Omniscient Reader's Viewpoint [ TÜRKÇE ]

Ön söz - Bölüm 0

Ön söz - Harap olmuş bir Dünya'da yaşamanın üç yolu vardır.

[Harap olmuş bir Dünya'da yaşamanın üç yolu vardır. Şimdi ise birkaçını unuttum ancak bir şey kesindir ki o da şu anda bunu okuyan sizlerin hayatta kalacağı gerçeğidir.]

Internetteki bir roman platformu, eskimiş olan akıllı telefonumun ekranını kapladı. Ekranımı aşağı ve sonra tekrardan yukarı kaydırdım. Ne kadar zamandır yapıyordum bunu?

"Gerçekten mi? Son bu mu?"

Tekrardan baktım, ve "bitmiş" yazısı kuşkusuz oradaydı.

Hikaye bitmişti.

+

[Harap Olmuş Bir Dünya'da Yaşamanın Üç Yolu]

Yazar: tls123

3,149 bölüm.

+

'Harap Olmuş Bir Dünya'da Yaşamanın Üç Yolu' 3,149 bölümden oluşan uzun bir fantastik romandı. İsmi kısaltılmış bir şekilde 'Hayatta Kalmanın Yolları' olarakta geçmekteydi.

Bu romanı ortaokul üçüncü yılımdan beri istikrarlı bir şekilde okuyordum.

Iljinler tarafından zorbalık gördüğüm zamanlarda, giriş sınavlarımız batırıp yerel bir üniversiteye girmek zorunda kaldığımda, kahrolası kura çekimi ters gittiğinde ve ben askeri birliğin ön saflarında yer aldığımda, sürekli iş değiştirdiğimde ve şuanda bile büyük bir şirketin yan kuruluşunda kontratlı bir şekilde çalışırken... Kahretsin, bu konu hakkında konuşmayı bırakalım.

Her neyse...

[Yazar'ın sözleri: Hayatta Kalmanın Yollarını buraya kadar okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Sizlere bir son sözle birlikte geri döneceğim!]

"Ah... Son söz hâlâ duruyor. Bu demektir ki gelecek olan bölüm cidden sonuncu olacak."

Çocukluğumun bitiminden yetişkinliğime kadar olan süreçte, 10 yıllık bir sürede yapıldı. Bir tatmin duygusunun yanı sıra, bir dünyanın sona ermesine dair bir umutsuzluk karışımı hissediyordum.

Yazar'ın son cümlesinin yorum kutusunu açtım ve cümlemi birkaç kez tekrardan yazdım.

-Kim Dokja: Yazar, şu ana kadar ki her şey için teşekkür ederim. Son söz'ü sabırsızlıkla bekliyor olacağım.

Bunlar samimi sözlerdi. 'Hayatta Kalmanın Yolları' hayatımın romanıydı. En popüler olanı olmasa dahi, benim için en iyi olanıydı.

Söylemek istediğim bir çok söz vardı ancak bunları yazamazdım. Düşüncesiz kelimelerimin yazarı inciteceğinden korkmuştum.

-Her bölüm başına ortalama 1.9 tıklama

-Ortalama olarak 1.08 yorum

Bu 'Hayatta Kalmanın Yolları'nın' ortalama popülerlik endeksiydi.

İlk bölümün görüntülenme sayısı 1,2000'dü ancak 10. Bölümde bu sayı 120ye, ve sonrasında 50. Bölümde ise 12ye düştü. Roman, 100. Bölüme eriştiğinde ise bu sayı sadece 1 olmuştu.

Görüntülenme= 1.

Bölüm listesinin yanında beliren sayısız '1'leri gördüğümde duygulara boğulmuştum. Bazı durumlarda bu sayı '2' oluyordu ancak birilerinin yanlış yerlere basması çok daha olasıydı.

'Teşekkür ederim.'

Yazar, 10 yıllık bir süre boyunca bölüm başına yalnızca 1 görüntülenme ile 3,000'den fazla bölümden oluşan bir roman yayımladı. Bu sadece benim için olan bir hikayeydi.

Öneri Panosuna tıkladım ve hemen ardından klavyeye tıklamaya başladım, ‐Komik şeylerle dolu bir roman öneriyordum.

