Jisung gözünden
"Hayır. Ben asla görücü usulü evlenmeyeceğim!"
"Oğlum, ama bunu yapman lazım. Sevgi göstermene gerek yok zaten tek yapacağın düğün günü ge-"
"İğrençleşme anne! İstemiyorum işte ya evlenmeyi ben!!"
"Barlarda gezerken öyle demiyorsun ama?"
Babam eve gelmişti ve sırıtarak bu cümleyi söyledi. Ah! Ne kadar aptal bir ailem var diye düşündüm. Kollarımı kavuşturdum.
"O ayrı ama!"
Annem göz devirip mutfağa, babam iç çekerek telefonuyla birini aradı ve şunları söyledi telefondaki kişiye;
"Evet Jisung hazır onu almaya gelebilir."
"NASIL YANİ!?"
"Bağırma da git hazırlan. Gelecekteki eşinle yemeğe gidiceksin"
İç çekip bir şekilde ailemden kurtulurum diye umutlanarak odama gittim. Üstüme beyaz gömlek, altıma ise deri bir pantolon giydim (Zaten bu kıyafetleri annem bana ayarlamıştı).
Giyindikten sonra ayakkabılarımı giydim ve aşağıya inip sözde gelecekteki eşimi bekledim...
Yarım saat kadar oldu ve evin önünde bir araba durdu. Spor arabaydı ve üstü açıktı.
O değildir diye yüzüne bile bakmadım ve bir ses geldi.
"Jisung gel de bin!"
Adımı nerden biliyor diye düşündüm ve sesi çok tanıdıktı. Ona bakınca gördüm ki...
PETSHOPTA TANIŞTIĞIMIZ TAVŞAN ÇOCUK LAN BU??
Sessizce arabanın ön koltuğuna (sürücü koltuğunun yanına) oturdum.
Lee susmuşken aniden konuşmaya başladı.
"Dori seni özlüyor ve aynı zamanda aldığın mamayı bulamıyorum artık"
"Dori nasıl beni özlüyor ve aldığım mama sınırlı üretimdi evde aslında 2-3 paket kalmıştı sokaktakileri beslemek için almıştım"
"Hmm. Anladım"
Son 2 aydır değişmemişti. Aslında petshopta tanıştıktan sonra instagramdan falan konuşuyorduk ve demekki... NE
"Bekle senle mi yemeğe gideceğim?"
"Beğenemedin mi?"
Suratını asıp yine o yüzü yaptı. Off o yüze kıyamadığımı hatırlıyor demekki!!
"Yok yani merak ettim"
Gergin bir şekilde gülümseyip camdan dışarı bakmaya başladım.
--YAKLAŞIK 20 DAKİKA SONRA, RESTORANIN OTOPARKINDA--
Yol boyunca Lee ile konuşmamıştım ve şimdide otoparktan restorana gidiyoduk.
"Bu arada, o günü hatırlıyor musun? Busandaki"
"Hmm... Hayır? Niye ki"
"Boşver"
Lee iç çekti. Ne olduğunu cidden hatırlamıyordum ama sıkıntı yapmadım :)
En sonunda rezervasyon yaptığı masaya oturduk ve yemekleri sipariş etti.
Artık aramız daha çok açılsın diye konuşmak istiyordum ki, o konuşmayı başlattı.
"Bu zamanlarda niye hiç yazmıyorsun?"
"Engelledin ya"
"Ah. Doğru"
Lee utanmış şekilde dururken gülümsedim ve Lee sinirlenmiş görünüyordu. Yine de çok tatlıydı.
Ben onun sinirli haline gülmeye başlarken Lee'de güldü.
"Senin gülüşün tüm her şeyi bozuyor"
Bunu dediğinde daha çok güldüm ve en sonunda gülmeyi durdurdum.
*"Sümüklü baba🗿" arıyor...*
"Bekle burada telefonu açmalıyım"
Lee kafasını sallayınca telefonu açıp dışarıya çıktım.
"Noldu baba?"
"Buluştunuz mu?"
"Evet evet şuan restorandayız"
"Hemen birlikte fotoğraf çekinip sosyal medyalarına at"
"Niye?"
"Eski sevgililerin falan görsün de bıraksınlar seni"
"Off"
Telefonu yüzüne kapattım ve telefonu rahatsız etme ve uçuş moduna alarak yeniden Lee'nin yanına gittim.
"Ne oldu?"
"Boşver"
İç çekip yemeğimi yemeye başladım. Lee'de başladı.
Yemeklerimiz bitince restorandan çıktık.
Aklıma bir şey geldi. Ailemden uzaklaşmak için Lee'den otel odası kiralamasını istesem..?
"Uhmm Lee?"
"Bana Lee değil Minho de ve ne diyeceksin?"
"Benim için otel odası kiralayabilir misin? Ailemden uzaklaşmak istiyorum da"
Siktir! Keşke bunu söylemeseydim!! .Çok aptalım çooooooooook...
"Onun yerine benim evimde kalabilirsin"
"Vazgeçtim eheh... Hatta olabilir.."
Minho gülümsedi.
"Utangaç olmanı seviyorum"
İç çektim ve baba denilen varlığa mesaj attım;
"Bugün Minho'nun evinde kalacağım. Aramayın..."
GÖNDERİLDİ
Sonunda ailemden bir gün olsa da uzaklaşabilcem diye düşünerek arabaya bindim...
______________________________
Fic şuan taslaktayken yazıyorumm
Güzel bir fic olacağına pek inanmasamda umarım güzel olurr
