Forever

6

Gezerken resmen aklımı kaybediyordum, elimde bir sürü alışveriş poşeti vardı hepsinde ise ihtiyacımın olup olmadığını umursamadığım şeyler vardı.

Beğendiğim her şeyi satın alıyordum, kendimi durduramıyordum resmen hatta sırf bu yüzden taehyung'la sevgili olduğumuz zamanlar taehyung benim tek başıma dışarı çıkmama izin vermezdi çünkü sonra bu aldığım şeyleri hiç kullanmıyor ve çöpe atıyordum bu da paramın boşa gitmesini sağlıyordu.

Elimde neredeyse kolumu kaplayana kadar olan poşetler ile birlikte yeni açılan bir kıyafet mağazasına gidiyordum.

Kocaman mağazaya girdim ve her yeri gezmeye başladım, ne aldığımı bazen ben bile görmüyordum araya karışmış saçma sapan şeyler de olabiliyordu. Gördüğüm bütün güzel şeyleri elime attım ve kasaya doğru ilerlemeye başladım, o sırada karşıma aniden biri çıktı ve büyük bir çarpışma yaşadık, elimdeki her şey yere döküldü, poşetler dahil. " Ah çok özür dilerim, iyi misiniz durun poşetleri almanıza yardım ediyim." Söylediği şeylerle birlikte yüzümü ona çevirdim ve gördüğüm kişiyle şoka uğradım." Hyunjin?"

Yüzünü bana çevirdi ve şaşkın bir ifadeyle bana baktı, ardından gülümsedi." Ah jungkook, seni buralarda görmek ne güzel, ne zamandır görüşemiyorduk." Bende ona gülümsedim." Aynen, ah bu arada yeni sevgilin çok güzelmiş umarım güzel bir ilişkiniz olur." Hyunjin'le olan kısa bir ay süren bir ilişkimiz olmuştu ve sonunda arkadaş kalmaya karar vermiştik çünkü sevgiliden daha çok kanka gibiydik doğru düzgün bir öpüşmemiz bile olmamıştı neredeyse, cinsel çekim zaten yerlerdeydi bu yüzden ikimizde birbirimizle anlaşıp sürekli buluşuyorduk ama arkadaş olarak ve arkadaş olarak kesinlikle daha fazla keyif alıyorduk, onun sevgilisi olması beni mutlu ederdi bir de gerçekten onu arkadaş rolünde gördüğüm için o Post 'u öyle incelemiştim, onun adına mutlu olmuştum.

"Ne? Ne sevgilisi? Hayır Jungkook o benim kardeşim." Yerdeki poşetleri onla birlikte toplamaya başladığımda onun dediğiyle şaşırdım." Ah öyle mi? Pardon ya ben sevgilin sanmıştım." Hafifçe kıkırdadı." Yok sorun değil, bu arada eğer müsait isen kenarda bir kafe de falan otursak ve bir şeyler içsek güzel olurdu." Elime topladığım poşetleri işaret ettim gözümle." Çok isterdim ama halimi görüyorsun." Gözlerini devirdi." Aman Jungkook görende bir şey var sanır, ben taşırım onları merak etme." Elimdeki poşetleri aldı ve önden önden yürümeye başladı, hyunjin ile iki haftadır görüşmüyorduk ve bu kafe olayı beni sevindirmişti.

Yanda güzel bir kafeye geldiğimizde elindeki poşetlerimi bir kenara bırakmış ve boş bir masaya oturmuştuk." Ne içmek istersin?" Bana sorduğu soruya karşılık verdim." Limonata olabilir." Eliyle hemen garsonu çağırdı." Bize iki tane limonata." Garson onu onaylayıp gitti ." Ee Jungkook iki haftadır görüşemiyoruz,naptın bu iki haftada." Hyunjin valla hiç inanmazsın ama üç yıl hapis yatan manyak eski sevgilim geri döndü ve şuanda da benim peşimden ayrılmıyor, anlayacağın şuan bir deccal ile aynı yerde yaşamaya çalışıyorum ve bu deccal ile önceden yaklaşık üç yıl sevgili kalmıştım. Demek yerine." Hiç, öyle aynı geçti işte herşey nolsun, sen naptın?" Dedim.

" Durumlar bende de aynı Jungkook ya, hayat ne kadar sıkıcı şu aralar dimi, tek eğlencem şuan da senin gibi gezmek tozmak, hiç olay yok." Sahte bir üzüntü takıntı yüzüne ardından ben ufak bir kahkaha attım." İşte insan bı yaştan sonra yaşlanıyo be hyunjin, hele sen yani şansımıza küsücez artık." O anda garson masamıza geldi ve limonataları bıraktı." A yok be jungkook ikimizde daha yirmi üç yaşındayız, önümüzde var daha yol." Gülümseyerek baktım ona." Ee varmı sevgili falan, daha yol olduğuna göre yolun sonuna kadar sap kalcakmışsın gibi duruyo." Söylediğim şeylerle sırıttı."uzun süredir hiç kimse ile bir ilişki içinde değilim, bitiğim yani jungkook, ya senin?" Biraz duraksadım, taehyung sevgilim değildi sonuçta." Harbiden ya hyunjin benimde aynı, sıfır heyecan, kalbim bok götürüyor desem yeridir." İkimizde kahkaha attık. Limonata'lar dan içe içe bir türlü sonunu getiremediğimiz bir sohbet açıldı.

