សងគំនុំបញ្ចប់ស្នេហ៍🔥⚫ (ចប់)

20.កុំរត់គេចពីយើងអី

"ហុឹម...ហុឹម.."poohក៏ត្រូវបាននរណាម្នាក់មិនដឹងមកខ្ទប់មាត់គេមើលមុខមិនច្បាស់ដូចគ្នាដោយសារបន្ទប់ងងឹតតែគេអាចនិងស្គាល់ក្លិនបុរសម្នាក់នេះច្បាស់ណាស់ម្នាក់នោះ គឺpavel !!
poohក៏សន្លប់ដោយសារតែមានថ្នាំសណ្ដំ
"កុំគិតថារត់រួចពីយើងអោយសោះទោះអែងរត់ទៅខាងណាគេចមិនផុតពីយើងដែល"pavel និយាយចប់ក៏បាននាំpoohចេញទៅព្រលានយន្ដហោះដោយគេត្រៀមរួចជាស្រេចតែម្ដង  គេនិងទៅ Hongkong
ពេលពួកគេចេញទៅផុត.....
siam ក៏បានចូលមក
"អ្នកប្រុស..ដល់ម៉ោងចេញទៅហើយបាទ អ្នកប្រុស!អ្នកប្រុសៗ"siamព្យាយាមដើរចូលមកស្រែកហៅយ៉ាងតិចៗហើយក៏បានបើកភ្លើងមើលឃើញថាបាត់poohហើយ
"shiaaa..អ្នកប្រុស!"siamគេព្យាយមស្រែកផងស្វែងរកផងនៅតែមិនឃើញ គេស្លន់ស្លោក៏ទៅបន្ទប់sailub
"តុកៗ អ្នកប្រុសសៃ.."siam
"អែងមានការអីរឺចូលក្នុងសិនមកយប់ហើយកុំអោយរំខានគេអែង"sailub ក៏បើកទ្វារអោយsiamចូល
"គឺបាត់អ្នកប្រុសpoohហើយ!"siam
"shiaa ប្រកដណាស់អៃវេលវាប្រកដជាដឹងហើយទើបទៅជាបែបនេះ"sailubជ្រួញចិញ្ចើមទាំងខឹង
"តើយើងធ្វើយ៉ាងមិចទៀតទៅអ្នកប្រុស"siam
"មិនអីទេអែងទៅសម្រាកចុះទុកអោយយើងជាអ្នកចាត់ការយើងនិងcallទៅនិយាយជាមួយpimនៅថ្ងៃស្អែក"sailubqq
"បាទទាន"siamក៏ដើរចេញទៅ
cutcut...
morning
"ទឺងៗ...!អាឡូ"pavel
"អាឡូអៃវេល អែងនៅឯណា"sailub
"គឺខ្ញុំឡើងទៅថៃវិញហើយភីដោយសារតែមានការងារហូរចូលមករហូតខ្ញុំត្រូវបង្ខំចិត្តឡើងចុះៗរហូតភី សុំទោសផងណាភីដែលមិនបានប្រាប់"Pavel
"អឺមិនអីទេអញ្ចឹងយើងអោយគេទៅហៅអែងចុះមកក្រោមមិនឃើញក៏callទៅសួរតែម្ដងទៅ" ការនិយាយខាងក្រៅនិងក្នុងចិត្តខុសគ្នា360°
"បាទមិនអីភីអរគុណហើយដែលបានបារម្ភតែខ្ញុំមិនអីទេភីខ្ញុំមកដល់ដោយសុវត្ថិភាពហើយ"pavel
"អុឹមចឹងបានហើយយើងគ្រាន់តែចង់ដឹងសុខទុក្ខអែងប៉ុន្និងទេbye"sailub
"បាទភីbyebye"pave
ទឺតៗ ខ្សែរប្រព័ន្ធទាំងពីរក៏បានផ្ដាច់
"កុំគិតថាខ្ញុំមិនដឹងអោយសោះថាភីចង់ដឹងទីតាំងខ្ញុំនោះមិនអាចឡើយ"pavel និយាយទាំងញញឹមចុងមាត់
cutcut
"អៃសាត់អឺយ !"sailub ជេទាំងក្ដៅក្រហាយ
"អឺមេនភ្លេចcallទៅpim"sailub
"អាឡូ!ភីមគឺ.."
