Bir bahar sabahı yollarda kimsecikler yok. sessizliği anayoldan geçer arabaların sesleri bastırıyordu. Havada ılık bir rüzgar güneş yeni yeni kendini göstermeye başlamıştı. yol boyu her evin bahçesi çiçeklerle doluydu, özellikle kiraz çiçekleri. fakat mart ayındaydık ve bu ayda havanın ne getiriceği belli olmazdı yalancı bahar adeta hepimizi kandırırdı. Küresel ısınmanın etkilerini de unutmamak lazım tabi. Ben her sabah bu yollardan tren durağına, ordan da çalıştığım okula geçerdim. yolda ilerlerken birdan ayağıma bişey takıldı. bu kağıttan uçaktı. içimden "çocuklar işte" diye düşündüm. kağıt uçağı elime aldım tam çöpe atıcakken üzerindeki yazıları farketmiştim.
işte herşey o uçağı elime almamla başlamıştı.
