La Fleur Maudite

IX

ℭ𝔥𝔢𝔢𝔯𝔰

AUTHOR'S NOTE: This chapter contains mature content that young readers should not read. It is best to ignore the remaining chapters or not read the book at all. Never turn hypothetical situations into the actual world.

R18. READ AT YOUR OWN RISK.

***

"Hoy bakla tuloy ka ba?"

Isang boses ang umalingawngaw sa kwarto ko na ikinagulat ko agad. Nagising ako sa aking pagkakatulog at tinignan kung kanino nanggaling ang boses na 'yon.

Kinusot ko ang mga mata ko gamit ang dalawang kamay ko at minulat ito. Agad namang lumitaw ang mukha ni Hannah, nakataas ang mga kilay habang nakalagay ang mga kamay sa magkabilang gilid ng bewang niya.

I was so annoyed that I scratched my head. "Anak ng putcha!" I looked at her from head to toe and spoke again. "Girl, how did you get in here?"

"Gaga close kami ng nanay mo, remember?!" Lumapit siya sa akin at pinitik ang mga daliri niya sa harap ng mukha ko.

I got up from my bed and sat up. "I mean, paano ka nakapasok dito?" 

"Ano ba 'yan, 'te, parang 'di ka naman nag-iisip, malamang naglakad!" She even demonstrated what she did.

I scratched my head, thinking of the conversation I had with my mother the previous evening. She was the last person to leave my room, so perhaps she had forgotten to lock it.

Kinalabit niya ako sa bewang ko na ikinagulat ko. Agad ko siyang nilingon at tinignan ng masama. "Ano ba 'yon?!" Irita akong umatras papalayo sa kanya.

"Jusko, kapansanan mo na naman. Kaibigan natin magbi-birthday hindi ikaw, kaya 'wag kang pabebe d'yan!"

Bumangon ako sa aking kama at kinuha ang kumot para itupi iyon. "Oo pupunta ako." Sabi ko habang nagliligpit ng mga unan at inaayos ang kama.

"Oh, e ano pa hinihintay mo d'yan?" Narinig ko ang boses niya sa likod ko. Pumikit ako at padabog kong binitawan ang unan ko at humarap sa kanya. "Kung nagmamadali ka, bumaba ka na lang para mapabilis, kuda ka nang kuda, sis."

Nawala ang ngiti niya sa mukha, malapit nang magdikit ang mga kilay niya. "Sungit, kainis!" Sigaw niya.

"Sinong 'di maba-badtrip kung umagang-umaga may langaw na tumatalak sa 'yo?!" Huminga ako ng malalim, pagod na makipagrebatan sa kaibigan ko. "Daig mo pa bunganga ni Chandler kung magsalita." Bulong ko.

Agad na nagliwanag ang mukha niya nang makarinig ng pangalan ng lalaki. "Hoy, hoy, hoy!" Hinatak niya nang mahina ang buhok ko. "Anong Chandler, ha? 'Yong Dawson?" 

Inayos ko ang buhok ko at inirapan siya. "Oo." Sagot ko.

She sat on my bed and immediately pulled my arm, causing me to sit beside her. Walang emosyon akong tumingin sa kanya habang tinakpan niya ng dalawang kamay ang bibig niya, namumula.