MAFYA TARAFINDAN KACIRILDIM

1. BOLUM

        Güneşin ışıklarını yüzüme göndermesiyle gözlerimi açtım. Bir kaç kez kırpıştırdığım gözlerimi yanımdaki komidinde duran telefona çektim. Saati görmek için elimle ekrana dokundum. 16.21!? Ne kadar geç olmuş! Neyse ki bugün günlerden pazar ve daha çok uyuyabilirim. Ama uyumalıyım çünkü yapacak işlerim var!
        Kalktım ve banyoda rutin işlerimi halledip odama gittim. Biraz telefona baktım. Karşıma bir reklam çıktı. Bu da ne..?
    Ve reklama tıkladım.. Telefonuma bildirimler yağmaya başladı. "N'OLUYOR LAN!?" Telefonum deli gibi titrerken korkuyla yere attım. Noluyordu be!? Telefonun flashı açılıp kapanıyordu. "S1kt1r telefona virüs bulaştırdım!" Telefonu alıp kapatmaya çalıştım ama işe yaramadı. Uff! Sinirlenmeye başlıyorum bak! Ught! Yeter be! Telefonu tere fırlattım. Lan bir şey olmadı- O kadar da güçsüz değilim be! Üstüne bastım. 

"AHH! AYAĞIM!" Uff ekran kırıldı ve ayağıma cam battı! Of tam vaktiydi! Acıyla inleyip yatağıma oturdum. Ayağımı tutarken telefona sövüyordum. 

          Ve...Evet sevgili telefonuma virüs bulaşınca sakin kalıp antivirüs programı yüklediğim için tamircideyim.. 

"Baharat? Ne oldu güzelim telefonuna kontrole mi geldin?" sevecenlikle sordu Ahmet abi. Seviyorum bu adamı ya. Samimi ve amcammış gibi. Bu tamirci dükkanında çalışıyor. Bana Baharat diyor yıllardır. Babamın arkadaşıydı. Rahmetli babamın bana Bahar dediğini bile hatırlamam oysaki.. SİYAHLAR diye bir mafya çetesi var ülke çapında ünlü. Üyeleri her şehirde var ama mafya liderlerinden kimsenin haberi yok. Babamı da o orospular öldürmüştü, ablamı da.. Bir üyesi ablama aşık olmuş, onu kaçırmıştı. Babam ise onu bulmuş, fakat öldürülmüştü. Ablam da ona karşı çıktığı için ölmüş olmalıydı.. 4 yıldır haber alamıyorum.. 

"Sorma Ahmet Abi yaa. Telefonumun ekranı çizildi.." Telefonu adama gösterince kahkaha attı. Kendini toparladı. "Çizilmiş yaa değil mi? Ya güzelim parçalamışsın bu telefonu ne yaptın uçurumdan mı düşürdün? HAHAH! Ay Allah da seni güldürsün ya." dedi kahkahaların arasından. Tamir olur ama değil mi?" sanmıyordum. Adam haklıydı. Telefon uçurumdan düşmüş gibiydi. Ben de kıkırdadım. "Bir bakalım güzelim. Pek sanmıyorum ama... Kaporta falan... (kaporta ne bilmiyorum umarım telefonla ilgilidir-) Neyse bir bakalım belki yaparım." dedi her zamanki iyimserliğiyle. 

Maalesef şimdi de telefoncudaydım... Olayları anlamışsınızdır zaten. Telefon tamir olmadı-  Samsung Galaxy z Flip 4 telefonlar ilgimi çekiyordu. Bir tanesini elimde incelerken yani rengine falan bakarken arkamda bir ses duydum.

"Bahar?!" 

Tanıdık sesin kaynağına bakmak için arkamı döndüğümde Ela'yı gördüm. 

"Uf kızım ne kadar oldu görüşmeyeli?" diye kıkırdadı ve bana sarıldı. Mis gibi bir parfüm sıkmıştı. Altında pembe mini bir etek, üstünde beyaz bir bluz vardı. Tozlukları tüylü ve beyazdı. Kulaklarındaki piercinglerin sayısı artmıştı. Ay bu kız neden bu kadar slay?? Ve bir saniye..

"Yeni dövme?" diye sordum. Kıkırdadı. 

"Tabii kızım! Göbek deliğimin üstüne bir tane daha piercing taktırdım. Ve omzuma da yeni dövme!" dedi. Omzuna baktım ve yüzümü ekşittim. "Berat'la yaptırdığınız çift dövmesi nerde?.."

Bana tek kaşını kaldırıp baktı. "Hangisi?"

Ne demek hangisi lan-

"Sevgilin hani? Nişanlanacağın çocuk?" diye sordum sanki bir anaokul çocuğuna saymayı öğretir gibi.

"Hangisi diyorum işte? Hee şu kağıt uçak dövmesi mi? Ayy yok be! Aldatmış oç. Zaten bu tarih nişan tarihim-"

"NİŞAN TARİHİN? BENİ NİYE ÇAĞIRMADIN LAN OÇ?!"

"Ayy kızım çok haklısın valla. Ama sen -ablanın gitmesinden sonra- kendini eve kapatıp ev kuşu olduğun için haber de alamıyorduk senden. Neyse yavrum geçmişi boş verelim! Yeni telefon mu alıyorsun?"

"Haklısın valla... Evet telefonum kırıldı."

"Hee geçmiş olsun ne diyeyim- ay dur bir bakim."

Telefonunun çalmasıyla cebinden çıkardı. Arayanı görünce gözlerindeki parıltıyı fark ettim. Ayy ne tatlıydı!

Telefon görüşmesi bitince bana döndü.

"Yavrum ben gidiyorum öylesine alış-verişe çıkmıştım Adem beni dateye çıkarıyor! Nişanıma gelmedin Düğüne bekliyorum!"

"Okiii!"

Sarılıp öpüştük. Sonra o kapıda kendisini bekleyen arabaya binip gitti. Ben de telefonun fiyatını ödeyip mağazadan çıktım. 

.

.

.

"Ohh şükür kurulumu da bitti! 26 yaşıma kadar böyle bir şey yaşamadım. Sinirden telefon kırmak? Sinir hastası mıyım lan ben...?" Yatakta uzanırken telefonuma gerekli şeyleri aktarmıştım. 

Şimdi iyi bir uykuyu hak ediyorum...

.

.

.