kayıp prenses

bölüm 3 " korku "

Babamın bana yapabileceklerini düşündükçe korkuyordum hemde çok korkuyordum bı sure sonra bu düşünceleri bı kenara bırakıp dışarıya çıkma kararı almıştım birkaç saatliğine ormanda dolasicaktim dolasmak istiyordum çünkü çok sıkılmıştım.

Azra: teyzecim ben dışarı cikiyorum sen beni merak etme ben birkaç saat sonra gelirim.
Teyze: kaybolma kızım biliyorsun akşama doğru hava hafif karanlık oluyor yolları karıştırıp kaybolma.
Azra: tamam teyzecim sen merak etme kaybolmam ben.
Teyze: tamam kızım o zaman.

Dışarı çıkmıştım dolaşıyordum ormanda bı tavşan gördüm dikkatimi çekti tavşanın peşinden gitmeye başladım tavşanı tutup benim olmasını saglayacaktim çünkü çok güzeldi bembeyaz pamuk gibiydi ama ben sanırım adını kar koyacağım çünkü  karları çok severim. çok görmedim kar ama çok seviyorum. Bu düşüncelerle birlikte tavşanın peşinden gidiyordum tavşanı sonunda yakalamıştım ama karşımda kurt vardı. Çok korkmuştum. Ve bı çığlık atmıştım.

Azra : AAAAAAAAAGH!
Çok korkuyordum ne yapacagimi bilmiyordum koşmaya başlamıştım nereye koştuğumu bilmiyordum çünkü tavşanın peşinden koşarken kaybolmuştum şuab tek isteğim o kurttan kurtulmakti.

***1 saat sonra***

Yaklaşık 1  saattir kosuyordum çok yorulmuştum durmuştum etrafa bakmıştım kurt yoktu şükürler olsun ki yoktu korkum biraz da olsun dinmişti neyseki yere oturup dinlenmeye karar vermiştim yere oturmuştum. Dinleniyordum o sırada hava iyice kararmıştı bu sefer de karanlık korkum başlıyordu napıcaktım bilmiyordum çaresizce oturduğum yerden kalktım ve yürümeye başladım bı yol arıyordum ama bulamıyordum yürüyordum ama nereye gittiğimi bilmiyordum sadece öyle yürüyordum. karanlıktan hicbiryeri göremiyordum napıcaktım ben hiçbir fikrim yoktu. Ayağım biryere takılmıştı düşmüştüm. Ayağım acıyordu kalkıp ayağımın üstüne basmayı denedim basamiyordum basmaya çalıştım birkaç dakika sonra az da olsa ayağıma basmaya başlamıştım bı süre sonra ormandan çıkmıştım şükür etmiştim içimden ama karşımda gördüğüm şey beni şaşırtmıştı karşımda prens Ateş Turan vardı! Çok şaşkındim.

Ateşin anlatımıyla: karşımda sanki atlasın kopyası vardı çok şaşırmıştım kızı kendime nedensizce çok yakın hissetmiştim n
edenini bende bilmiyordum.

Ateş: iyi misin küçük kız?
Azra : iyiyim efendim.
Ateş : bana neden efendim deme gereğinde bulunuyorsun ki deme hem sen kaç yaşındasın bakalim belkide abi dersin bana.?
Azra : 17 yaşındayım efendim..
Ateş : bende 21 yaşındayım küçük kız.
Sanki ateş Turan' ı kendime yakın hissetmiştim neden öyle hissettim bilmiyordum ama çok garipti.

Ateş: gidecek bir yerin var mı küçük kız ?
Azra : hayır yok efendim..
Ateş : gel bizim sarayımızda yaşa küçük kız o zamaz.
Azra : ben size rahatsızlık vermeyeyim efendim..
Ateş: ne rahatsızlığı küçük kız hiçbir rahatsızlık vermezsin bize. Hem senin adın ne küçük kız.?
Azra : azra efendim adım.
Ateş :  bende ateş küçük kız.

Azranin iç sesi : kızım sakın red etme sarayda kalmayı sakın. Bu aile sana sahip çıkar kızım bu aile senin kendi ailenden daha çok değer verir sana seni çok severler. iç sesim deli gibi bunlari söyleyip duruyordu ama ben çok aldırmıyordum. neden bana bu kadar samimi davranıyordu neden ? Ben neden onları sadece uzaktan ve isimleri ve soy isimleriyle tanıyordum neden ? Çok garipti ben bu kadar samimilik beklemiyordum garip hissetmiştim açıkçası ama onların saraylarina gidersem yüksek ihtimalle hizmetçi olarak çalışmayı isteyecektim çünkü hem saraylarında yaşayıp hemde boş boş duramaz' dım olmaz dı. Bu bana yakışır bı davranış olmazdı keşke onlar benim ailem olsaydı çok asil bı aileler onlar. Atlas Turan ' ı garip bı şekilde hiç görmemiştim çok garip bi durumdu benim için yani biraz da saçmaydı benim için bu düşüncelerin içinde kaybolmusken ateş abi bana süslenmişti. Hemen kendime gelip cevap vermiştim.

Ateş : iyi misin küçük kız daldın gittin.?
Azra : iyiyim bian dalmışım ya.
Ateş : peki öyle olsun küçük kız. Hadi bin arkama da gidelim atla saraya.
Azra : tamam abi. ( Daha biseyden haberi yok büyük olduğu için ondan abi diyor )

Saraya doğru atla ilerlemeye başlamıştık ben biraz garip olmuştum ailesi beni görünce ne tepki vericekti nasıl karşılayacaklardı benim bı anda saraylarina gelmemi  ne diyeceklerdi yada benim hakkımda hiçbir fikrim yoktu ama tedirgindim. Sanki sarayda bişey olucakmış gibi hissediyordum ilk defa böyle bir hisse kapılmıştım ne tepki vereceğini bilmiyordum ya ailesi beni istemezse saraylarında o zaman nolucaktı hiçbir fikrim yoktu tedirgindim hayla saraya yaklaşıyorduk ve ben daha çok tedirgin olmaya başlamıştım gariptim ve garip hissediyordum. Ya babam beni burda bulursa korkusu gelmeye başlamıştı çünkü bizim evimiz saraya çok az  yakındı bunu biliyordum ailesi ailemi tanıyordur yüksek ihtimalle umarım beni babama geri vermezler hizmetçileri olarak saatlerce durmadan çalışırdım yeter ki beni geri vermesinler yeter ki.

Azranın kafasından neler geçtiğini az çok tahmin edebiliyorum büyük ihtimalle ailemin vereceği tepkiyi merak ediyordu ve ailemin isteyip istemeyeceğini merak ediyordu ve aşırı gergindi ve bunu belli ediyordu. Annesi ve babasına vereceğimizi düşünmüyordur umarım çünkü asla öyle bişey olmayacaktı annem babam izin verse ben izin vermeyecektim hiçbir şekilde vermezdim onu hiç kimseye. Bu düşünceleri bı kenara bıraktım ve önüme bakmaya başladım saraya yaklaşıyorduk şükürler olsun ki yaklaşıyorduk.