ඇය යන්න ගියා මැකිලා.. ( Short Story )

ඇය යන්න ගියා මැකිලා....

     කඳු මුදුන් අතර පිහිටි කුඩා ගමක යූ ජී නම් දැරියක් වාසය කළාය..  ඇගේ සිනහව සුළං නාද නාදයක් මෙන් වූ අතර ඇගේ දෑස් හිරු බැස යෑමේ රහස් රඳවාගෙන සිටියේය...  නමුත් ඇගේ දීප්තිමත් සිනහව යට බිඳෙනසුලු සත්‍යයක් තිබුණි... යූ ජී මාස අටක් ඇතුළත ඇගේ ජීවිතය නැති විය හැකි සුව කළ නොහැකි වූ රෝගයකින් පීඩා වින්දා..

යූ ජී පාර්ක් ජිමින් නම් තරුණයෙකුට ආදරය කරන්නට විය..  ඔවුන්ගේ ආදරය වසන්තය වන මල් මෙන් පිපෙන නමුත් ඉරණමට වෙනත් සැලසුම් තිබුණි... යුධ භටයෙකු වූ ජිමින් හට තම රාජකාරියට වාර්තා කරන ලෙස දැන් වූ ඇමතුම ලැබුණි.. හමුදාව ඔහු එනතුරු බලා සිටියේය...  ඔවුන් පැරණි ඕක් ගස අසල සිටගෙන සිටි අතර, එහි ගොරෝසු මුල් ඔවුන්ගේ එකිනෙකට බැඳී ඇති ඇඟිලි පිළිබිඹු කරයි...  "මට පොරොන්දු වෙන්න ඔයා ආපහු එනවා" යූ ජී මිමිණුවේය.

ජිමින් ගේ ඇස් දිලිසුණා...  "මම ආපහු එන්නම්, යූ ජී.., අපි එකට ජීවිතයක් ගොඩ නගා ගමු.."

සරත් සෘතුවේ කොළ මෙන් මතකයන් මත ඇලී සිටි සිත් තැවුලට පත් ගැහැණු ළමයෙකු ඉතිරි කර ඔහු පිටව ගියේය.  යූ ජීගේ රහස ඇයට බර විය.  ඇය ජිමින්ට ලිපි ලිව්වාය.. සෑම වචනයක්ම මන්දගාමී වීම කාලය ඉල්ලා කළ නිහඬ ආයාචනයක් විය...  තමාගේ නික්ම යාමේ බර ඔහු දැරීමට ඇයට අවශ්‍ය නොවීය...

   මාස කිහිපයක් ගත වූ අතර යූ ජී ගේ සෞඛ්‍යය පිරිහී ගියේය.  ගම කටකතා කීවේය.. ඇය අමතක වූ තනුවක් මෙන් වියැකී ගිය යුවතියක් වන්නට පටන් ගැනිණි.. නමුත් ඇය නොසැලී සිටි අතර ඇගේ ආදරය නොසැලී සිටියාය...  ඇය වත්තට නැඹුරු වූ අතර, ඩැෆඩිල් සහ වයිට් ලිලී මල් සිටු වූයේ ඇය නැති වී බොහෝ කලකට පසු ඒවා පිපෙනු ඇතැයි අපේක්ෂා කරමිනි...

  පාර්ක් ජිමින් යුද්ධය නිමාවෙන් පසුව වෙහෙසට පත් වී  ආපසු පැමිණියේය...  ඔහුගේ අඩිපාර හිස් වීදි හරහා දෝංකාර දුන්නේය... හදවත ගැහෙමින් සිටි ඔහු ඕක් ගස වෙත දිව ගියේය...  නමුත් එහි අතු යට තනි සුදු රෝස මලක් වැතිර සිටියේය.. එය ආදරය හා අහිමි වීමේ සංකේතයකි...  යූ ජී මරණයේදී පවා තම පොරොන්දුව ඉටු කළේය.

ජිමින් ඇගේ අවසන් ලිපිය කියවන විට කඳුළු තීන්ත බොඳ විය.  "මගේ ආදරණීය ජිමින්.." එය ආරම්භ වූයේය., "ජීවිතය ක්ෂනික ය; නමුත් ආදරය විඳදරා ගනී; අපගේ සිනහව, අපගේ සොරකම් කළ හාදු මතක තබා ගෙන ජීවත් වෙන්න ජිමින්.. අපි දෙන්නා වෙනුවෙන්..."

ගම යූ ජී ගැන ශෝක වූ අතර ඇගේ කතාව ලැව් ගින්නක් සේ පැතිර ගියේය...  මිනිසුන් ඇගේ සොහොන අසලට රැස්ව, පරිත්‍යාගය, දරා ගැනීම සහ කාලයේ අස්ථාවරත්වය ගැන කොඳුරමින් සිටියහ.  ජිමින් ද ඇය සිට වූ මල් පෙතිවල කොටා ඇති පාඩම ඉගෙන ගත්තේ ය... ආදරය සීමාවන් ඉක්මවා යයි..මරණය පවා ආදරයට යට වී යයි..

  ඔහු දුක් විඳින අයට උපකාර කරමින් සුව කරන්නෙකු බවට පත් විය...  ඔහු යූ ජී ගේ මතකයන් ලෙස සුදු රෝස මල් රෝපණය කළේය.. ඒවායේ පිපීම ආදරයේ විඳදරාගැනීමේ සාක්ෂියකි...  රෝගීන් සුදු රෝස ගැන විමසූ විට, ඔහු සිනාසෙමින් පවසන දෙයක් ඇත... "එය ජීවිතය කෙටි බව මතක් කිරීමක්, නමුත් අප විසින් ඉතිරි කරන බලපෑම සදාකාලිකත්වය හරහා දෝංකාර දෙයි."

                     ** නිමි **

   " ආදරය මනින ලද්දේ වසර ගනනාවකින් නොව ආදරය කරන්නා හා බෙදාගන්නා මොහොතකිනි... 🌹💕 "