"Benim kaderim buydu yanliz kalmak babam öldü annem zaten beni hiç sevmiyor bi başıma birakti okulda zorbalık gördüm hayatim anlicaginiz bok gibiydi bi cukurdaydim ve battikca batiyordum tâki o gelene kadar benim elimden tuttu ve o çukurdan çekti çıkardı hayatima renk kattı dicem ama yalan olur o benim hayatim oldu simdi ise ben hayatimi kaybettim sevgilimi kaybettim bugun sonum mu yoksa başlangıcım mi olacak bilmiyorum"
Jungkook'dan
Ormandaydim sevgilimin cansız bedenine sarilarak agliyordum yüzü tanınmaz haldeydi onun sevgilim olduğunu kıyafetlerinden ve ona aldığım parmağından hiç cikartmadigi yüzükden anladim
Polis-bay jeon cesedi almamiz gerek
Jk-Cesetmi Ne Ceseti O Benim hayatim
Polis-uzgunum bay jeon ama artik almamiz gerek incelenecek
Sevgilimi kollarımın arasaindan aldilar son kez sarılışım oldu orada sadece oturdum gözüm yerdeki nota takildi elime aldim açtım satırları okumaya başladım okurken bir yandan hıçkıra hıçkıra ağlıyordum
" sevgilim bu mektubum sana ben artik yaninda olamicam ama yaninda degilim diye kendini suçlayıp üzme sen hayatini yasa beni unut olurmu sakin üzülme hep gül sana gülmek cok yakışıyor seni çok seviyorum herzamanda sevicem bunu unutma bir gun görüşmek üzere bbitanemm"
-kim taehyung-
Bunu okuyunca daha cok ağladım dakikalarca belkide saatlerce orada oturup ağladım ...
Toparlanarak ayağa kalktım eve doğru yürüdüm eve vardığımda içeri girdim odamıza artik kendi odama ilerledim içeri girdim kendimi yatağa attim uyuyamayacağımı bile bile yatakta mektuba bide telefonumdaki fotoğraflara bakarak daha da çok agladim...
Kapinin çalması ile ayaklandim ve kapiya ilerledim kapiyi açtım kapidakiler arkadaşlarım namjoon ve yoongiydi kapidan içeri girdiler bende kapiyi kapatip kapinin önündeki arkadaslarimi içeri davet ettim koltuğa oturduk
Namjoon-jungkook anlat ne oldu
Yoongi-evet anlat hadi
Jk-polisler beni çağırdı attıkları konuma gittim önlerinde bir ceset vardi yüzü parçalanmıştı ama kıyafetlerinden ve yuzugunden onun tae olduğunu anladim
Ağlamaya başladım
Namjoon-tamam ağlama sakin ol hadi git bi duş al çamur olmus her yerin
Odama çıkıp banyoya girdim duş aldim uzerimi giyindim aşağı indim mutfakta yemek hazırlamışlardı benide oturtturdular
Yoongi-jungkook hadi ye artik taenin kaybolduğu günden beri hiçbirşey yemiyorsun ARTIK ye
Sinirle ayağa kalktım
Jk-nasil yemek yiyebilirim Söylesene senin sevgilin yaşıyor tabi bilemezsin durumumu sen sevgilinin yüzünü parçalanmış halde gördün mu hiç görmedin beni anlayamazsın
Dedim odama çıktım yatağa uzanip düşünmeye başladım ne zaman oldu bilmiyorum ama uyumuşum tabi 6 gündür doğru düzgün uyumadim
Sabah uyandım gerçi sabah degil öğlendi içeri geçtim koltuğa oturdum telefonumun çalması düşüncelerimden arinip telefonu elime aldim gördüğüm görüntü ile şok oldum arayan kişi 'yasama sebebimm" arıyordu yani taeydi ama nasil hemen telefonu açtım
X-selam jungkookdu dimi naber a bide soruyorum ya tabi kötü olursun sevgilin öldü yani öldürdüm sira sanada gelicek sadece o günü bekle
Telefon kapandi tam o sirada mutfaktan ses geldi masada dünden kalan bıçağı elime aldim ve mutfağa ilerledim korkuyordum ya o ise ne yapacaktım bıçağı sıkıca kavradım o ise onu öldürecektim onun sevgilimi öldürdüğü gibi mutfağın önüne geldim ve bi anda içeri girdim
merheba bu benim buradaki ilk ficim
Umarim beğenirsiniz bi sonraki bölümde
Görüşmek üzereee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sensizlik zor (taekook)
FanfictionSevgilisin katilini arayan jungkook bilmediği gerçekler ile karşılaşır