UNEXPECTEDLY (Privileged series #1)

Chapter 10

Nakasakay ako ngayon sa kotse kasama si Kian papuntang mall, may meeting kasi ako don. It's been one week since he became my personal driver. And it's also been one week since my father return to manila, which is good for me.

Two days ago tumawag sa akin si Dia kasi ang tagal na daw nyang naghihintay about dun sa 'tea' nung lalaking kasama ko nung tumawag sya.

Sabi nya pa nagtatampo daw sya kasi hindi ko daw masabi sakanya yung 'tea'. Wala parin naman syang nakuha sa akin at ilang araw na rin syang nangungulit about kay Kian.

"Updated ka sa love life ko pero hindi ako updated sa love life mo, your so unfair Blair!"

Wala naman talagang namamagitan sa amin maliban sa nagkakilalala kami nung araw na yon at driver ko na sya ngayon.

Nang maalala ko yung sinabi nya ay wala sa sariling tumawa ako, she's cute.

Hindi lang sa love life nya ako updated dahil pati sa nangyayari sa loob ng bahay nila ay updated ako. Hindi naman nya sinasabi lahat but it's enough for me na hindi sya nahihiyang magsabi sa akin.

I sigh. Naalala ko nanaman yung sinabi nya about dun sa nangyaring 'family dinner' nila. Her family is a loss case.

Hindi ko maintindihan kung bakit pa sya nag iistay don, kaya nya namang buhayin yung sarili nya kahit walang tulong sa mga taong yon. But Dia being nice and her hope that her parents will changes, kahit na malabong mangyari yon.

Napapapikit nalang ako habang iniisip yon. Kahit na gusto kong tumulong sakanya ay hindi ko magawa dahil pati ako hindi alam ang gagawin sa sitwasyon nya. Kahit na gamitin ko yung mga koneksyon ko alam kong hindi papayag si Dad na makisawsaw ako, alam ni Dad lahat ng nangyayari sa buhay ng mga kaibigan ko. Why? I don't know! Baka akala nya pera lang ang habol nila sa akin.

Nag offer parin naman ako ng tulong kay Dia pero may problema din daw ako staka kaya nya naman daw.  F*ck her parents! But her decision in life is still in her hands, pinili nya lang talagang manatili sa puder nila. And I hate it!

"We're here" natigil ako sa pagiisip at nabaling ang atensyon ko kay Kian.

"Malapit na tayo sa parking lot" dagdag nya pa.

Napatingin ako sa labas, nakita ko yung dalawang malaking letra sa isang medyo mataas na building .

SM

Sa baba non may nakasulat pa na Sandoval's property. This is just one of the businesses that i will inherit in the future.

Walang buhay ang mata ko habang nakatingin don.

My life has been decided from very beginning since i was born. I didn't had the chance to try or chase any dream, why? Maliit palang ako pagpapatakbo na agad ng negosyo ang itinuro sa akin, kaya tumatak sa utak ko na yun lang ang gagawin ko till my last breath.

Oh you might be wondering why there's no honorifics when Kian is talking to me given that he's my driver, I prefer it that way kesa naman don sa nakakainis nyang mga suggestion. Speaking of those suggestions they're annoying.

It's annoying just thinking about it!

Here's what happen, hinihintay nya ako non sa garahe at pupunta kami dun sa small tourism company ni Dad nung first day.

"Ohh señorita!" nangunot naman ang noo ko ng may tumawag sa akin ng makarating ako sa garahe

Nakita ko naman si Kian sa isa sa mga kotse at nakangiting kumakaway sa akin kaya lumapit ako sakanya

"Don't call me that" bungad ko sakanya pero nagtaka ako ng pilyo syang ngumisi

He's planning something