~YAKAMOZ~

Bölüm~1

Selam canlar cananlar bu bölüm bizim hikayemizin girişi olucak kapıyı ben tutarım sizleri içeri alalım.
Yorum yapar ve beğenirseniz sevinirim.
Haydi hikayeye.

Hayata bir yerden başlamak gerek değilmi? Söylesenize bir sabah kardeşiniz sizi bir hafta boyunca yazmaya çalıştığınız bir konuşmayla tehdit ediyor. Can sıkıcı ama ben buna her gün katlanıyorum.Ben Arya Güney tanıştığıma memnun oldum ve evet erkek kardeşim var.

"Ablaaaa uyansanaaa ."diye bağırarak yanıma geldi Arden . Bir anda kolumda hissettiğim acıyla sıçradım yerimden .
"La havle ve la kuvvete bir sal artık Arden yine ne oldu?" dedim sitemle .
Gözlerimi ovuşturdum ve gözlerimi ona diktim . Sinsice sırıtarak elinde bir kağıt tutuyordu ve konuşmaya başladı.
"Günaydınlar ablacım bak elimde ne var?" Elindeki kağıdı sallamaya başladı. Uyku sersemliği ile anlamadığım zaman konuşmaya devam etti." Konuşman da ne güzelmiş ablacım. Demesiyle gözlerim fal taşı gibi açıldı.
Ne demişti o konuşmamı.
Üstüne atladım dişlerimi sıkarak " Ya o konuşmayı verirsin Arden, yada selani okuturum senin."
Gözlerini kıstı ve konuşmaya devam etti."Sakin ol ablaaa sadece uyandırmak istedim ve başarılı oldum ve ayrı yeten buda boş bir kağıt." dedi gülerek bu çocuk beni çıldırtmaya mı çalışıyordu.
Oflayarak yataktan kalktım ve banyonun yolunu tuttum elimi yüzümü yıkadım ve havluyla kuruladım.

Koridora çıktığımda burnuma mutfaktan güzel kokular gelmeye başladı. Yönümü mutfağa döndürdüm ve gitmeye başladım. Annem mutfakta yemek yapıyordu babamsa telefonundan biriyle görüşüyordu. Benim geldiğimi farketmesi ile bana başıyla selam verdi bende ona karşılık verdim.

Annemin yanına gittim kollarımı beline doladım. Omzunun üstünden bana baktı ve gülümsedi. "Günaydın kuzum nasılsın bakalım iyi uyudun mu?" diye sordu herzaman ki gibi.
"Günaydın Emel sultan iyiyim ve her zaman ki gibi güzel uyudum sen nasılsın?"

"Bende iyiyim kuzum. Çabuk hazırlanda gel hele yanımıza kahvaltıya misafirlerimiz var."

Kaşlarım çatıldı sabah sabah misafir ne alaka ya ben mis gibi pijamalarımla kahvaltı yapacaktım. 
"Tamam sultanım ben giyinip geliyorum hemen hem sanada yardım ederim." Masaya bir göz attım. "Tabi bana sürahiye su koymak dışında görev kaldıysa. "

Annem dudaklarını büzdü.
"Maalesef kalmadı canım suyuda koydum. En iyisi sen giyinip gel sen kardeşinde gelir birazdan."annemin konuşmasıyla ağzımdan. " Ne" diye bir  nida çıktı. "Sultanım bencede ben en iyisi giyinip geleyim yoksa ben bayılacam." Sonrasında ekledim."Bu arada kimler gelecek?"

Annem hemen yanıtladı beni "Dernekten Zeynep ve Ziya ikizleride alıp gelicekmiş." Annemin konuşması son bulurken ikizleri çok merak etmiştim en fazla 9 yasindalardir diye düşündüm .
"Sultanım ben o zaman giyimiyim çocuklar geldiğinde onlarla ben ilgilenirim sizde misafirlerle oturursunuz."deyip koşarak odama gittim arkamdan seslenen annemi duymamıştım tabi.

