Dersin bitmesine çok az bir zaman kalmıştı. Herkes yavaştan toplanmaya başlamıştı. Cama vuran yağmur sesinin hızlanmasıyla cama baktım. Sağanak yağmur yağıyordu ama benim yanımda şemsiye yoktu. Lanet okuyarak önüme döndüm ve bende hazırlanmaya başladım. En son ben sınıftan çıktım çünkü kalabalığı sevmezdim. Sınıftan çıkarken bir kargaşa yaşanırdı her zaman ve ben o kargaşanın içinde bulunmayı sevmezdim. Bahçeye çıktım. Çıktığım gibi okula girmem bir oldu. Çok yağmur yağıyordu ve bu yağmurda şemsiyesiz gidersem sırılsıklam olurdum. Hasta bile olabilirdim. Ama başka çarem yoktu. Çantamı kafamın üstüne yerleştirdim ve koşmaya başladım. Okuldan çıktıktan sonra hemen ara sokağa saptım. Burası eve giden uzun yoldu ama en azından çok fazla yağmur yağıyordu. Biraz ilerledikten sonra burada inşaat olduğunu gördüm. Kimse yoktu yağmur dolayısıyla ama vinç her yeri kaplamış durumdaydı. Mecbur geri döndüm.
-Bir işim de düzgün gitse şaşarım zaten!
Kendi kendime söylenerek her gün gittiğim yoldan yürümeye başladım. Yorulmuştum ve koşacak halim kalmamıştı. Yine de son sürat koşmaya başladım. Koşarken birine çarptım ve şemsiyesinin düşmesine vesile oldum. Hemen semsiyesini alıp eline verdim.
-Çok afedersiniz bayım.
Önünde eğilerek koşmaya devam ettim. Sonunda evimin oldugu binanın önüne gelmiştim. Hızlıca merdivenleri çıktım. Kapıyı çaldım. Annem kapıyı açtı ve şaşkınca beni süzdü.
-Oğlum noldu sana ?
-Yağmur...
-Ah benim akıllı çocuğu sabah şemsiye almadın dimi.
Başımı aşağı yukarı salladım.
-Geç içeri üstünü değiştir hemen. Hasta olacaksın yoksa.
Hemen içeri girdim. Ilık bir duş aldıktan sonra üstümü giyindim. Sonra çalışma masama oturdum ve ders çalışmaya başladım. En zorlandığım ders kimya idi. Kimya çalışmaya başladım. Ama ne kadar çalışırsam çalışayım yeterli gelmiyordu. Hep anlamadığım yerler ve yanlış yaptığım sorular oluyordu. Çalışmayı bıraktım ve kafamı dağıtmak için kitap okumaya başladım. 2 saat geçtikten sonra telefondan gelen arama sesiyle gözüm telefona kaydı. Kitabı bi kenara bırakıp telefonu elime aldım ve cevapladım.
-Alo?
-Jisung nerdesin ya?
-Evdeyim jeongin.
-Hyung baksana o zaman telefona!
-Bir sürü mesaj yazdık sana.
-Kusura bakma kitap okuyordum dalmışım.
-Hadi!
-Tamam!
Telefonu kapattım ve gruba girdim. Gerçekten bir sürü mesaj yazmışlardı. Biraz okuduktan sonra konunun ne olduğunu anladım.
Ne Bakıyon Grup İşte
Felix
Sonunda jisungg
Seungmin
Gruba baktığın için Oscar ödülü vercem
Jisung
Abartmayin ya baktım işte
Jeongin
Minik bir özet gecmemizi ister misin
Jisung
Yok okudum ben yeni kimyacı geliyomus
Sonunda kurtuluyoruz su adamdan
Felix
Ayyy cidden ya
Seungmin
Bi bok anlattığı yok zaten
Jeongin
Abartmayin ya tatlı adamdı
Jisung
Ne?!
Seungmin
Ne?!
Felix
Ne?!
Jeongin
İhihi tamam ya sakaa
Seungmin
Neyse bırakın gevezeligi
Yarın geliyomus kimyacı
Bakalım nasi bı tip
Görenler varmış çok yakışıklı diyolar
Jisung
Alt tarafı ders anlatcak
Yakışıklı olsa nolur
Görüldü'3x'
Telefonu bıraktım ve biraz daha kimya çalışmak için çalışma masama doğru yöneldim. Yeni gelen hocaya rezil olmak istemiyordum çünkü ilk günden. Soru sorarsa cevaplamam gerekirdi. Bir zaman sonra çok uykum gelmişti ama direnmeye çalıştım. Saat 9 idi. Annem kapıyı açtı ve oradan bana seslendi.
-Jisung ben gidiyorum istedigin birşey var mı?
Ben evde tek yaşıyorum. Annem de beni ziyaret ediyor haftada 2-3 gün. Buraya taşınmamın sebebi okula daha yakın olması.
-Yok anne herşey için teşekkürler.
Anneme sarılıp onu yolcu ettikten sonra biraz daha çalıştım ve yatağa uzanarak düşünmeye başladım. Kimdi bu yeni gelen kimyacı? Acaba iyi biri miydi? Ders anlatımı nasıldı? Yakışıklı mıydı gerçekten? Bunları düşünerek kendimi uykunun o güzel kollarına bıraktım.
Selaaamm çok kısa bi bölüm oldu ama umarım sevmissinizdirr istediğiniz bir fic yada sahne olursa düşüncelerinizi yazabilirsiniz ben istediğinize uygun birseyler yazmaya çalışırımmmm öpüldünüzz💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Teacher's Pet
Fanfiction-Sizce de öğretmen-öğrenci ilişkisini fazla aşmıyor muyuz? -Aşıyor muyuz jisung hm?