Yazar bana ödemesiz bir şekilde bitmiş bir roman yazdı, bu yüzden ona bir roman önerisi veriyordum. Roman'ın 'bitmiş' yazısına tıkladım, ve yorumlar bir anda gözüktü.

A-Yeni bir düşmana benziyor. Bu kişinin ID'sini araştırdım ve fark ettim ki aynı mangayı birden fazla kez önermişler.

B-Önerdiği roman yasak değil mi? Yazar bunu burada yapmamalı.

O an birkaç ay önce benimde bir öneride bulunduğum aklıma geldi. Bir anda 'seyirciler' tarafından bu konular üzerinde araştırma yapılması üzerine onlarca yorum geldi. Utançtan yüzüm kızarıyordu.

Yazar'ın bunu okuyacağına emindim. Bu yüzden hızlı bir şekilde mesajımı silmeyi denedim, ancak çoktan mesajımı kaldırılamayacağım konusunda bilgilendirilmiştim.

"Bu..."

Tüm samimiyetimle yazdığım roman önerisinin bu şekilde patlak verdiğini düşünmek üzücüydü.

Eğer biraz dahi baktılarsa, neden kimse ilginç bir romanı okumayı denemedi? Yazara bağışta bulunmak istedim ancak geçimini zar zor sağlayan bir maaşlı işçi olduğumdan bunu karşılayamazdım.

Bir bildirim aldım.
'Bir mesaj gönderildi'

-tls123: Teşekkür ederim.

Beklenmedik bir şekilde bir mesaj gelmişti. Durumu algılayabilmem bir süre almıştı.

-Kim Dokja: Yazar?

tls123-Hayatta Kalmanın Yolları'nın yazarıydı.

-tls123: Romanı sonuca kadar senin sayende ulaştırabildim. Ayrıca bir yarışmayı kazandım.

İnanmakta zorluk yaşıyordum.

Yaşamın Yolları bir yarışma mı kazanmıştı?

-Kim Dokja: Tebrikler! Bu yarışma nedir?

-tls123: Öğrenemeyeceksin çünkü bu bilinmeyen bir yarışma.

Utandığı için mi yalan söylediğini merak ettim ancak gerçeğin bu olmasını istedim. Belki de cidden bilmiyordum. Diğer platformlarda belki büyük bir etkisi olmuştur. Bu biraz üzücüydü ancak bu kadar harika bir hikayenin yayılması güzeldi.

-tls123: Sana teşekkür olarak özel bir hediye göndermek isterim.

-Kim Dokja: Hediye?

-tls123: Bu hikayenin dünyaya gelmesi sevgili okuyucum sayesinde oldu.

Yazar'a email adresimi istediği gibi verdim.

-tls123: Ah, doğru. Bir para kazanma planım var.

-Kim Dokja: Wow, cidden mi? Ne zaman başlayacak? Bu başyapıt en başından ödenmeliydi.

Bu bir yalandı. Yaşamanın Yolları günlük bir seriydi, bu yüzden aylık 3,000 won ödemek zorunda kalırdım. 3,000 won benim için bir marketten bir öğle yemeğiydi.

-tls123: Para kazanma planım yarından itibaren başlıyor.

-Kim Dokja: O zaman yarın gelecek olan son söz ücretli olacak?

-tls123: Evet, Üzgünüm ki ödeme yapmanız gerekecek.

-Kim Dokja: Elbette, Ödemem gerek! Sonuncuyu alacağım!

Bu konuşmanın sonrasında yazardan hiçbir cevap yoktu. Siteden çıkış yaptım. Ve sonrasında karamsarlığın çöküşünü hissettim.

Yazar başardıktan sonra cevapsız bir şekilde ayrıldı..? Hayranlığım küçük çaplı bir kıskançlığa dönüşmüştü. Ne için heyecanlıydım ki? Her nasılsa, bu benim romanım değildi.

"Bir hediye sertifikası mı verecek? 50,000 won olsa iyi olurdu."

O sırada saf bir şekilde düşünüyordum. Bir sonraki gün Dünya'ya ne olacağından habersizdim.

[ÖN SÖZ'ÜN BITIŞI]