yüzsüzler

bölüm 3 : işler ters gitti

Melek ani sinirle okulun içine girmişti, konferans salonuna inmiş çantasında bulunan bir kaç atıştırmalığı yiyordu. Kulaklığını takmış müzik dinlerken uyuya kalmıştı..

Saat 20.14' ü gösteriyordu, Melek uyandığında her yerin karanlık olduğunu fark ederek ani bir şekilde telefonunun fenerini açtı.

-Melek : Hayır..

*Hızlı adımlarla okulun kapısına doğru koşmuştu. Kilitliydi, burdan kaçması epey zordu, olayları sindirmek için bir kaç dakika oturdu ani karın guruldamasıyla irkildi. Kantine gitmeye karar verdi bu onun için en mantıklı çözümdü.*

Kantinin arka tarafına geçerek ışıkları yaktı, buzluktan dondurulmuş yemekleri alıp ısıtmaya başladı tam o sırada arkasından bir ses geldi. Melek korkarak sesin nerden geldiğinin kaynağına doğru ilerlerken yiyecek içecek atölyesinde binin olduğunu fark etti. Durun bi dakika bu Ayliz miydi? Heeyy durun bir dakika o neden buradaydı?

-Melek : Kim olduğunu biliyorum derhal ortaya çık.

*Ayliz kafasını kaldırdı, tamam tahminlerimiz doğruymuş..*

-Melek : Hadi ben yanlışlıkla kaldım. Sen niye burdasın?

Ayliz cevap vermemişti, soğukkanlılığını koruyordu. Melek üzerine yürüdü çünkü ona cevap vermemesi onu sinirlendiriyordu.

- Ayliz : Sana ne? Ayrıca senin burda yanlışlıkla kaldığın ne mağlum? Bi' kuş beyinliyle vakit geçireceğime inanamıyorum..

*Melek sinirlenmişti, hızla koşup Aylizin üzerine atladı saçını çekiştiriyor yüzüne tokatlar atıyordu. Gözü dönmüştü, Aylizin kalkıp ani refleksle itmesiyle tezgaha yapıştı.*

- Ayliz : Ne zannediyorsun kendini benden güçlü falan mı?

*Ayliz Meleğin boğazına dayanmıştı. Sıkıyordu gittikçe daha çok sıkıyordu, Melek tezgahin üzerindeki bıçağı gördü ve ona sapladı. Defalarca durmadan.. Sapladı..
Yanlış olduğunu biliyordu ama iş işten geçmişti.