Üzerime mavi bir tişört altınada siyah dizin biraz üstünde biten bir şort giydim. Saçlarımı kısa olduğu için önünden bir iki tutam ördüm ve arkada birleştirip saldım. Makyaj yapmayı sevmediğim için dudağımı hafif rujla renklendirdim.
Tam odadan çıktığım an zil çaldı. Kapıyı açtığımda karşımda Ziya amca vardı. Saçlarını özenle taramış ve üstüne babam gibi spor mavi tişört, altına siyah kot pantolon giymişti. Gülümseyerek "Hoşgeldiniz Ziya amca." Dedim."Hoş bulduk kızım bakıyorumda pişti olmuşuz."deyip şen bir kahkaha attı.
Diğer gelen kişi eşi Zeynep ablaydı. Annem gibi üzerinde elbise vardı. Elbisenin üstündeki mor çiçekler çok güzel görünüyordu. Saçlarını topuz yapmıştı. Mavi gözleri ışıldıyordu.Elini öptüm ve annemle birlikte mutfağa geçtiler.

Ikiz derken bu kadar büyük olduklarını düşünmemiştim.
Bunlar benimle yaşıt olmalıydı. Öndeki çocuk daha renkli giyinmişti saçları babası gibi sarı ,gözleri annesi gibi maviydi. Üstünde koyu yeşil bir tişört altında siyah şort vardı. Yüzünde biraz afallamış bir ifadeyle elimi sıktı.

Arkasından gelen çocukla biraz benziyorlardı. Saçları sarı, buğday gibi süzülüyordu anlına doğru . Gözleri koca bir okyanustan farklı değildi . Soğuk tavrı onu daha karizmatik gösteriyordu . Üstünde beyaz bir tişört altında siyah bol bir pantalon vardı .Onunda yüzünde ne kadar belli etmesede afallamış bir surat vardı.

Kardeşiyle kısa bir süre bakıştılar sonra ilk giren çocuk elini uzattı ve " Selam ben Doruk bu yanımdaki duvarda 5 dk ile abim Kayra ." Uzatmış olduğu elini sıktım. " Tanıştığıma memnun oldum bende Arya."dedim elimi bıraktığında kapıyı kapattım. Onalr hâlâ beni bekliyorlardı . Doruk dudaklarını araladı ve "Ben birşey sorsam sıkıntı olurmu?"diye sordu. Gülümseyerek "Tabi ki sorabilirsin sıkıntı olmaz."dedim. Abisine baktı içeri baktı  sonra " Burda galiba küçük bir kız varmış yani annem öyle demişti nerde acaba ." Elindeki çikolatayı gösterdi ve "Şunu ona vericektimde ."dedi .
Bir elindekine bir ona baktım ve sonra kendimi göstererek "Dalga geçmeyin ama galiba o kız ben oluyorum." dedim.
Ve gülmeye başladım oda benimle gülerken duvarın yani Kayra'nın sadece dudağının kenarı kıvrılmıştı.

Doruk öne atlayarak elindeki çikolatayı bana uzattı. "O zaman buyrun minik hanım abim almıştı çocukları çok sever de kendisi afiyet olsun." Sonra abisine döndü otuz iki dişinide göstererek sırıttı. Abisine döndüğümde ona kaşlarını çatarak baktığını gördüm. "Teşekkürler Kayra."dememle gözlerinin bana dönmesi bir oldu . Soğuk düz sesi ile "Birşey değil." dedi.
Doruk bir anda konuşmaya atlayarak. "Eeee abi neden öyle soğuksun ya hani oyun oynardın kızla, noldu karşındaki yaşıtın çıkınca kaldın öyle." diyerek gülmeye başladı. O sırada annemin seslenmesi ile mutfağa gittik. Herkes masaya oturduğunda Kayra annesine
"Maşallah anne kız ne kadar küçükmüş ." dedi.Annesi gülerek "Dinleseydin beni şaşırmazdın böyle sana tam seninle yaşıt diyeceğim zaman gittin gerisi beni ilgilendirmez ." diyerek noktayı koydu.

Nasılsınız bakalım.
Bu bölümde Kayra ve Doruk'la tanıştı Arya nasıldı sizce.Kelime sayısı 800 geçti ,şuan için en uzun bu kadar yazabildim gelecek bölümlerde daha uzun yazmayı düşünüyorum. Umarım beğenmişsinizdir iyi günler dilerim.
Baysss öpüldünüz.!!
♡♡♡♡♡♡♡♡♡