𖥕 පහන් ටැඹ 𖥕 ╎Yᗴᑌ᙭ ᗷᒪᗴᑌՏ╎ᗷᒪ ✔

End of the Yeux bleus!

තනිය හුරු මට මගේ ලෝකේ....
තනිය තනි නොකරන්න තිබුනා ~

එදා ඔය ඇස් දිහා නොබලම....
බිම බලාගෙන යන්න තිබුනා ~

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

'මිස්ටර් අචිර දැන් ටිකක් රෙස්ට් කරන්න... '

'හරි ඩොක්ටර්'

හෙන චෙකප් ගොඩකට පස්සෙ මට ආයෙ කාමරේට එන්න ලැබුනා...

කකුල පුදුම වේදනාවයි...

අර පර බල්ලො මගේ කකුලටම කෙලලා...

හෙන බෙහෙත් තොගේකුත් දීපු ඩොක්ටර් මට රෙස්ට් කරන්න කියාගෙන කාමරෙන් එලියට යද්දි මං බලාගෙන හිටියෙ දෙනූ එනකල්...

තව ගොඩක් වෙලා තියනවා දෙනූ එන්න නම්...

තාම එකයිනෙ... කොල්ලා එද්දි හතරත් පහු වෙයි...

වැඩ පාඩු වෙයි කියලා කොල්ලව යැව්වට මොකද මට පුදුම විදිහට කොල්ලව මතක් උනා...

මං බෙහෙත් තොගේත් ගිලලා දාලා ඇද විට්ටමට හේත්තු වෙලා කාමරේ වීදුරුවෙන් පේන අහස දිහා බලන් හිටියා...

සරිත්ට පිං සිද්ධ වෙන්න හෝස්පිට්ල් බිල් එක ගෙවා ගත්තා...

නැත්තං කොහෙද අපිට මෙච්චර ලොකු හෝස්පිට්ල් කාමර වල ඉන්න අවස්ථාවක්...

බෙහෙත් වලටදෝ මන්දා ලාවට පොඩි නිදි මතක් වගේ එකක් දැනුන නිසා මං හැදුවෙ දෙනූ එනකල් පොඩ්ඩක් නිදා ගන්න උනාට...

එකපාරටම කාමරේ දොර ඇරිලා ගියේ හිතුවෙවත් නැති කෙනෙක් ඒ දොරෙන් ඇතුලට එද්දි...

'තමුන්ද එතකොට මගේ කොල්ලගෙ පස්සෙන් එන එකා! '

දෙනූගෙ තාත්තයි අම්මයි...

මං මේ වෙලාවෙ කීයටවත් බලාපොරොත්තු නොවුන දෙන්නෙක් මගේ ඇස් ඉස්සරහා හිටගෙන ඉද්දි මට කියන්න ඔ්න මොනවද කියලත් අමතක උනා...