ဆောင်းတွင်းရဲ့မနက်ခင်းလေးတစ်ခုမှာသော်တာမြူဆိုတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်
အအေးဓာတ်ကြောင့်နိုးလာခဲ့သည်။
နာရီကိုကြည့်တော့၄နာရီအတိ။
မြူပြန်မအိပ်ပျော်တော့တာမို့
မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ကာအနွေးထည်ထူထူလေးတစ်ထည်ကိုဝတ်ပြီးခြံထဲဆင်းလာလိုက်သည်။ခြံထဲကဒန်းလေးမှာထိုင်ရင်း
လမင်းကြီးကိုငေးကြည့်မိသည်။
ရုတ်တရပ်ထူးထူးဆန်းဆန်းအသံတစ်ခုကိုမြူကြားလိုက်ရသည်။
ထိုအသံသည်ခြံပြင်မှလာသည့်အသံ။ထိုအသံသည်အလွန်ကိုမှတိုးသည်။ကယ်ကြပါအုံး~~
ထိုအသံကြောင့်မြူ စူးစမ်းချင်စိတ်များတစ်ဖွာဖွာပေါ်ပေါက်လာသည်။ထိုကြောင့်ခြံတံခါးဖွင့်ကာထွက်ကြည့်မိတော့ဘယ်သူမှမတွေ့
ရပါ ခြံထဲပန်ဝင်မယ်အလုပ်ထိုအသံထပ်ကြာရပြန်သည်။ကယ်ကြပါအုံး~~
အသံဟာမြူအနောက်ကထွက်လာတာမို့အနောက်လှည့်လိုက်စဥ်
×××××××
"မြူလေးရေ...ထတော့လေးကွယ်ကျောင်းသွားရမယ်"
"ဟမ်..ထပြီးကြီးကြီးရေ..."
"မျက်နှာသစ် သွားတိုက် အဝတ်လဲပြီးအောင်ဆင်းခဲ့နော် ကြီးကြီးညိမ်းမနက်စာပြင်ထားပေးမယ်"
"ဟုတ် ကြီးကြီးညိမ်း"
မြူနာရီကိုကြည့်တော့၇နာရီ၁၅မိနစ်ရောက်နေပြီ။
"WTF! ကျောင်းနောက်ကျတော့မယ်"
မြူလဲအိပ်ရာမှ ကမန်းကတမ်းထကာရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်သွားသည်။မျက်နှာသစ်နေရင်းအိမ်မက်အကြောင်းကခေါင်းထဲရောက်လာသည်။ဒီအိမ်မက်မက်နေတာ၃ပတ်နီးပါရှိနေပြီ သို့သော်အနောက်လှည့်ကြည်မည်လုပ်တိုင်း လန့်နိုးရင်နိုးမနိုးရင်ကြီးကြီးညိမ်းလာနိုးလေ့ရှိသည်။ထိုကြောင့်သူမအနောက်မှာဘာရှိလဲမသိလိုက်ရပါ။
အတွေးစတို့ကိုဖြတ်ကာလုပ်စရာလုပ်ပြီးအမြန်လုပ်ပြီးအောက်ထပ်သို့ဆင်းလာလိုက်သည်။ထမင်းစားခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ထမင်းကြော်အနံသင်းသင်းလေးရသည်။
စာပွဲမှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့ကြီးကြီးညိမ်းက ထမင်းကြော်လာချပေးသည်။ထမင်းကြော်ကမြူ့အကြိုက်စားစရာဖြစ်သည်။
ထမင်းကြော်ကိုမြန်မြန်စားရရင်း"ကြီးကြီးညိမ်း ဒီနေ့မြူ့ဘာသာစက်ဘီးနဲ့သွားမယ်နော်"
"ကားယူသွားလေကွယ်"