"មិនបាច់និយាយទេយើងដឹងហើយបណ្ដោយអោយគេទៅសិនចុះបើថាមិនកើតទេយើងនិងយកគេមកនៅជាមួយយើងជាប់ខ្លួន24ម៉ោង"pim
"អោវដឹងលឿនម្លេស?"sailub
"អៃamជាជំនិតយើងវើយ"pim
"អោវយើងស្អីក៏មិនដឹង!"sailub
"បើយើងមិនប្រាប់ក៏ប្រហែលជាអែងមិនដឹងរហូតទេដឹង"pim
"កុំមកឌឺយើងហើយអែងគិតយ៉ាងមិចបានបណ្ដោយអោយប្អូនទៅនិងវា?"sailub
"យើងមានគីនសម្ងាត់"pim ខ្សែរស្រឡាយនាងពេញប្រទេសនាងមិនភ័យឡើយ
"shia សង្ស័យកូនចៅយើង100នាក់ សិតតែកូនចៅអែង80នាក់ទេដឹងវើយ"sailub
"អៃសាត់មិនមេនទេ"pimសើចទាំងហួសចិត្ត
"បើអស់អីហើយបានហើយ"pimក៏ចុចបិទមិនចាំsailubនិយាយទាន់
"យីវារហន់ទៅណានិង" sailubនិយាយ
(បងប្អូនគេនិយាយតែប៉ុន្និង!ដោយសារតែpimអាយុស្របាsailub)
cutcut...
poohគេដឹងខ្លួនមកវិញទាំងមមីងមមាំង
"អួយ!ឈឺក្បាលណាស់"poohនិយាយទាំងយកដៃខ្ទប់ក្បាល
"នេះនៅឯណានិង?"pooh
"hongkong"pavelដែលនៅគៀនទ្វារក៏ស្រដីឡើង
"ហឺយ!!"poohបើកភ្នែកធំនៅពេលដែលគេឃើញវត្តមានរបស់មនុស្សដែលគេលាក់ខ្លួនអស់រយះពេលជាយូរទោះជាដឹងថាបុរសម្នាក់នេះស្វែងរកខ្លួនក៏ដោយគេខានឃើញបុរសម្នាក់នេះយូរហើយ
"ហេតុអីក៏ភ្ញាក់ផ្អើលម្លេស?"គេសួរទាំងលើកចិញ្ចើមឡើងមួយចំហៀង
"គឺ..គឺ..គ្មានអ្វីឡើយ"រាងតូចតបទាំងញ័រមាត់តតាត់គេភ័យខ្លាចនិងវត្តមានបុរសម្នាក់នេះណាស់
"អររ"និយាយហើយថែមទាំងដើរមករកpoohនៅឯលើគ្រែថែមទៀត
"ចូ...ចូលមកធ្វើអី?និយាយធម្មតាក៏បានហើយតើមិនចឹងហី?"pooh
"ហេតុចូលមកមិនបាន"ចូលមកកៀកpoohភ្នែកសម្លឹងទៅកាន់មុខតូចច្រម៉ុចដែលធ្វើមុខមិនដឹងអីនិងភ័យតែគេមើលហើយគិតថាគួរអោយស្រឡាញ់ទៅវិញ
"គឺគ្មានអ្វីឡើយ"poohព្យាយាមគេចពីក្រសែរភ្នែកpavel
"កុំរត់ចេញពីយើងអី! យើងមិនធ្វើអីអែងទេ សឺត...ក្រអូបណាស់"pavelគេមកជិតហើយថែមទាំងអោនមកកញ្ចឹងកpoohស្រង់យកក្លិនពីខ្លួនរបស់កម្លោះតូចម្នាក់នោះទៀតផង
"ហេតុអីក៏លោកដឹង?"pooh
"ដឹងរឿងអ្វី?"រាងក្រាស់ដឹងហើយថាpoohចង់និយាយពីអ្វីតែគេធ្វើមុខឡេឡឺធ្វើជាមិនដឹង
"ហឺយ!"pooh
"ហុឹមហឺយរឿងអី...ហុឹម..សឺត?"pavelក៏ឆ្មក់ថើបpoohមួយខ្សើត
"លោកធ្វើអីនៀក?"poohនិយាយទាំងជូតថ្ពាល់
"ជូតចេញហេសបាន..សឺតៗ សឺតៗ "pavelចាប់poohមកថើបយកៗ
"ហុឹមចេញទៅមកថើបស្អី!"pooh..

សូមរង់ចាំទស្សនាភាគបន្ដ
pinkនៅ😚