𝓤𝓨𝓐𝓡𝓘!: Angst, tecavüz, yaş farkı, alkol.
꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷
Küçük kuş kapının eşiğinden annesi ve babasının konuşmalarını dinliyordu. Üzerinde büyük kardeşinden kalan eski bir kumaş parçası, titreyen yaralı elleriyle yakalanmamaya çalışıyordu.
"Anlamıyorsun Kuchel! Sadece biraz daha paraya ihtiyacım var... sonrasında her şeyi düzelteceğim! Neden bana inanmıyorsun!?"
Küçük kuşun babası her zaman olduğu gibi kör kütük sarhoştu, bu artık yeni bir şey değildi. Evdeki herkes onun bulduğu bütün parayla alkol almasına alışmıştı.
"İnanmamakta haksız mıyım sence!? Zaten zar zor geçiniyorduk, elimizde kalan son şeyleri de kumarda kaybettin! Sürekli aynı şeyi söylemenden bıktım usandım! Her seferinde biraz daha para bulursan işleri yoluna koyacağını söylüyorsun ama ne zaman elimize bir avuç para geçse ya içki alıyorsun ya da kumarda kaybediyorsun!"
Küçük kuş annesinin bağıran sesinden rahatsız olarak yaralı elleriyle kulaklarını kapattı, onların evleri hep böyleydi, sürekli bağrışma ve kavga sesleri, ve bazen de kırılan, fırlatılan alkol şişeleri... küçük kuşun çoktan bunlara alışmış olması lazımdı ama elinde değildi, yine de sesler onu çok rahatsız ediyordu.
"Sana yemin ederim bu seferki farklı! Kazanacağımdan emin olduğum bir bahis var! Dün bardaki adamlar konuşurken duydum... Bu sefer kazanacağım Kuchel! Elimizdeki üç beş kuruşu çok daha yüksek rakamlara çıkarabiliriz! Sadece bahsi oynamaya yetecek kadar param yok... benim için komşulardan biraz borç isteyebil-"
Annesinin masadaki vazoyu babasına fırlatmasıyla çıkan sese karşın küçük kuş tekrar kulaklarını kapattı... artık duymak istemiyordu bile, ama merakına yenik düşmüştü bir kere.
"Bunu istemeye yüzümüz var mı sanıyorsun!? Bırak komşuları tefeciler bile kapımızda! Tanıdığımız herkese bir borcumuz var zaten! Sokağa çıkmaya yüzüm kalmadı, beni gören herkes borçlarımızı ne zaman ödeyeceğimizi soruyor! Hâlâ borç isteme peşinde misin!?"
Adam sinirlenerek kadının saçlarını kavradı ve kadını masaya doğru fırlattı, küçük kuş tekrar kulaklarını kapadı, annesinin çığlıklarını duymak istemiyordu.
"Yeter be! Burada bir çözüm bulmaya çalışıyorum ama senin tek yaptığın şikayet etmek! O üstündeki paçavraların parasını bile ben kazandım, benim param değil mi, ister kumarda yerim ister alkole veririm!"
Küçük kuş daha fazla dayanamadı ve yatağına döndü, uyumak istiyordu ama çok gürültü vardı. Artık anne ve babasının seslerini duymuyordu ama susturamadığı şey kendi kafasındaki seslerdi.
꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷
"Hadi Levi, uyan artık, çoktan öğlen oldu."
Küçük kuş gözlerini ovuşturdu, karşında babası duruyordu. Babası normalde sadece sarhoşken eve gelirdi, o yüzden şuan neden karşısında olduğunu anlayamamıştı.
Bir kaç saniye sonra üzerinden uyku sersemliğini atıp kendine gelmesiyle çıplak olduğunu fark etti, babası ise yüzündeki pis gülümsemeyle ona bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
˜"*°•.˜"*°• Levi x Y/N !ANGST! •°*"˜.•°*"˜
FanfictionDüzelebileceğine inanmıştı... düzelebileceğini biliyordu... o zaman şuan neden bu haldeydi? Her şey neden böyle olmuştu? Parçalara ayrılmış taştan kalbini iyileştirebileceğini düşündüğü aşk onun için sadece başka bir yara olmuştu... Belki de artık h...