Shade of Desire

Chapter 32

Mikha

"Mikha! Oh my god, akala ko may nangyari ng hindi maganda sa'yo!" Napapikit ako sanlakas ng boses ni Ate Kisha. Nawalan ako ng malay habang nasa paro kami ni Ate Zhuli.

Sobrang putla raw ng itsura ko, syempre hindi ako kumain ng ilang araw, nawawalan ako ng gana kumain.

"Ilang araw po ba ako nandito?" Tanong ko kay Ate Kisha. Siya lang ang nandito dahil busy sila Ate Zhuli.

Thankful nalang talaga ako dahil kahit papaano ay may nag mamalasakit sa'kin at hindi pinaparamdam na mag isa ako.

"1week" gulat na napatingin ako kay Ate Kisha at dahan-dahan naman siyang tumango na para bang sinabi na hindi siya nag bibiro. "2weeks before her wedding, I'm excited!"

Nakangiti siya ng nakakaloko, alam ko na 'to! Gagawa sila ng eksena during the wedding, siguro after sabihin ni Father na 'you my kiss the bride' biglang may eeksena.

"Satingin mo ba... May sakit si Tristan, Ate?" Tanong ko at dahan-dahan naman siyang tumango.

"He seems obsessed to my cousin" iling iling na sabi ni Ate Kisha. "Tangina, ilang minuto lang mawala si Violet hahanapin agad, so tingin ko mero'n"

"Ate may tanong ako..." Tinaasan naman niya ako ng kilay at hinihintay ang itatanong ko. "May nangyari na b-"

"Wala!" Mabilis na sagot nito. "Kilala mo si Violet, never niyang ibibigay ang katawan niya lalo't na kung hindi naman niya gusto"

"Eh-"

"Don't worry, iyong landi ni Violet ay sa'yo lang niya pinaoakita" kinindatan niya ako kaya napaiwas ako ng tingin. "Do you still love her?" Napatingin ako sa kaniya at mukhang hinihintay niya ang sasabihin ko.

"Y-yes..." Utal utal na sagot ko at nag iwas ng tingin. "I love her, kahit na anong mangyari... Siya pa rin ang mamahalin ko..."

"Don't worry babe, I know you and my cousin feel the same way, she's just distracted, but trust me... that girl will still fall for you."

Hindi na ako nag salita at sinabi niya na mag pahinga na lang ako dahil namumutla talaga ang itsura ko. Hindi nila alam na hindi ako kumain ng ilang araw at tulog ako ng 1week.

Nakakatamad naman kasi talagang kumain, kahit naman hindi ako kumain hindi ako napayat, atsaka hindi ko alam na madali akong manghina kapag hindi ako nakakain ng isang araw.

Mabilis ako makaramdam ng hilo at ang ginagawa ko lang ay mag pahinga at hindi kakain.

Monday na ngayon at nextweek na ang kasal ni Violet, ibinigay ni Tita Silyan ang sosoutin, kulay purple na dress naa ito, medyo fitted pero kasiya naman sa'kin.

"Hey" napatingin ako kay Ate Zhuli na nasa tabi ko na pala. Nandito ako sa rooftop sa bahay namin, meroon naganap na party at ayoko naman makihalubilo sa baba.

Ang kilala ko lang naman ay ang mga Alvera at ang Gonzalez! Iyong iba ay hindi na, sabi jila ay maliit na party lang raw eh ang laki-laki naman. Ganito siguro 'pag mayaman? Hays ewan ko! Hindi naman ako mayaman.

"What are doing here? Ayaw mo ba sa baba?" Kunot noo na tanong ni Ate Zhuli at tumabi sa'kin, pinanood ko ang mag taonna nasa likod ng bahay at masaya na nag uusap.

Iyong iba naman ay halaga ang 'pag ka plastic.

"Ayoko po sa masiyadong matao" sagot ko at muling nag salin ng tequila sa baso at kumuha ng lemon.

"Kailan ka oa natotoong uminom?" Tanong ulit niya. "Uh--I'm sorry you don't need to-"

"Okay lang po" putol ko sa sabihin niya at uminom ng alak bago sumipsio sa lemon. "Nung tinago ako nila Tristan, araw -araw niya akong pinapainom ng alak, sa tuwing tatanggi ako ay nakatanggap ako ng sipa, sapak at sampal"

Hindi siya nag salit at nakinig lang.

"Gustong-gusto niya ako nakikitang lasing o nahihirapan, 'pag lasing ako... Binebenta niya ako..." Pahina nang pahina ang boses ko at ramdam ko na napalingon siya sa'kin.

"Binebente niya ako... Pati ang katawan ko... Iyong video na napanood niyo... Ni Violet na nakikipag talik ako, lasing ako at wala sa sarili... 'pag tapos ng gabing iyun ay mauulit at mauulit pa rin ang ginagawa sa'kin ni Tristan... Puro alak na tuloy ang nasa katawan ko"

"Y-you m-mean.... Ginalaw ka?" Tumango ako.

"Alam ni Violet iyun pero ang alam niya, ginusto ko ang nangyari" sagot ko habang pinipigilan ang luha ang tinunga ang alak na hawak ko. "Hindi ko naman siya masisisi na tawagin niya akong madumi, totoo naman... Tangga-"

"What the heck are you saying?" Inis na tanong nito kaya napanguso. "You're not madumi okay?"

Tumango nalang ako at nag iwas nang tingin dahil seryoso siya at mukhang bubugahin ako ng apoy, Violet 2.0 version 'ata 'to pero colf person nga lang.

"Mag papatuloy ka pa sa 'pag aaral?" Tanong niya.

"H-hindi k-ko po alam.." bulong ko. At napaisip saglit, naka graduate na sana ako at architecture na sana ako kung hindi nangyari lahat ng 'to. "Siguro, 'pag nag kaayos kami"