OFFICE TANGLE (GIRL x GIRL) - Μπέρδεμα στο γραφείο.

Chapter 6 - Time to process

~ Έφυγα από τη δουλειά και πήγα στη στάση να περιμένω το λεωφορείο μου. Η συζήτηση με την Αγγελική δεν έφευγε στιγμή από το μυαλό μου. Μάταια προσπαθούσα βρω μια εξήγηση. Ενδιαφέρεται; Ήθελε απλά να με πειράξει; Είναι κάποιου είδους τεστ; Πρέπει να το σχολιάσω παραπάνω ή να το αφήσω όπως έμεινε;
Καθόμουν ώρα και περίμενα το λεωφορείο κάνοντας ατελείωτες τέτοιες σκέψεις. Μέσα σε όλα, δεν μπορούσα και να ξεχάσω την φωτογραφία που μου έστειλε. Πόσο σεξι ήταν, έτσι απλή, το πρωί στο κρεβάτι της, φρεσκολουσμένη, με τίποτα να καλύπτει το σώμα της πέρα από τα τσαλακωμένα λευκά της σεντόνια... Αποκλείεται να έβγαλε τέτοια φωτογραφία και να μου την έστειλε απλά για να με πειράξει... ή μήπως είναι κάτι που θα μπορούσε να κάνει; Η Ράνια μου είπε πως η Αγγελική δεν παίζει ποτέ. Είπε πως αν τη ρωτήσω θα μου απαντήσει ξεκάθαρα. Όμως μήπως δεν πρέπει να ρωτήσω; Είναι αντιεπαγγελματικό, είμαι μόλις λίγες μέρες στο γραφείο, θέλω πραγματικά να τα κάνω όλα πουτάνα πριν κλείσω βδομάδα; Απ' την άλλη είναι απλά πρακτική, δεν έχω υπογράψει και καμία σύμβαση. 
Νιώθω το μυαλό μου να καίγεται μετά από τόση σκέψη. Βάζω τα ακουστικά μου καθώς βλέπω το λεωφορείο μου να πλησιάζει. Βάζω να ακούσω podcast. Τον τελευταίο καιρό ακούω τα Μικροπράγματα της Lifo. Με ηρεμούν και έχουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θεματολογία.
Μπήκα στο λεωφορείο. Δεν μπόρεσα στιγμή να συγκεντρωθώ στο podcast που άκουγα. Έπιανα τον εαυτό μου να γυρίζει συνέχεια το επεισόδιο πίσω για να καταλάβει αυτό που μόλις άκουσε, αλλά μάταια. Η Αγγελική δεν έφευγε ούτε δευτερόλεπτο από το μυαλό μου. Η μυρωωδιά της, το μειδίαμα της στο ασανσέρ και η φράση της "την επόμενη φορά που θα θελήσεις να πεις ότι είμαι σεξι, απλά πες το". Πόσο φιλικό μπορεί να είναι αυτό; Υπάρχει κάτι εδώ ή είμαι απλά παρανοϊκή; 
Το λεωφορείο πλησίαζε στην στάση μου. Χαμένη στις σκέψεις μου παραλίγο να τη χάσω. Τελευταία στιγμή πάτησα το κουμπί, σταμάτησε και κατέβηκα.  Άρχισα να περπατάω προς το σπίτι. Δεν αντέχω άλλο και πρέπει να το συζητήσω όλο αυτό με κάποιον. Και, φυσικά, ποιος καλύτερος από τον Θάνο; Ο Θάνος είναι ο καλύτερος μου φίλος από όταν ήμασταν μικρά παιδιά. Αστειευόμασταν πως μια μέρα, όταν μεγαλώσουμε, θα παντρευτούμε. Βέβαια δεν είχαμε υπολογίσει ότι εμένα θα μου άρεσαν οι κοπέλες και στο Θάνο τα αγόρια. Περνούσαμε μαζί ώρες ατελείωτες ως έφηβοι και φοιτητές να ευχόμαστε να ήμασταν και οι δύο στρειτ. Πόσο εύκολη θα ήταν η ζωή μας, λέγαμε. Θα τα φτιάχναμε, θα συζούσαμε, θα παντρευόμασταν και θα κάναμε μια πολύ όμορφη οικογένεια. Το πρόβλημα ήταν ότι εκείνος ήθελε σκύλο και εγώ γάτα. Αλλά θα το βολεύαμε. 
Όπως πλησίαζα σπίτι, αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο. ~