Gezinin üstünden dört gün geçmişti ve okuldan çıkıp yürümeye başladım. Bugün babam beni alamayacaktı çünkü ablamı ve abimi bir yere götürmesi gerekiyordu.
Akşam çalışmasına kaldığım için hava kararmıştı. Kendime bir şeyler almak için markete girdim ve dondurma alıp çıktım.
Bir süre daha yürüdükten sonra arkamdan gelen iki kişi dikkatimi çekti. Birkaç dakikadır arkamdan sessizce geliyorlardı çünkü.
Paniğe kapılmayarak yürümeye devam ettim. Ancak aradan zaman geçince bana doğru yaklaşmaya başladılar.
Çantamdan tutarak beni kendilerine doğru çektiler ve sırtım duvara gelecek şekilde yasladılar. Etrafta kimse olmadığı için yardım isteyemezdim.
"Senden bir iyilik isteyecektik." Dedi beni tutan çocuk ve bana doğru eğildi. Geriye kaçmaya çalıştım ancak arkamdaki duvar yüzünden yapamadım.
"Sen iyiliği görürsün şimdi." Gelen ses ile çocukların yere yığılması bir olmuştu. Karşımda duran kişiye ardından yerde yatanlara baktım. Ufuk ikisine de tekme atarak etkisiz hale getirmişti.
Beni kolumdan tutarak çekti ve uzaklaştığımızda bıraktı. "Teşekkür ederim." Dedim yere bakarak. "Daha dikkatli olmalıydın Ceren." Gözlerimi devirmemek için kendimi tuttum. "Olurum." Nedense sinirlenmiştim.
"Bugün akşam yemek var üç aile olacakmışız haberin olsun." Dedi Ufuk. "Üçüncü aile kim ki?" "Ben de bilmiyorum. Neyse hadi eve git sen görüşürüz." Tam evin önünde durmuştuk. "Görüşürüz." Diyerek kapıdan içeriye girdim.
Dışarıya çıkacağımız için hazırlanmaya başlamıştım. Üstüme beyaz bir çiçekli bir elbise giydim, saçımı ve makyajımı yaptım.
Aşağı indiğimde herkes hazırdı. Ayağıma beyaz spor ayakkabılarımı giydim. Evden çıkarak arabaya bindik ve restorantın olduğu yere gittik.
Masaya doğru ilerlerken geldiğimiz yeri incelemeye başladım. Büyük bir teras katıydı ve deniz manzarılıydı. Akşam olduğu için ışıklandırmaları açmışlardı.
"Hoşgeldiniz." Etrafa bakmayı bıraktım ve herkesle el sıkıştım. Daha doğrusu bir kişi hariç. Karşımda benim yaşlarımda bir kız duruyordu. Kumral saçları ve yeşil gözleri vardı. Fiziğini belli edecek siyah bir elbise giymişti.
"Sen Ceren'sin değil mi? Tanıştığıma memnun oldum!" Dedi heyecanla ve sarıldı. "Ben de Lila bu arada." Gülümsedim. "Tanıştığıma memnun oldum." Dedim.
Lila oturunca karşımda duran Ufuk'a baktım. El sıkışmak için elimi uzattım. Bana karşılık vererek elimi sıktı. "Ben Ceren memnun oldum." Bana sorgulayıcı bir bakış attı. Devam et dercesine elimle işaret yaptım. "Ben de Ufuk." Başımı sallayarak elimi çektim ve oturmak için yerime geçtim.
Lila tam yanımda oturuyordu. Hızlıca bana döndü. "Telefon numaranı alabilir miyim?" Sanırım hep güler yüzlüydü. "Olur." Bana telefonunu uzattı. Numaralarımızı kaydettikten sonra sohbet etmeye başladık.
"Çok güzelsin bu arada Ceren." Daha önce kimseden böyle bir iltifat almadığım için şaşırmıştım. "T-teşekkür ederim sen de çok güzelsin." Diyerek gülümsedim.
"Hangi okuldasın bu arada Lila?" "Ben de tam onu söyleyecektim sizinle aynı okula başlayacağım yarın sınıf arkadaşı olacağız yani!" Okulun sonlarına doğru gelmesi biraz garipti açıkçası.
"Bakıyorum da baya anlaştınız." Dedi ablam araya girerek. İkimizde başımızı salladık. Sanırım ablam arkadaş bulduğum için mutlu olmuştu.
