Avına Aşık Katil

Sıradaki Av

Orman geceleri tehlikeli olur derler halbuki avlanmak için en uygun saatler geç saatlerdir tecrübesizce benden kaçmaya çalışan avım başarısız olacaktı bu zamana kadar kimse benden kurtulamamıştı onun tam tersi yönünde gidiyordum hadi ama o aptal insan aynı yerde daire çizip durduğunun farkında bile değildi ama bu sefer tek avlayan ben de değildim avlanıyordum. Arkamdan gelen narin ayak seslerini duyabiliyordum hadi ama kuş kadar beyniyle kim beni alt etmeye çalışırdı ki zifiri karanlık her yeri sarmışken büyük bir ağacın önünden geçtim tam o sırada omuzumda ki keskin ve saf acıyı hissettim bıçak çok usta bir şekilde atılmıştı sanki atan kişi önceden eğitilmiş gibiydi destek almak için elimi ağacın göğdesine koyduğumda eş zamanlı bir acı daha hissettim elimden giren bıcak ağaçla elimi sağbitlemişti acı sadist ruhuma gıdıklanma hissi verirken histerik bir kahkaha attım gitmişti yoktu olmadığını hissedebiliyordum. Ben avımı kaçırmıştım bu nasıl olabilirdi üstüne üstlük ben av olmuştum resmen bunu kim ne cesaretle yapardı onu bulduğumda çekeceği acı diğerlerinden farklı olacaktı. Her kim yaptı ise onun yüzünden avımdan da oldum. Peki bunu kim ve nasıl yapmıştı etrafıma baktığımda kimse yoktu elimi omzuma götürdüğümde avcum dolusu kan akıyordu bunu kimin yaptığını elbet bir gün bulacağım ve o gün bana ölmek için yalvaracak. Kendi alanıma yani evimin deposuna gidecektim kimsenin beni görmemesi ve iz bırakmamalıyım adımımı atmamla beraber yerde birşey olduğunu fark ettim o bir bıçaktı benim bıçaklayan kişi bunu bırakmış olmalı unutacak kadar aptal olduğunu sanmam bunu yapan kişi tecrübeli olmalı bıçağı elime aldığımda dikkatimi çeken şey bıçağın üzerindeki yazı oldu "Katia Deniz Montana"
Bu da neydi şimdi bıçağın üzerinde benim ismim yazıyordu bıçak elimdeydi etrafta kimse yoktu ama dikkat etmeliydim bu bıçağın sahibi en az benim kadar işinde usta çalışıyor olmalı omzum hâlâ kanıyordu burda durmam benim için tehlikeli olur. Buraya araba ile gelmiştim ama arabayı bulmam uzun sürebilir acele etmeliyim orman telefonumu arka cebimden çıkarıp saate baktığımda saatin 00.58 olduğunu gördüm. Geldiğim yolu elbet biliyordum ormanın içinde daireler çizdik sonuçta aynı yerde dönüp dolaştık. Arabayı bulmam kısa sürmüştü ama kolumda ince bi sızı vardı kan azalmıştı ama sızı artıyordu. Ev ormana yakındı 15 dakika da eve gelmiştim içeri girip deponun anahtarını aldım ve depoya indim üzerimi çıkarttım ve kanı durdurmaya yönelik üzerine bez bastırdım yavaş yavaş kan duruyordu ama sızlaması şiddetlenmesine rağmen gıdıklar gibi hissettiriyor kan tamamen durmaya yakınken sargıya sardım ve üzerinde adımın yazılı olduğu bıçağı elime aldım bıçakta sadece benim adım vardı bu demek oluyor ki bir düşmanım var. Bu kişi kim bilmiyorum ama onu bulucam ve bu iş onun yanına kalmayacak bunun intikamı büyük olacak bıçak burada yani benden başka kimsenin girmediği bu depoda kalacak bu benim kaçırdığım ilk avımdı , kaçırdığım ilk ve son av olarak da kalacak.