Özlem.
Sevgilim özlüyorum galiba seni.
Yine bir gece yarısı aklıma düştün,
Çıkamıyorsun bir türlü aklımdan.
Çıkmak için bir sağa, bir sola gidiyorsun.
Dolanıyorsun, dolanıyorsun.
En sonunda pes ediyorsun, olduğun yerde kalıyor derin, derin nefesler alıp geri veriyorsun.
O sırada bende yere çömelmiş bir şekilde seni izliyorum, her zaman ki gibi.
içim giderek.
Sonra bana bakıyorsun göz, göze geliyoruz yıllar sonra.
Eskiden nasıl bakıyorsan Yine öyle bakıyorsun.
İçin giderek.
O an elim sıkışan sol göğsüme gidiyor.
Gözümden bir damla yaş akıyor, görmezden geliyorsun.
Daha çok sıkışıyor göğsüm.
Daha çok şiddetleniyor ağlamam.
Haykırarak ağlayamıyorum.
O an ezik gibi hissetmiyorum.
Normalde birisinin yanında ağladığım için ezik gibi hisseder oradan ayrılırım.
Ama senin yanında öyle olmuyor.
Senin yanında küçük bir kız çocuğu ağlıyor, büyük bir özlemle gözlerinin içine bakıyor.
Sen, sadece için giderek bakıyorsun.
Ben, sadece içim giderek ağlıyorum..
🩹
Selamlarrrr ben vedalar acıdır.
İlk kurgum ilk defa yazıyorum.
Yazım hatalarım var ise özür diliyorum ve yorumlarda bunu belirtin ki yanlışlarımı düzelteyim.
İçime attıklarımı yazıyorum her ne kadar tutarsam tutayım geçmeyeceğine kendimi inandırmış bulunmaktayım.
Her neysee bebeklerimmm
Görüşmek üzere, gününüz güzel geçsin hep mutlu olun♡.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARALI
Short Story𝑆𝑒𝑛𝑖 𝑠𝑒𝑣𝑚𝑒𝑘 𝑐𝑒ℎ𝑒𝑛𝑛𝑒𝑚𝑖𝑛 𝑖ç𝑖𝑛𝑑𝑒 𝑘𝑖𝑙𝑖𝑡𝑙𝑖 𝑘𝑎𝑙𝑚ış 𝑏𝑖𝑟 𝑐𝑒𝑛𝑛𝑒𝑡 𝑔𝑖𝑏𝑖 𝑖𝑑𝑖..
