin at wala pang isang segundo ay nagsitakbuhan na sila para atakihin yung bus.

“Fuck! drive now, Thunder!” walang nagawa si Thunder kung hindi mag drive kahit hindi pa siya nakakarecover sa tunog.

Lahat kami ay nagsipuntahan sa gitna dahil sa bawat sulok ng bus ay may zombie.

Walang awang sinasagasaan ni Thunder ang mga zombie sa harap with a full speed. nakasunod sila saamin kahit sobrang bilis na ng pagpapatakbo namin.

Dahil sa pagsunod nila, nakuha namin ang atensyon ng ibang zombies na nasa daan. Lahat sila ay sinusundan kami.

“Anong gagawin natin sa mga ‘to? susundan nila tayo hanggang sa school!” Sigaw ni Yohan.

Malapit na kami sa school dahil natatanaw na namin ito, pero ang problema ngayon ay ang mga zombieng sinusundan kami kahit na napakabilis na ng pagpapatakbo namin.

Bigla akong nakaisip ng idea kaya’t tumakbo ako papunta kay Thunder habang nakaalalay si Hell saakin dahil pagewang-gewang ang bus dahil sa bilis.

Tinignan ko ang gilid ng school at nakita kong bukas ang pinto ng parking lot nito.

Metal ang pinto, kailangang pindutin sa gilid para mag sarado at mag bukas.

“Sa parking lot ka dumiretso, tapos buksan mo yung pinto, ako pipindot para mag sarado yung pinto habang mabilis pagpapatakbo mo.” I said while focusing on the road.

“No!” Sabay nilang saad ni Hell.

Napatingin ako sakanila habang nakakunot ang noo, “I’ll do it instead.” Hell said.

What he said, is what he said, kaya't hinayaan ko na lang.

Tumango ako at nag focus ulit sa daan, hinintay ko na ilang kilometro na lang ang layo sa parking lot ng school.

“Open the door now.” kaagad na sinunod ni Thunder ang sinabi ko.

Tumingin naman ako ay Hell na naakadungaw sa pinto nang mag bukas iyon.

Nakahawak siya sa isang metal na hawakan malapit sa pinto para hindi siya matangay ng malakas na hangin.

Saktong may mga zombies din sa parking lot kaya’t nang napindot na niya iyon at sinalubong naman siya ng zombieng babae na nakaschool uniform.

Kaagad ko siyang hinila kaya’t napahiga kami sa sahig, hinihila naman ako ni Faunus at Yohan habang si Yael ay pinupukpok ng kahoy ang kamay ng babaeng nakahawak sa paa ni Hell.

Nang sipain ni Hell ang zombie, nakabitaw ito at naisarado ang pinto.

Nang makatayo kami ang kaagad kong ginawa ay icheck kung nakagat ba siya.

Tinignan ko ang kanang paa at hita niya nang mabilisan, habang narinig ko naman ang tawa nila.

“May ganyan ka palang side, Ven ha!” Pang aasar ni Mae habang nakadungaw sakin.

Doon ako natauhan at mabilis na tumayo, tumingin na lang ako sa daan para hindi marinig tawanan nila.

Nakita ko ang bakanteng parking lot na madilim kaya’t tinuro ko ito kay Emris.

“Dun ka mag park at patayin mo ang ilaw.” I said sabay humarap sakanila.

“Umupo na kayo at isarado niyo yung nga kurtina.” Sinunod naman nila kagad ang sinabi ko, isa-isa nilang sinarado ang kurtina at umupo sa kanya-kanyang nilang upuan.

Naramdaman ko ang paghawak ni Hell sa braso ko ng pahinahon kaya’t hinarap ko siya.

“Are you okay?” He said.

Sasagot na sana ako nang makita kong nakapag park na si Thunder at pinatay ang ilaw.

Naririnig ko pa rin ang kalampag ng mga zombies sa bus pero sa pagtagal ay humihina ito.

Hinawi ko ang kurtina ng bahagya at tumingin sa labas, isa-isa na silang umaalis dahil wala na silang nakikitang ilaw at tahimik na rin yung bus.

“Let’s wait for them to sleep again, so we can move freely.” Hell said.

Hindi naman kami maririnig yung mag uusap kami, tanging pinapatay ko lang ang ilaw dahil baka makakuha pa ng atensyon ng mga zombies.

“Yohan, check the compartment if they have a flashlight in their first aid kit.” Hindi ko nakitang tumango si Yohan sa sinabi ni Hell pero naramdaman ko ang pag sagi niya saamin dahil hanggang ngayon ay nakatayo pa rin kami.

“Upo na kayo love birds.” Pang aasar nito nang dumaan siya saamin.

Hinawakan naman ni Hell ang waist ko at jinudge ako papunta sa bakanteng upuan na nasa gilid namin. pinaupo niya ko at umupo rin siya sa tabi ko.

Bigla kaming nakakit ng liwanag at nakita kong may flashlight nang hawak si Yohan.

Nang buksan niya ito ay tama nga ko, nakakuha ito ng atensyon at nakarinig kami ng hampas ulit sa bus namin kaya’t sinaway ko ito at pinatay niya naman.

“Open it pero umupo ka sa baba at sa baba mo itutok. everyone, sit here at the middle part.” narinig ko naman ang mga yapak nila at nakita ang pag bukas ng flashlight na hawak ni Yohan.

“This is our plain. . .” Hell said.