SANDY'DEN
L: Sorun değil bana hava hoş
Gözlerimi devirdim yine
S: Okul açılınca ne yapıcaz acaba
L: Of..Bilmiyorum..
S: Sensiz 9 ay geçiremem ölürüm daha iyi..
L: Sence ben sensiz 9 ay geçirebilir miyim..
İç çektim
S: Peki ikimiz de katlanmak zorundayız sanırım..
L: Doğru
Tekrardan omzuna yaslandım
S: Saat kaç?
L: Gece yarısı olmak üzere
Ben resmen uyku sersemi gibiydim gözlerimi kapatsam tekrar açamazdım
S: O kadar uyanık kaldığıma inanamıyorum
L: Gözlerinden uyku akıyor
Nazikçe yanağımdan öptü ben de gülümsedim çok yorgundum
S: Bak eğer uyuya kalırsam sen 3 saat daha uyanık olucağın için uyanıp uyanıp senle konuşabilirim bunu garipseme çünkü bu benim garip bir alışkanlığım..
LEON'DAN
L: Tamam sorun değil
Sonunda ona kıyamadım yatağa yattım ve onu da göğüsüme yatırdım o uyurken ben de bari biraz telefona bakiyim dedim ve şu Whatsapp grubunu gördüm neyse yazmadım bile sabah birlikte bakarız diye aslında bugünlerde aklıma annem çok geliyordu ama Sandy onun yerini doldurmuştu hiç boşluk hissetmiyordum kimse beni bu kadar mutlu edemezdi kendimi şanslı hissediyordum..
Neyse işte yarım saat boyunca telefonda gezindim sonra sesini duydum
S: Seni seviyorum biliyorsun değil mi?
Normal de 'seni seviyorum' çok az derdi o yüzden şaşırdım
L: Ben de seni-
S: Sus şimdi..
Gülümsedim sözümü bitirmemiştim ama o devamını biliyordur..Sonra tekrar uyudu ben yine telefonda gezinmeye başladım aynı zamanda saçıyla oynuyordum en son 1.30'ta tekrar uyandı ve yine benimle konuştu uyku sersemi olduğu için aptalca birşey söylemesini bekliyordum
S: Saçımla daha sık oynamalısın çok güzel hissetiriyor
L: Başka ne güzel hissettirir biliyor musun?
S: Hayır..
Saçıyla oynamaya devam ettim ve sonra ikimiz de uykuya daldık ilk ben uyandım saat sabah 5'ti Babam ve Nita bugün akşam gelicekti o yüzden rahattım Sandy hala uyuyordu onu rahatsız etmedim ve istediği kadar uyumasına izin verdim o da 6'da mı ne kalktı
S: Leon?
L: Uyandın mı?
S: Evet..Sana birşey sormam lazım kafama takıldı..Çünkü rüyamda çok garip şeyler gördüm bilmiyorum.. neyse..
L: Sor..
S: Bak geçenlerde ben Tara'ya yardım ederken içeri bir kadın girdi çok normal bir insandı koyu kahverengi saçları, esmer teni, kahverengi gözleri vardı sana benziyordu yani ve bize bir şey sordu bize ona benzeyen biri tanıyıp tanımadığımızı sordu ben ağzımı açmadım ama orda o kadının senin annen olup olmadığını düşündüm
L: Bunu niye bana daha önce söylemedin
S: Dün söyliyecektim ama tereddüt ettim..
L: Ama Bo her zaman annemin intihar ettiğini söylerdi..
S: Bilmiyorum eğer o kadın bir daha karşıma çıkarsa ona seni anlatıcam
Başımla onayladım
L: Annemi tekrar görmek isterdim..
S: Seni iyi anlıyorum çünkü aynı şeyi ben de istiyordum en azından eskiden..
L: Bana çok az şey anlattın Sandy...Ben den saklamana gerek yok
S: Ya zaten sana bizi terk ettiklerini söylemiştim...Annem ve babam kardeş evliliği yaptığı için biz Tara ben annem babam çok benziyoruz nerdeyse aynıyız annem de benim gibi kum kontrol edermiş babamsa Tara gibi kartlarla uğraşırmış garip bir hikaye boşver..
L: Hadi ama daha çok anlat içinde kalmasını sevmiyorum
S: Aslında Tara ve ben falan çok uğraştık onları bulmak için toplam 1000 tane mektup gönderdik ama hiç biri geri dönüşe ulaşmadı sadece kişinin ismini verdik zaten...Bilmiyorum yani..
L: Seninde mi mi aklına annen ve baban takılıyor her zaman?
S: Her zaman değil sadece...Bugünler de
L: Benim de...garip
S: Bugün dükkana gitmemiz lazım hemen hem de hemen
L: Yapamayız..
S: Artık Tara biliyor..yani umarım kızmaz.. Willow'un yanından gitsek..ve..o kadını tekrar sormamız lazım
L: Hemen şimdi mi?
S: Hemen şimdi..
L: Tamam..
Üstündeki sweatı çıkardı zaten normal kıyafetleri vardı üstünde katladı ve bana verdi
S: Merak etme ilk tanıştığımızda bana verdiğin sweat hala duruyor
Gülümsedim sweati aldım ve dolaba koydum
L: Hadi..
Elimden tuttu evden çıktık ve yürümeye başladık nehire doğru nehrin altına indikten sonra Willow hala eve gelmemişti Sandy'de onu uzun zamandır görmüyordu o yüzden biraz morali bozulmuştu neyse ki kimseye görünmeden dükkana girebildik
S: Selam abla
Gülümsemeye çalıştım Tara bizi sıcak karşıladı bunu beklemezdim çünkü Sandy baan onun çok karşı olduğunu söylemişti ama sanırım fikri değişti..
T: Günaydın ikinize de..
S: Tara o kadını hatırlıyor musun bütün gün hakkında konuştuğumuz hani.?
T: Evet o kadın dün de geldi..
S: Onun hakkında bilgi aldın mı
Ben çok dikkatle dinliyordum
T: Evet çocuklarını arıyormuş 2 tane çocuğu varmış..
Resmen gözlerim parıldadı bu kadın benim annem olabilirdi..Dükkanın kapısının açıldığını duydum ve arkamı döndüm ve o kadını gördüm o...o...
?: Merhaba hanımefendi..Hiç birini bulamadınız mı?
T: Aslında buldum
Tara bana doğru güldü Sandy'de ben kadına doğru döndüm ve sanki onun yüzünü tekrar hatırladım...O benim annemdi..adını da hatırlıyordum Jasmine..
L: Anne sen misin?
J: L-Leon?
İkimiz de birbirimize sarıldık ve ikimiz de mutluluktan ağlıyorduk yani yapıcak bir şeyim yoktu dayanamadım
SANDY'DEN
Ben de Tara'nın yanına gittim gülümsüyordum ikimizin de duygusallıktan gözleri dolmuştu hatta ben biraz ağlamıştım Tara'nın omzuna yaslandım biz de birbirimizin ailesiydik ve Gene de buna dahildi...Ama ben Leon adına çok mutlu olmuştum...Tara'nın yüzünde bandaj hala yoktu herhalde hiç kalmamıştı evde...Biraz anne oğlan konuştular bizde onlara müsade ettik..Sonra bize döndüler
J: Bizimle orman kısmına gelin hem size de değişiklik olur..
Tara'yla birbirimize baktık sanki iki çocuk gibi ikimizde gülümsedik ve biraz düşündük
T: Bence kötü bir fikir olmaz..
