bu yıl survivora gelmeden hemen önce nefise ile bir kaç konuşmuşluğumuz, bir araya gelmişliğimiz olmuştu ama o hep biraz mesafeliydi, ben iyi niyetli yaklaştıkça uzak durmaya çalışıyordu.
bunu anlamıyordum
dün oyun sırasında bana iyi davranması, yanımda olması içimde umutlar doğurmuştu. bu yalnız geçirdiğim sezonda belki de yanımda savaşacağım biri olur diye düşünmüştüm.
ama nefise sağı solu belli olmayan biriydi kendimi kolay kaptırıp onu kendimden soğutmak istemiyordum. seramonide mesafeli davranmam gerektiği hakkında düşünürken, muratın söz verdiği nefisenin gözünün içine baktığımı fark etmemiştim onun bana anlamsız bakışlarından sonra ayıkmıştım.
bugünkü oyun su parkuruydu birileri yarışıyordu ama izlemiyordum benchdede tamamen yoktum sayı kaybettikden sonra zaten hemen çökmüştüm sadece düşünüyordum o anı hep tekrar tekrar yaşıyordum.
sanki ömrüm boyunca yalnızmışımda biri bana elini uzatmış gibi hissediyordum ama asla böyle bir şey değildi.
kafamı toparlayıp benchde var olmam gerektiğini yoksa insanların benden rahatsız olacağını varlık göstermem gerektiğini düşündüm.
furkan ve atakanw yarışıyordu hemen ön tarafa geçip haydi furkan gibi bir şeyler gevelemeye başladım, hepsi palavraydı kaybetse umrumda olmazdı zaten her türlü potaya girecektim.
furkan kaybettikten sonra arkamı dönüp ilerliyecekken nefise ve aysunun bana anlamsız bakışlarını gördüm acaba tezahürat yaparken çok mu saçmaladım diye düşündüm boş verip hemen nefisenin yanına yerime oturdum
üstümde değişik bi umursamamazlık hissi vardı.
güneş tepemizdeydi aşırı rahatsız oluyordum kaşlarım sertleştirmekten ağırmıştı.
skor 7-7'ydi sıra nefisedeydi merve ile oynuyordu başarılar diledim ve tüm odağım ondaydı gözüm sürekli fiziğine kayıyordu güzel bir fiziği vardı aslında ilk defa fark ediyordum parkurda ilerlerken oyuna değilde ona daha çok odaklanmış incelemiştim fiziğine, gözlerinin kahverengisine,
saçlarına hatta yüzündeki kabuklara kadar incelemiştim her şeyiyle beni kendine çekiyordu.
oyunu kazandığında birine selam göndermişti hakkında bir şey bilmediğim için fazla düşünmedim ona doğru mutlu bir şekilde ilerledim, arkasını döndüğünde hemen önündeydim hızlı bir şekilde iki elimi çak şeklinde yaparken belimden tutup sarılmıştı karşılık verdim boynuna kollarımı sardım ellerini çektiğini hissettiğim anda bıraktım. "çok iyisin be" dedim duydugunda bana dönerek gözlerini yumdu ve gülümsedi.
aslında o an hemen bitiyordu ama ben binlerce kez yaşıyordum.
bayrak yarışı için takım seçiyorduk ben furkan ile eş olmuştum her zaman ki gibi, seda ile ogeday, damla ile yaman, batuhan aysu ve nefise poyraz olmuştu.
nefiseler ve bizim dışımızda herkes oyunu oynamıştı herkes sayısını almıştı. skor 7-12ydi bir sayıya ihtiyacımız vardı o yüzden rahat ve umursamazdım furkan ile benim oyunumdu karşımızda merve hilmicem ikilisi vardı nefise hariç herkesin furkana güveni vardı arkasından pohpohluyorlardı nefisenin ise furkana anlamsız ölümcül bakışları vardı.
ogeday hala bana bir şeyler anlatıyordu anlamış gibi yapıyordum giderken nefise haydi kızım yaparsın demesiyle tüm moralim yerine gelmiş, kendime güvenim artmıştı birazda tedirgindim nefise ilk defa oturduğu yerden beni izlemek yerine ayağa kalmış odağını bana kilitlemişti bu oyunu almamız lazımdı.
düdüğün çalmasıyla tüm odağımı parkura verdim ve bayrağa merveden 6saniye önce ulaşmıştım
furkanında hızıyla atışlara erken başlamıştık ben hemen atışlarımı bitirmiştim bu sırada merveler gelmişti furkanın son 1 sembolu vardı tüm odağım atıştaydı bu sayıyı alırsak dünyalar benim olurmuş gibi hissediyordum ve furkan son sembolu atmisti.
yess diyerek takıma doğru dönmüştüm sadece nefiseyi bana doğru koşarken gördüm belimden tuttuğu gibi beni kendine çekmişti uzun uzun sarılmıştık ona temas etmek güzel hissettiriyordu cok mutluydum gözlerimi kapatmıştım onu hiç bırakmak istemiyordum sırtıma küçük dokunuşlar yapıyordu.
seda ablanın bernaa diyerek anı bozmasıyla sinirim bozulmuştu nefise ellerini çekmişti sırıtıyordu çok tatlıydı. seda ablayada sarıldıktan sonra mutlu mutlu benche gitmiştim.
murat gunu ozetliyip dokunulmazlık sembolünü nefiseye vermişti bana vermiş kadar mutlu olmuştum karnım doyucaktı bu da beni ayrı mutlu ediyordu.
ödül hamburger pepsiydi en sevdiğim şeydi uzun zaman sonra ilk defa boyle mutluydum nefisenin yanına oturmuş yemeğimi bekliyordum takımdan çoğu kişi cezalıydı ketçap mayonezi görünce onları andık nefisenin bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.
yorgun bi gündü adaya geldiğimizde ben ilk kumsalda uzanmayı ve biraz kafa dinlemeyi tercih ettim düşünmekten kafayı yemiştim artık, serin ve rahatlatıcıydı uykum geldiğinde barakaya doğru ilerledim hemen hemen herkes uyumuştu normalde yatağımın yanında kimse olmazdı tek uyurdum gördüğüm manzarayla içimde tarif edilemez bi sevinç vardı birlikte uyuyacaktıkk.
.
COK YAVAS ILERLEMIYOR MU SIZCE DE??
