RadioAppel

Cennet Sandığımız Gibi Mi? #8

EVET İŞTE O, YILLAR SONRA GELEN O BÖLÜM. KARŞINIZDA PAUAHAHAHHA
---------------------------------------------------------

Evet cennetteydik, ve. Bu çok garip.

---------------------------------------------------------

burası gerçekten çok.. canlıydı! Ve bu hoşuma gitmemişti.

Gözlerimi kısarak rahatsız olmuş bir şekilde cennettin renklerle dolu sokaklarını izliyordum. Charlie ve vaggie emily diye bir meleği aramaya gittiklerini söyleyerek yanımızdan uzaklaştılar. Angel ve husk ise Angel'ın kız kardeşi mollyi bulmak için gittiler. Ben ve Lucifer kalmıştık ve ben ne yapıcağımı bilmiyordum.

"Anneni arayalım mı..?"

Dedi bir ses yanıma baktım, lucifer'ın yanımda olduğunu bir anlığına unutmuşum.

"Olur"

Dedim zor çıkan sesimle. Ve Lucifer ve ben cennettin sokaklarında yürümeye başladık. Heryere, herkese dikkatle baktım. Ama onu göremiyordum. Biraz daha yürüdükten sonra Lucifer durdu, o durunca bende durdum ve ona ne oldu dermiscesine baktım.

"Niye yok?"

Dedi,

"Ne demek yok, vardır illaki."

Dedim, gerçekten nerdeydi. Derken yanımızdan kısa kıvırcık kahverengi saçlarıyla bir kadın geçti. Bu oydu.. arkama, ona bakarak kalmıştım

"Bu o."

Dedim,

"O mu?"

Lucifer yutkunmustu neydi onu böyle tedirgin eden, ama şuan daha önemli şeyler vardı, o kadının yani annemin peşinden koştum.

"Anne.."

Dedim uzaktan, annem durdu ve sağına soluna bakıp arkasına baktı.

"Bana mı dediniz?"

Dedi gülümsiyen bir suratla, sanırım çıkaramadı.. değil mi..?

"Anne.. benim Alastor.."

Kadın tam arkasına döndü,

"Tanışıyor muyuz?"

Neyden bahsediyordu? Ben onun oğluydum.

"Anne beni tanımadın mı.."

Dedim gözlerim dolmuştu, kadın geri geri yürümeye başladı. Var gücümle bağırdım.

"Senin oğlunum ben!"

Göz yaşlarım akıyordu. Bütün herkes bize bakıyordu. Kadın arkasina dönüp dümdüz hızlı bir şekilde yürümeye başlamıştı. Peşinden koşmaya çalıştığımda beni tutan biri vardı.

"Senin oğlunum ben! Senin! Senin.. senin oğlunum ben.."

Dizlerimin üstüne düştüm, Lucifer tam yanımdaydı ve beni tutuyordu.

"Bırakma beni Anne..!"

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Beni nasıl tanımamisti? Onun annem olduğuna emindim. Neden beni tanımadı ve özellikle Lucifer bunu biliyor olmalıydı neden bana söylemedi! Bir hırsla ona doğru döndüm.

"Biliyordun dimi. Beni tanimayacagini biliyordun!"

Bunu benden nasıl saklardı?! Lucifer başını öne eğimisti

"Bak Alastor ben-"

"Sen ne?! Ne ha!? Benimle konuşurken yüzüme bak Lucifer!"

Bağırıyordum, kızıyordum, üzülüyordum. Ve o bunların olucağını bilerek bana hiç birşey söylememişti. Lucifer gözleri dolu bir şekilde bana baktı.