~The Force Of Love~

Bölüm 4

Gözlerimi araladığımda beyaz ışık gözlerimi kamaştırmıştı. Yavaşça gözlerimi kırğıştırarak açtığımda yanı başımda uyuya kalan sanemiyi gördüm.Son olanlar aklıma gelince yine sinirle dolup taştım.

Elimi sıkmaya başladığım zaman yanımdan bir ses geldi"Giyu canımı acıtıyorsun.." dedi
"Oh özür dilerim." diyip elimi çekmeye çalıştım ama izin vermedi.İçeriye
hemşire girince elimi bırakmak zorunda kaldı.

"Oh Bay Tomioka uyanmışsınız. Sinir krizi geçirdiğiniz için size sakinleştirici vermek zorunda kaldık.Ve Bay Shinazugawa sizin omzunuza bakmam gerekiyor."diyip kolumdaki serumu çıkardı.

"Sanemi koluna ne oldu?""Boş ver önemli bir şey değil." hemşire Saneminin koluna baktıktan sonra "Bay Shinazugawa odadan çıkar mısınız?""Neden?""Hastamı kontol etmem gerekiyor""Ben olmadan yapamıyor musun?"

Hemşirenin bakışıyla Sanemi odadan çıkmak zorunda kalmıştı.Hemşire az önce Saneminin oturduğu yere oturdu."Ablanız şuan yoğun bakımda ama elimizden geldiğince onu kurtarmaya çalışıcam.Kafasına çok ağır darbeler almış.Ve Bay Shinazugawa sizi tutmaya çalışırken omzunu yaraladı.Ya da daha doğrusu siz yaptınız." "Ben mi yaptım?""Omzunu çizdiniz şanslısınız çok bir şey olmamış.Şimdi isterseniz biraz dinlenin sonra sizi ablanızın yanına götürürüm geçmiş olsun."

Sessiz bir teşekkür mırıldanıp geri uzanır pozisyonuma döndüm.Bir süre sonra sanemi içeriye girdi."Ablan uyanmış. Görmek ister misin?" hevesle başımı sallayıp Saneminin yardımıyla ayağı kalktım. Ablamın olduğu odaya varmıştık.

Üstüme mavi bir şeyler giydirip ablamın olduğu odaya girdim.Arkamdan sanemi geldi. Ablam bana bakarak hüzünlü bir şekilde güldü."Giyu hayallerinin peşinden koş."

Ablasının elini tuttu"Abla niye böyle konuşuyorsun yaşayacaksın." ablası sadece gülümsedi.Yavaşça gözleri kapanmaya başlamıştı.Giyunun elleri titremeye başlamıştı.

Adeta dili tutulmuştu.Makine den ses geliyordu.Sanemi kendini toparlayıp doktor çağırdı."Bay Tomioka çıkar mısınız?""Hayır ablamı yanlız bırakamam!""Giyu hadi çıkalım.""Olmaz ablamı yanlız bırakamam!"

Sanemi Giyunun gelmeyeceğini anlayınca kucağına alıp odadan çıkardı.Üstündeki özel kıyafetleri çıkardıktan sonra odanın önündeki sandalyelere oturttu.Amcasıda karşı duvardaki koltuklarda oturuyordu.

Giyu ağlamamak için kendini sıkıyordu.Eğer ağlarsa güçsüz görünürdü.Sanemi ellerini Giyunun sıkmaktan kanamak üzere olan ellerinin üstüne koydu.Hiç bir şey demeden sıktığı ellerini gevşetti ve siyah saçlı oğlana sarıldı.

Siyah saçlı oğlanın deniz mavisi gözlerinden yavaş yavaş akmaya başlamıştı incileri. Beyaz saçlı oğlana karşılık vermişti.Yaklaşık 1 saat öyle durdular.İçeriden doktor çıktı Giyu umutla doktora bakmaya başlamıştı.

"Geçmiş olsun.."

Bunu duyunca daha çok ağlamaya başlamıştı.Önce yakın arkadaşı sonra ablası ikiside amcası yüzündem ölmüştü.Giyu yavaşça yaslandığı göğüsten kalkarak amcasının yanına ilerledi.

Sağlam bir yumruk geçirdikten sonra kalktığı yere geri döndü."Buradan gidelim mi?" Sanemi onaylayınca oradan uzaklaştılar...

Arkadasla aklima bisi gelmio o yuzden bos yaptim biraz 😔 affedin Biraz moment ekledim yeniyim kotu oldu kb