***
Bacaklarıma kadar uzanan buğday tarlasından yürümeye başlamıştım,ne kadardır yürüyordum bilmiyodum. Nereye gittiğini bile bilmediğim bi yolda aradığım tek şey evim,yuvamdı. Hissis bakışlarım etrafta gezinirken bastığım şeyin farkına vardığımda yerde ezilmiş olan papatyaları görünce aniden dolmuştu gözlerim
***
"Ben,ben çok özür dilerim" kollarımdan kayıp giden,yere düşen çiçek saksıma bakıyodum.
"Sorun değil,siz iyimisiniz asıl ben özür dilerim önüme bakmam gerekirdi" kafamı kaldırdığım zaman tanıdık ela gözlerle denk gelmiştim
Uzun uğraşlarım sonucunda Galatasaray stadyumunda hemşire olarak çalışmaya başlicaktım,az önce ise eşyalarımı yerleştirmek için bana ayrılan odaya gidicekken çarpıştığım keremle,en azından ben onu biliyor ve tanıyordum, elimde tuttuğum ve çok sevdiğim papatyam düşmüştü
Dudaklarımı büzerek yere düşen papatyama bakarken kerem eğilip cam parçalarını toplamaya çalışmıştı
"Hayır hayır elini sürme lütfen keskin cam zarar verir" diyerek elindeki cam parçalarını almaya çalışıyodum
"Benim hatam önüme bakmam gerekirdi" yanına eğildiğinde tekrar göz göze gelmiştik,biryandan da elindeki camları almaya çalışıyodum. İkimizde inatçılık yaptığımız için hem alamamıştım hemde cam keremin elini kesmişti
"Of bak işte demiştim,özür dilerim benim yüzümden oldu saralım bişey yapalım daha çok acıma-"
"Sakin olurmusun bi" ben konuşurken benim sözümü kesip kolumdan tutmuştu,ben bu kadar panikken o benim aksima gülüyordu
"Kalkarmısın lütfen" diyerek zorla kaldırdığımda ayağımla ortada duran camları bir köşeye ittirmiştim
Beraber bana verdikleri odaya girmiştik
"Sen otur buraya ben hemen getiriyorum birşeyler tekrar çok özür dilerim benim hatamdı" diyerek aynı şeyleri söyleniyodum
"Sen yeni ile aldıkları kızsın dimi? Elamıydı Esilamıy-"
"Elif" diyerek cevap vermiştim,daha ilk günden yaptığım şeye bak tam bir rezillik!
"Hep böyle herşeyde özür mü diliyosun,hem senin hatan yok" dediğinde ona dönüp bakmıştım
"Bilmem" diyip kısa cevap vermiştim, elime aldığım pamuğa tentürdiyotu döküp keremin kanayan avcuna sürmüştüm, yüzünü buruşturmuştu
"Acıdı mı,özür dilerim" dediğimde derin bi nefes almıştı
"Elif,özür dilemeyi bırakırmısın artık" dediğinde umursamayıp elindeki pansumana devam ediyodum
En sonunda sarıp bitirmiştim
"Tamam bu kadar,tekrardan-"
"Teşekkür ederim" diye sözümü kesmişti tekrar, kaçıncı bu?
"Elinle çok uğraşma,yeni sardım yarayı ama bişey olursa gel hemen. Antrenmanında kolay gelsin" diyip gülümsemiştim
"Teşekkür ederim Elif,ha bide çiçeğin için kusura bakma telafi edicem" diyip odadan çıkmıştı
Getirdiğim çantada ki buraya ait buraya ekliceyeceğim şeyleri masaya yerleştirmiştim,uzun süredir komidin üzerinde sessizde duran telefonu aldığımda 15 cevapsız arama vardı
"Alo efendim zelalkuş"
"Civciv sen neredesin, arıyorum arıyorum açmıyosun" sesi fazlasıyla endişeli çıkıyordu
"Görmemişim kusura bakma, alışmaya çalışıyorum buraya"
"Sesin kötü geliyo, bişey mi oldu" gülmüştüm, beni belkide anlayan tek kişiydi
"Gelince anlatırım zelalkusum,hadi seni tutmayayım"
"Görüşürüz çiçeğim" diyip telefonu kapattığımız da bende işime geri dönmüştüm
Selam
Bugün geçirdiğim en berbat günlerden biriydiKeremin gitmesi gerçekten bnei çok kötü anlamda etkiledi
Özellikle barışın stsi bekusun Twittera yazdığı şey beni tam anlamıyla bitirdi
Cidden bok gibi bş gündü,böyle birşeyin hayalini bile kurmamıştım. Asla olmaz dediğim bi gündü. Regl dönemimde yaklaştığı için sürekli ağlayıp durdum
Hoşçakal deme vakti 🥲
Umarım hayallerini gerçekleştirir,tek dileğim ve tek umudum bu. Ama bizi de buruk bıraktı
___
İlk bölüm diye böyle oldu ama konu gayet güzel
Bölüm başındaki kısımlar finalden parçalar
Bu kurgunun finali bile hazır😔😔
Başı geldi sonuda gelir herhalde ☺️☺️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dilerim Ki || Kerem Aktürkoğlu
FanfictionHikayenin tüm hakları bana aittir by; @minikcivciv07