I. Bölüm

28 5 20
                                    

Öncelikle selam. İlk hikayemle karşınızdayım. Umarım hikayemi seversiniz. II. Bölüm tanıtım olacaktır. Geçelim hikayemizin konusuna.Bu hikaye de size aşkla ilgisi olmayan, hayattan bıkmış ve herkese soğuk davranan bir kızın aşkla olan imtahanını yansıtacağım. Peki bu kızımız nefretini ve gururunu bir yana bırakıp bu aşka yelken açacak mı? :)

******************
11-A Sınıf Grubu

Doğa Özkan: Arkadaşlar duydunuz mu?

Miray Aslan: Neyi duyduk mu Doğa?

Doğa Özkan: Herkes toplansın öyle söyleyeceğim

Baran Kılıç: Burdayım ben

Kaan Yılmaz: Nasıl da anında burdayım ama

Ayhan Demirci: Ben gidip Nehir'e yazayım da gelsin

Nehir Yıldırım: Senin yazmanla gelecek mıydım sence?!

Bahar Öztürk: Tamam didişmeyi bırakın bakalım Doğa ne söyleyecek

Güney Bolat: Ne oluyor arkadaşlarr

Ayhan Demirci: Doğa arkadaşımız bir şey söyleyeceğim diye bizi buraya yığdı kendisi kayboldu

Doğa Özkan: Burdayım ben söylüyorum o zaman

Miray Aslan: E Çağrı yok ama

Doğa Özkan: O gelince mesajları okuyunca öğrenir

Nehir Yıldırım: Söyle artık kızımm

Doğa Özkan: Tamam tamam söylüyorum

Doğa Özkan: Bizim sınıfa yeni bir öğrenci daha geliyormuş ve o öğrenci de kız

Ayhan Demirci: E yani?

Doğa Özkan: Derslerinde herkesten daha iyi olduğunu düşünüyormuş bir görseniz yüzü duvar gibi gülümsemeyi bilmiyor sanki

Miray Aslan: Kız daha gelmeden teşhisi koyuldu baksanıza

Doğa Özkan: Çok gıcık bir kıza benziyor ve ezik

Miray Aslan: Sen seversin kavgayı ilk günden kavga etmesen bari

Doğa Özkan: Geçen ay Duru ile olan kavgamda ona ne yaptığımı gördün e kaşınmasınlar kaşımak zorunda kalmayayım

Miray Aslan: Helal helal

Nehir Yıldırım: Yuh yani nerden nereye getirdiniz konuyu

Bahar Öztürk: Evet ya kız gelsin bi sonra bakarız belki iyi bir kız

Doğa Özkan: Eminim Çağrı da sevmeyecek çünki derslerinde kazandığı başarılar Çağrı için çok önemli onu geçeceği düşünen gıcık bir kız ne kadar sevilir ki?

Miray Aslan: Dimi ya bakalım Çağrı ne tepki verecek

Ayhan Demirci: Ne yapacak Miray beğenmezse sınıftan mı kovacak

Kaan Yılmaz: Yapar mı yapar sonuçta...

Baran Kılıç: Sonuçta müdürün oğlu o

**************
Bilinmeyen Numara: Sen yeni gelen kız olmalısın değil mi?

Bilge Akgün: Evet, ama sen kimsin?

Bilinmeyen Numara: Bu sorunun cevabını yakında alacaksın. Şunu bilmeni istiyorum ki beni geçemeyeceksin?

Bilge Akgün: Hangi konuda?

Bilinmeyen Numara: Yarış içinde olacağımız her konuda.

Bilge Akgün: Anlamıyorum açık-açık konuş!

Bilinmeyen Numara: Zaman geçince anlayacaksın meraklı kız

Bilge Akgün: Ben şimdi öğrenmek istiyorum, söyle hemen.

✓✓ Görüldü..

Sizce çok garip değil mi? Daha hiç birini tanımadığın bir sınıf artık sana karşı bir şeyler hissediyor. İyi bir şey değil, nefret besliyor. Ama eminim, onların hepsinden daha iyi olacağıma eminim. Çünki bunun için aileme söz verdim. Bu sözümü asla unutamam. Ve asla onları pişman edemem..

Ve artık sabah açılmıştı. Yeni okulumda ilk günümdü. Tanımadığım bir sürü insan ve ben. Aman ya da hiç umrumda değil. Benim başarım sadece derslerim konusunda olmalı. Kendi-kendime biraz daha konuşursam okulun ilk günü geç kala bilirim. Hazırlanmaya başladım.

Okul üniformamız:

Hazırlanırken şarkı mırıldanmayı da hiç aklımdan çıkarmam

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hazırlanırken şarkı mırıldanmayı da hiç aklımdan çıkarmam. Geciksem bile hep yaparım ama annem bunun için beni bir tık azarlıyor olabilir.

Bu şarkının yeri bende çok başka. Bununla ilgili yaşadığım hiçbir anı olmasa da çok anlamlı geliyor. Benim gibi duygusallıkla gram alakası olmayan mahkeme duvarı gibi kaskatı kesilen birisi için fazla duygusal ama dilime takıldı işte napalım. Neyse artık evden çıkmak üzereydim. Okula makyajla gelmenin yasak olduğunu söylemedikleri için hafif bir ten makyajı yaptım. Ayakkabılarımı giyip en sonda da çantamı bıraktığım yerden aldım. Evet hazırdım. Gidebilirim artık o yeni okuluma...

Evimiz okula uzak olduğu için buraya varmam 25-30 dakika sürmüştür ki ben tam okul kapısını açıp içeri girdiğimde artık zil çaldı. Yani ilk ders başlamıştı. Hay aksi gecikmiştim sınıfımsa 3. Katta en sonuncu sınıf olmalıydı. Koşa-koşa sınıfa girdim ve tedirgin bakışlarla birlikte endişeyle hocaya baktım. İlk ders matematik olmalıydı ki hocanın sertliğinden ve sinirli bakışlarından anlıyordum. Tahtada bazı şeyler yazılmıştı acaba ne? kmswsksk. Neyse, hoca sinirli bakışlarla bana bakmayı bıraktıktan sonra yerine geçebilirsin dedi. Ve birazdan tabiki de her sınıfta olduğu gibi yeni öğrenci olduğum için kendimi tanıtmam gerekecekti. Hiç utanmıyordum ve çekinmiyordum. Ama onların yüzündeki alaycı gülümseme bana her şeyi açıklıyordu sanki...

Umarım sona kadar okursunuzz. Yorum bırakmayı ve oy kullanmayı unutmayın lütfenn. Sizin düşünceleriniz benim için çok önemli.. ✨

Yeni ÖğrenciHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin