İllegalizm ODJWOEJQLENWLEJQOCK

İlk bolum beynimi havali bir kelime icin zorlamicam

Saat belki sekiz, belki dokuz, Türkiyenin en popülerlitesi yüksek şehri İstanbulda her zamanki gibi yüksek korna sesleri ve kavgaların yanında çingeneler ve romanlar da eksik olmuyor. İşte bu saatlerde onlardan birisi bilmem kaçıncı gününe gözlerini açıyor, ve sizde bunu okuyorsunuz.

15 yaşına daha yeni girmiş, lise çağına daha yeni geçmiş bu kızın adı Cemile. Annesi ve babasıda roman olan bu kız pekte planlanmış bir ilişkinin ürünüydü, haliyle pek ailesi tarafından önemsenmemiş ve kendi ebeveyni kendi olmuştu, bu ise onun karakterini oluşturmuştu.

Çingelerde olanın aksine bu kız makyaj ürünlerinden çok erkeklerin kullandığı silahlara ve maskülen eşyalara meraklı bir biçimde büyümüştü. Yani tabiri caizse ona bir "tomboy" demek yanlış kaçmazdı. Buna rağmen esmer teni ve okka gibi burnu, boynunun etrafında omzuna ulaşmaya kendisini zorlayan simsiyah ve acemice kesilmiş kısa saçları, her seferinde arkadaşları tarafından zorlanarak yaptığı yaşına göre hayli abartılı makyajıyla onu parlatıyor, bakımlı bir kız olduğunu düşündürtüyordu.

Dış görünüşüde beyninizde biraz canlandığına göre bu kızcağızın kalktığı zamana geri dönebiliriz.

Cemile, her bir yanına koyduğu ellerinden destek alarak kırık karyolası ve pekte yumuşak olmayan minderiyle yatak demekte zorlandığım yatağında uyuşuk bir bedenle dikeldi. Odaya minik bir boşluktan giren sessiz gün ışığına göz attıktan sonra ayaklarını ve sonraysa tüm bedenini yorganının altından çıkardı. Yorgun ve bezmiş adımlarla banyoya doğru yürüken bugün yeni gitmesi gereken okulu hatırladı, yüzünü yıkarken bir öncekisinden kovulmuş olduğuna biraz şükür bile etti.

Yüzündeki sıkılmışlığa bakılırsa belli bir şekilde heyecanlı ve endişeli değildi, bu okul değişikliklerine alışmış ve adapte olmayı başarmıştı. Dişlerini fırçaladıktan sonra geri odasına doğru gitti. Elleri birkaç ucuz kıyafetin arasında gezindikten sonra üzerine annesinden kalma biraz açık olan fakat bu civarda umursanmayacak bir gömlek ve etek aldı.

Kötü görünmüyordu. Tuvalletteki aynaya yaklaşarak hazırlıklarının devamını yaptı, kısa bir süre sonucunda esmer tenine yakışan bir makyaj ve taranmış kısa saçlarla sıkılmış bir şekilde aynaya baktı, son bir kez kahküllerini düzeltirken bir kaç roman havasını sessiz bir tonda mırıldanmaya başladı. Bu monoton hazırlanmanın ardından çantasını sırtına alarak evden çıktı, hiçbir fikrinin olmadığı okula doğru ilerledi.

9:37

Okula vardığında derslerin daha başlamadığını, birkaç öğrencinin okulun bahçesinde birbirleriyle sohbet ettiğini ve sakince gezindiğini gördü. 9. sınıfın ikinci dönemi okula gelmek için çok iyi bir zaman olmasa da en kötüsü olmadığınında farkındaydı, yani içinde bir endişe neredeyse yoktu.

Dün babasından öğrendiği sınıfı aramak için girdiği binalarda gezinmeye başladı, herkes kendi işiyle ilgilendiğinden ilgi odağı olamamıştı, bu yüzden gönül rahatlığıyla 9/C sınıfının açık kapısından içeri girdi. Bir kaç öğrenci bir anlığına ona dikkat verse de yaptıkları Brawl Stars düellosuna ara verme cesaretine bulunmadı. Bir kız hariç. Zayıf ve uzun görünümü yanında şekilsiz bir burunla karakteristik bir görünüş yaratan bir kız.

"Yeni misin sınıfını mı kaybettin?"

Kızdan emin bir şekilde çıkan bu sözler belliki Cemileyi kast ediyordu. Cemile en arka sıraya doğru ilerlerken sesin sahibine doğru yüzünü döndü.

"Yeniyim."

Aynı monotonlukla cevap verdi, cam kenarında en ön sırada oturan kızın arkasına alaycı bir biçimde yaslanan hareketini gördükten sonra içinde minik bir kin kıvılcımı alevlendi fakat bunu dışa vurmadı. En arka sıraya çantasını yerleştirirken o kızdan bir ses daha çıktı.

"Ha? İsmin ne?"

Kızın sesinin tonu rahatsızlık vericiydi, ama bunun hakkında sesini çıkarmadı, sadece cevap verdi.

"Cemile, senin?"

Aradaki mesafenin sesi yutuşunu engellemek için sesini biraz bile yükseltmeden söyledi, neyse ki uzun kız onu duydu ve cevapladı.

"Nehir, tanıştığıma memnun oldum."

(Nehir burdaki volkan)