Sabah 10-11 gibi çıktığım alışveriş gezintisi den akşam 8'de eve dönüyordum resmen, hyunjin asla itiraz kabul etmemiş ve içtiğimiz içecekleri kendisi ödemişti ayrıca beni eve kadar da getirmişti, evin bahçesine ulaşmadan ondan ayrılmış ve elimdeki onca poşetle anahtarı kapının deliğine sokmaya çalışıyordum ki, kapı taehyung tarafından açıldı.

" Gezintiden dönebildin sonunda." Bana olan öfkeli bakışları içimi huzursuz etti." Evet." Demekle yetindim, içeri girdim, poşetleri odama taşıdım, üstümü değiştirdim ardından bir şeyler atıştırmak için mutfağa indim, taehyung mutfakta masada oturuyordu." Neden o herifleydin?" Sorduğu soruyla olduğum yerde kaldım, nerden biliyordu." Ne?" Masadan kalktı, önüme geldi." Soruma cevap ver,o herifle o kadar saat ne konuştun?, o kafe de niye onunlaydın?, niye poşetlerini o taşıdı?, niye eve seni o bıraktı?" Sinirle hızlı hızlı söylediği şeyler ile olduğum yerde küçüldüm." Sanane?" Sesimi sabit tutmaya çalışıyordum ama korktuğum sesimden bile belli oluyordu.

Yavas yavaş, adım adım bana yaklaşmaya başladı, bende geri adım atmaya başladım." İlk başta seni izlerken, dünyadan soyutlanmış bir şekilde alışveriş yapman çok tatlıydı, ama sonra yanına gelen o herif." Gözlerini sıkıca kapattı ve açtı " sinirlerimi bozdu, o an kendimi ne kadar zor tuttuğumu bilemezsin, niye tuttum kendimi biliyor musun? Çünkü sen şiddet sevmiyorsun diye, ama bakıyorum da benim senin için pek bir önemim Yok istediğin gibi herifler ile görüşüyorsun." En sonunda sırtım duvar çarptı." Taehyung belki anlamak istemiyorsun ama sen şuan bu evde benim için sadece ev bulmaya ihtiyacı olan birisin, kiminle görüştüğüme karışamazsın." Aniden eliyle yanımda ki duvara yumruk attı, duvar içe göçtü, eli kanamaya başladı, nefes alış veriş hızım arttı, korkudan titredikçe titredim." N-napıyorsun taehyung?" Kan olmuş eliyle çenemden kaldırdı, çenemde kan oldu." Seni bir daha öyle bir şekilde görmicem Jungkook, ben senin için delirirken sen oralarda buralarda sürtemezsin, inan bana beni isteyip istememen, sevip sevmemen sikimde değil ama eğer ben sana yaklaştığım zaman heyecanlanıyorsan
İşte o zaman üstünde söz hakkım vardır, anladın mı?" Parmaklarıyla çenemi ovuşturdu, o ovuşturdukça kan çeneme daha çok yayıldı, aniden diğer eliyle tişört'ümü yukarı kaldırdı ve çıplak belimi tuttu ve beni kendine çekti, hırsla dudaklarıma yapıştı, çok sert öpüyordu, yalıyor, ısırıyordu, hızına yetişemiyordum.

Islak sesler mutfakta yankılanıyordu, çenemi tuttuğu elini diğer elinin yanına yerleştirdi, bir elimi boynuna çıkardım ona dayanmak çok zordu, öpüşü derinleşti, boynundan tutup kendime sanki olabilirmiş gibi daha fazla çektim.

Bir kaç dakika durmaksızın öpüştük, en en son ben nefes alamamaya başladığım için kendimi geri çektim, bana olan derin bakışları gözlerimi deldi, yavaşça yanımdan geçip gitmeden önce kulağıma fısıldadı." Benimle oynama bebeğim, sonuçları hiç iyi olmaz, biliyorsun bazen kendimi tutamayabiliyorum." Tüylerim ürperdi, kulağımın arkasına bir öpücük kondurdu, gitti.

Orada öylece kaldım, salona indim ve salonun kapısını kapattım, aynanın karşısına geçtim, tişört'ümü çıkarttım, çenem ve belimin büyük bir kısmı kan olmuştu, bu tüyler ürpertici görüntüye son vermek için hızlıca salonun kapısını açtım ve banyoya doğru koştum, duş almam lazımdı.

Banyodan çıktım, üzerime kıyafetlerimi giydim ve salona indim, koltuklardan birini açtım, üzerine yorgan çarşaf ne varsa koydum ki zaten yorgan koymasam daha iyi olurdu bu sıcakta büyük bir hataydı, kendimi kurduğum yatağa attım ve biraz telefonda gezinmek için telefonu elime aldım, gördüğüm şeyle kaşlarımı çattı, telefonuma hiç bilmediğim bir uygulama yüklenmişti.

Takip uygulaması.

İşte şimdi taehyung'un onca şeyi nerden bilidiği anlaşılmıştı, nasıl yüklediğinide anlamak zor değildi tabii ki ben uyurken.

Uygulamayı telefonumdan sildim, onu çıldırtmak hoşuma gidiyordu, ardından banyo yaptığımdan dolayı rahat ama bugün yaşadıklarımdan dolayı da bı o kadar rahatsız bir uykuya daldım.

~

İki ruh hastası birleşmiş resmen.

Bu arada takip cihazı uygulaması ses dinliyo kamerası vardır falan diye de düşündüm ben ama öyle bı uygulama varmı onu bilmiyorum,şahsen çok ta umrumda değil.

Neyse bayyyy