ich brauche dich
çekim arasındaydık nefesimi bıkkınlıkla dışarı verdim yorgundum ve derin düşüncelere dalmıştım performansım kötü ilerliyordu ve benchi iyi tutmamız gerekiyordu uzaklaşmaya ihtiyacım vardı ama arkamdan konuşulacaklar düşündürtüyordu. fakat daha fazla dayanamadım yanımda bana yükmüşüm gibi bakan takım arkadaşlarımı umursamadan oturduğum yerden kalkıp çadıra doğru ilerledim.
arkamda bakışlar hissedebiliyordum bazıları kötü acımasızca bazılarıda halime acıyordu sanırım.
kötü hissediyordum neden kendime bunu yaşattım diye düşüncelere dalmıştım burada mentalin önemli olduğunu biliyordum ama kendimi toplayamıyordum.
buraya gelmeden önce çokça arkadaşım vardı şimdi ise yapayalnızdım, abartmıyorum ciddi anlamda yalnızdım.
.
çadıra ulaştığımda arkama baktım kimse yoktu işte bu da yalnız olduğumu bana bir kez daha hatırlattı. yere çöktüm.
hıçkırıklarım kulağıma geldikçe hissettiklerim nefesimi kesiyordu, yutkunamıyordum,
boğazımda iğrenc bir acı vardı,
ağlıyordum ama tatmin etmiyordu bağırmak istiyordum.
kendimi toplamaya çalışırken sağ omzumda mavi bandana sarılmış bir el hissettim ve utandığımı hissettim acınası bir durumdaydım sanki, kim olduğuna bakmadan nefesimi düzene sokmaya çalıştım.
kafamı sağa çevirdiğimde hiç ummadığım kişiyi hiç ummadığım gözlerle bana bakarken gördüm. gözleri sanki bana yardım etmek ister gibi bakıyordu ya da bilmiyorum bakmıyordu ben o an buna inanmak istedim.
o an bana elini uzatmasını beni anlamasını benimle konuşmasını istedim ama o uzunca gözlerime bakıyordu.
herhangi bi adım atmasını bekledim ama ayağa kalktı gidiceğini hissetmiştim kıpkırmızı olmuştum gözlerim hala sulu suluydu utandım gözlerimi hemen önüme eğdim.
nefisenin önüme geçmesiyle haraket etmedim ne düşünüyordu bilmiyordum. beni sevmiyordu bu en başından beri belliydi ama buna inanmak istemedim hic bir zaman.
diz kapaklarına doğru çöktü elini çeneme koyup yavaşca gözlerini gözlerime isabetledi.
gözleri hep bu kadar güzelmiydi diye düşünmeden edemedim.
anlamsız bir şekilde nefes alış hızımız bir anda artmıştı. artık nefesi dudaklarıma çarpıyordu iyi hissetmiyordum dudakları sadece biraz ilerimdeydi.
ben adım atmadan nefise kollarını boynuma sardı bir eliyle de saçımı okşuyordu. çok geçmeden ellerimi beline sardım.
temas seven biriydim fakat bu beni biraz farkı etkilemişti.
neden ağladığımı bile bilmeden bana sarılması içimde yeni umutlar doğruyordu.
