Eflin

seni seviyorum

Yazardan🍂
Doktorun gittikten sonra sedyenin üzerinde solgun bedeniyle azad çıktı ameliyattan yüzünde ve vücudunda çizikler oluşmuş başı ve omzu sariliydi oğlunu gören Havin hanım daha fazla dayanamamış ve bayılmıştı Mirza hemen hemşireyi çağırıp bir odaya almışlardı bir süre sonra serumun etkisiyle kendini biraz toparlayinca Mirza odaya girip
" Hadi daye ( anne ) sizi eve bırakayım biraz dinlenin yarın yine gelirsiniz " dedi annesine
" Yok ben burda kalıcam azadım uyanmadan hiçbir yere gitmem" dedi Havin hanım
" Daye hadi burda beklesende yapacağin birşey yok yarına kadar bekliyeceksin hem bav ( baba ) ve sıla da iyi değiller gel inat etme götüreyim sizi hem sabah yine gelirsiniz "
Birşey demedi Havin hanım başını salladı sadece
Aslında Mirza eflini de göndermek istiyordu ama biliyordu yengesi bir yere gitmezdi
Havin hanım geldi gelinin in yanına oturdu
" Güzel kızım bak iyi dedi doktor Allah'ın izniyle birşey olmayacak biz gidiyoruz şimdi sabah erkenden geliriz yine " eflin bir cevap vermedi başını salladı sadece Havin hanım öptü gelinin başından ve kalktı mirzanin yanına doğru ilerledi onlar hastaneden çıkıp eve doğru ilerlediler eflin ise oturduğu sandalyeden kalkıp yoğun bakımın camına doğru ilerledi ordan izledi azadı çökmüştü sanki azad birkaç saatte
" Sana birşey olursa yaşayamam ben " dedi eflin sanki azad duyacakmış gibi Yusuf ve Miran camın önünde duran kadına baktılar çökmüştü resmen
Azada iyi gelmişti eflin bunu herkes fark ediyordu birbirlerine olan bakışlarını görenler yıllardır birbirlerini seviyor derdi ama birtek ikisi anlamadılar gidip birşeyler söylemek tesselli etmek istediler ama ne diyeceklerini onlarda bilmiyordu daha fazla orda beklemek istemediler dışarı çıkıp sigara yaktılar iki arkadaş kardeşlerini beklediler azad da onları beklerdi onların arasında sarsılmaz bir bağ vardı ve bağ onlar ölunceye hatta öldükten sonra bile kopmazdı
Mirza annesi babası ceylanı ve kardeşini eve bırakmış
Sıla abisine dönüp
" Abime birşey olmaz demi abi uyanacak o "
" O nasıl laf öyle güzelim tabiki uyanacak abim birakirmi hiç bizi o " dedi kendinide inandırmak ister gibi
" Abi kendine dikkat et " dedi sıla başını salladı Mirza ve çıktı evden hastaneye gitmek için Aras ve aral haberi alınca gelmek istemişlerdi ama Mirza izin vermemişti son sınavlarınız zaten sonra geleceksiniz simdi gelirseniz 1 sene daha uzayacak okulunuz şimdi gelseniz bile yapacak birşey iniz yok bekliyoruz bizde sadece demişti onlarda mecbur kabul etmişlerdi hastaneye gelince bahçede sigara içen Yusuf ve mirana başıyla selam verip içeriye girmişti yengesine bakmak için camın önünde öylece duran yengesinin yanına ilerleyip seni de goturseydim yenge eve hem biraz dinlenirsin sabah yine gelirdin gel inat etme bari burada bir oda ayarlayalım dinlen sabaha kadar
Mirzanin dediklerini duymazdan gelip
" Ben onu sevdiğimi söyleyemedim ama o biliyordur demi Mirza hissediyordur onu sevdiğimi demi ". Dedi
" Biliyordur tabi yenge uyanınca söylersin sen ona hem o da seni seviyor "
" Seviyordur demi beni uyanirda zaten bırakamaz o beni "
" Bırakmaz tabi yengem bırakmaz " dedi bir süre öylece camın arkasından azadı izlediler ikiside Mirza biraz hava alacağını söyledi ve Yusuf ve Mira'nın yanına çıktı
" Durumu nasıl " dedi Yusuf
" Aynı harap etti kendini dinlenmek bile istemiyor" dedi Mirza derin bir off çekip bir sigara yakarak çok icmezdi mirza ama bazen bir kaçıs yolu oluyordu sigara Mirza gittikten bir süre sonra içeri hemşire girmişti serumunu değiştirip çıkmıştı eflin çıkan hemşireyi görünce
" Bakar mısınız " diye seslenmişti
"Buyrun " dedi hemşire
" Ben içeri girebilir miyim sadece beş dakika ne olur "
" Malesef şimdi göremezsiniz "
" Ne olur sadece beş dakika hemen cikicam " dedi eflin ağlarken.
" Tamam ama sadece 5 dakika " demişti hemşire
" Benimle gelin üzerinize tıbbi giysiler vereyim "
Eflin hemşire ile gidip giyinmişti yoğun bakımdan içeri girdi yatağa yaklaşıp elinden tuttu azadın önce elinin üzerine sonrada başına öpücük bıraktı eflin incitmekten korkar gibi yavaşca
" Ne olur uyan " dedi sanki duyacak gibi
" Beni sensiz kimsesiz bırakma ne olur ben yapamam dayanamam o kadar alistirmissin ki kendine bugün sen olmayınca gözüme uyku bile girmedi sana seni sevdiğimi bile söyleyemedim ben ama o yüzden uyanman lazım beni bırakma sana ihtiyacım var seni seviyorum " dedi ve son kez alnını öpüp disarı çıktı ve yere çöküp ağlamaya başladı onu gören hemşire yanına yaklaşıp
" İyimisiniz " dedi ama eflin ağlamaktan birşey diyemedi öylece sabah olmasını bekledi

Selammm canlarım ben geldimm
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum
Yıldıza basmayı unutmayınnnnn

Sizi seviyorummmmmm 💜