Dove Swallow | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ

{ 2 }

Berbat bir sabah, sabah daha.

Sabahın erken saatlerinde iki üç kuruş kazanmak adına işe gitmek... en azından güzel bir maaş alsaydı iyi olabilirdi, yine de okuması için gereken parayı çıkarmak zorundaydı zavallı.

Esneye esneye bindiği servisi ile işine doğru gidiyorken öylece koltukta büzüştü... Tanrım gerçekten uyumak istiyordu.

"Ngh... dün gece içmemeliydim."

Çalıştığı klasik bir kargo firmasıydı, özel bir yanı yoktu. Yine de bazen deponun en ağır bölümünde çalıştığından fazlasıyla yorulmuyor değildi.

Servisi iş yerine vardığında hızlıca kartını basarak içeri doğru girmiş ve sigara içme alanına doğru yürütmüştü. Tek ihtiyacı olan kahvaltı niyetine biraz nikotin ki... Ve yine her zaman ki yerinde olan birini görene dek.

Tuhaftır ki yangın merdivenlerine oturmak yasak olsa da orada sürekli oturan bir herif vardı... Sarışın, paket bölümünden sorumlu olan bir yönetici. Katsuki Bakugou, genellikle sessiz lakin işe geldiğinde oldukça alevlenen bir insandı.

İzuku ona doğru fazla bakmamaya özen göstererek sürekli oturduğu yere geçtiği sıra, servisinden yeni inen Shinsou hızlıca yanına doğru geldi.

"Sigaran var değil mi..? Paketimi evde unuttum da."

İzuku sorgulamadan bir dal uzattı oğlana, ardından kendi yaktı.

Biliyordu ki depoda çalıştığı süreçte Shinsou ona aşıktı lakin İzuku sekiz aylık bir ilişkiden yeni çıktığı için böyle şeylere pek sıcak bakmıyordu... yaşadıklarına kırgındı...

Anlayamıyordu yada... sevgilisinden ayrıldığı gibi gelen çıkma tekliflerini reddetmesi üstüne şimdide Shinsou'nun baskısını hissetmek. İnsanlar bencildir, birilerine aşık oldukları gibi insanın o ruh halini düşünmeden direk bir av gibi ona doğru dalıyor ve çiğ çiğ yemek istiyorlardı.

Bir süre sessizce sigara içtiler... taa ki morlu sessizliği bozana dek.

"Çok güzel olmuşsun..."

"Teşekkür ederim, sana da t-shirt'ün yakışmış." Bi tık solgundu sesi, hevessizdi.

"Sağol... iyi misin? Moralin pek iyi değil gibi."

"Sadece uykum var shinsou, çok sorgulama."

Takmadan gülümsedi İzuku, insanlar daima ona gülüşünün çok güzel olduğunu, diğer insanlara moral olduğunu ve neşeli yapısını çok sevdiğini daima dile getirirdi.

Öyleydi de oğlan... kendinden önce daima insanları düşünüp duruyor, çevresindeki insanların morallerini sürekli yüksek tutmaya çalışıyordu.

Shinsou da gülümsemekten başka bir şey yapmadı.

İş vakti yaklaşıyor...

Yaklaşıyor sekiz saatlik yasal bir işkence, toplumun dayanmış olduğu çılgın sistem.

Zoruna giden ise,

Desteğe ihtiyacı olduğu sıra özel alanına zorla giren insanlar.

Oysaki tek istediği hiçbir sabah yer kalmayan o sigara alanında, biraz olsun yangın merdivenine kendisinin de oturmasıydı.

_______________