"ကားနဲ့ကရှုပ်တယ်ကြီးကြီးညိမ်းရဲ့
အက်တာကြောင့် စက်ဘီးနဲ့ပဲသွားမှာ""အေပါကွယ် ဒါနဲ့ကျောင်းမှာချစ်သူတေဘာတေရှိနေပြီးလား"
"ဟာ..ကြီးကြီးညိမ်းကလဲမရှိပါဘူ"
"အင်..မြူလေးအသက်က၁၆နှစ်ပဲရှိသေးတယ်နော် ချစ်သူမထားရဘူကြားလာ"
"ဟုတ်"
"အေအေ"
မြူကျောင်းရောက်တော့အပေါက်ဝမှာဆရာမလေးတစ်ယောက်နဲ့တိုးပါလေရော ထိုဆရာမလေးကိုမြူတစ်ခါမှမမြင်ဘူးပါအသစ်ပဲဖြစ်ရမယ် စက်ဘီးရပ်တဲ့နေရာမှာစက်ဘီးရပ်ပြီးထိုဆရာမလေးအနားသွားလိုက်သည်။
"အကူညီလိုလားဆရာမ"
"အွန်း..လိုတယ် ဆရာမကအခုမှ
ရန်ကုန်ကျောင်းကဘီးလင်းကျောင်းကိုပြောင်းလာတဲ့ဆရာမအသစ်ပါ
ရုံးခန်းနဲ့G-9အခန်းဘယ်နားမှာလဲပြောပြပါလားသမီး""ဟုတ် ရုံးခန်းကတော့ဒီလမ်းအတိုင်းတည့်တည့်သွားပြီးညာဘက်ကိုချိုးလိုက် G-9ကတော့
ဟိုမှာ""သြော် အင် ကျေးဇူးပါပဲကွယ်"
"ဟုတ်"
ထွက်သွားတဲ့ဆရာမလေးရဲ့ကျောပြင်ကိုငေးနေရင်း။
နာမည်တောင်မမေးလိုက်ရဘူကွာ
နောက်တစ်ခါထပ်တွေ့မှမေးရမယ်။အတွေးကမ္ဘာထဲရောက်နေတာဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိ
ဝတီရောက်လာပြီးမြူပခုံးကိုရိုက်မှအသိပြန်ဝင်တယ်။"ဟဲ့ ကမ နင်ဒီမှာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲငါနင်ကိုစောင့်နေတာကြာပေါ့"
"ဟမ် ေအာ် အင်ငါလွယ်အိပ်လွယ်ထားရတာလေးနေပြီး သယ်ချင်းရယ်..ရော့နင်လွယ်လိုက်"
"ဟမ် အေအေ🙂"
"သွားမယ်လာ"
"ဟဲ့ ငါကိုစောင့်အုံးလေ"
"နှေးလိုက်တာလိပ်အဖွာအိုမကြီးကျလို့"
"နင်လွယ်အိပ်ကအရမ်းလေးတာကို
ကမရဲ့""အက်တာနင်အရပ်ပုလို့လေးတာ"
ဝတီနဲ့မြူပေါင်းလာတာ၂နှစ်ခန့်ပင်ရှိပြီ။ဝတီကအရမ်းဒေါသကြီးပြီးသူ့အရပ်ပုတယ်လို့ပြောရင်မခံမိုးမွှန်အောင်ပြန်ဆဲသည်။
(ယဥ်ကျေးလိမ္မာသင်တန်းဆင်းလေးပေါ့ ကိုယ်တေလိုပဲ😁)"ဒီဖေ..."
"ဂျပုမလေး ဂျပုမလေး ဟားဟား"
"နင်သေဖို့သာပြင်"
"အမယ်
ကြောက်စရာကြီးပြေးပြီ😗🏃♀️🏃♀️"#လိုအပ်ချက်တေရှိနေပါသေးတယ်ကြိုးစားနေတုန်မို့နာလည်ပေးကြပါနော်😞vote and fl လေးလဲလုပ်ခဲ့ပါအုံး#
YOU ARE READING
လမင်းကြီးရဲ့အဝေကကြယ်ကလေး
Non-Fiction"တစ်ဖက်သက်အချစ်မို့ မပိုင်ဆိုင်ရပင်မဲ့ အဝေးကကြည့်နေရုံနဲ့ ကျေနပ်ပါတယ်တီချယ်"