Let's Play a Game

Prolog

Wiele razy zastanawiałam się jak to jest żyć z rodzicami, którzy są w szczęśliwym małżeństwie i kochają swoje dzieci nad życie. Nigdy jednak nie znalazłam żadnej, dobrej i sensowniej odpowiedzi.

Zawsze te same słowa : "Mogło być lepiej.", "Nie tak cie z ojcem wychowaliśmy.", "Ile razy będziesz jeszcze pokazywać jak bardzo jesteś niewdzięczna?" albo moje ulubione: "Nie mogę się doczekać aż się wyprowadzisz."

Za każdym razem było tak samo. Matka wydzierała się na cały dom po czym trzaskała drzwiami i zamykała się w swojej pracowni.

Zapytacie pewnie : A ojciec?

Już odpowiadam.
Ojciec wracał późnym wieczorem z pracy i od razu szedł do łóżka. Nie interesował się niczym. Interesowało go tylko wyspanie się, żeby już jutro z rana zapierdalać do pracy.

Tak właśnie wyglądało prawdziwe życie.

Była jeszcze jednak inna strona mojej rodziny. Ta, która pokazywała się na uroczystościach z czerwonymi dywanami. Wtedy nasza rodzina była idealna. Ja byłam ukochaną córeczką moich rodziców, którzy kochali mnie nad życie,a oni rodzicami ze snów. Pierdolenie.

Moi rodzice bardziej kochali swoje wypłaty niż mnie. Ale czy mi to przeszkadzało? Nie.

Nikt nie chciałby tak okropnej matki jak moja. Nikt nie chciałby takiego ojca jak mój.
Nikt nie chciałby takiego życia jak ja.
Najnowsze telefony, ubrania niczym z magazynów, drogie auta, ładny dom, wakacje za tysiące dolarów. To wszystko było tylko dobrym scenariuszem moich rodziców.

Jednak jeszcze wtedy nie wiedziałam, że moje życie tak diametralnie się zmieni.
Co najważniejsze: Na lepsze.

Mówi się, że rodziny się nie wybiera. Jednak to nie prawda. Każdy ma prawo wybrać sobie rodzinę. Nie ważne jak będzie ona wyglądała. Czy będzie to rodzina powiązana krwią, czy będą to przyjaciele, którzy są dla ciebie jak rodzina.

A ja dostałam szansę na wybranie sobie mojej nowe rodziny, i wykorzystam ją najlepiej jak potrafię.