Derin bir nefes verip elimdeki boş tabakları tezgaha bıraktım. Durmaksızın bi içeri bi dışarı girip çıkmaktan bacaklarım ağrıyordu. Sırf cebime üç kuruş girsin diye kabul ettiğim bu garsonluk işi daha gecenin başından bile pişman etmişti beni. Sürekli olarak çalışmaya alışkındım zaten ama her gün yüz yüze geldiğim insanların aşağılayıcı tavırlarıyla uğraşmak sinir bozucuydu. Karşısındakini küçük gördüğü her halinden belli olan üç beş ergenin lafı elbette benim için çok da önemli değildi ama insan bir noktadan sonra sinirleniyordu.
Kirli tabaklardan birinden elime bulaşan sosu suyun altında temizledikten sonra elimi havluya silip derhal mutfaktan çıktım ve depoya doğru yürümeye başladım.
Uzun koridorda attığım her adımda bahçeden gelen müzik sesi azalıyordu. Parlak ışıklar ve sarı renkli duvar kağıtları gözü rahatsız eden cinstendi. Mermer ile kaplı zeminde ayakkabılarım gıcırdıyordu. Sıcaktan boğulacak gibiydim, yüzüm terlemişti. Gömleğimin birkaç düğmesini açıp kendimi rahatlatmaya çalıştım ama pek de bir işe yaramadı.
Tuvaletlerin olduğu köşeyi dönüp biraz daha ilerlediğim zaman koridorun sonunda kalacak olan odanın kapısının açık olduğunu gördüm. Oysa birkaç saat önce geldiğimde kilitlediğime emindim. Acaba diğer görevliler mi girmişti? Bir de böyle bir sebepten azar yemek istemiyordum bu yüzden acele ederek koridoru geçtim. Sonuna kadar açık olan kapıdan içeriye girdiğimdeyse küçük dilimi yutacaktım. Nefes alabilmek için dudaklarımı araladım ama sadece sertçe yutkundum. Öylesine korkunç bir manzara ile karşılaşmıştım ki çenem titremeye başlamıştı.
Kan, kan,kan...
Daha birkaç saat önce balo kraliçesi seçilip başına zarif bir taç taktıkları çocukluk arkadaşım, kana bulanmış bembeyaz elbisesi ile yerde hareketsiz bir şekilde yatıyordu.
Fakat odada bulduğum tek şey boynundan oluk oluk kanlar akan dostum değildi; okula başladığımdan beri hiç haz etmediğim Choi Yeonjun güzeller güzeli arkadaşımın kanlar içindeki bedeninin hemen yanında yerde oturuyordu.
Gözleri kocaman açılmış, dudakları ise korkunç bir şekilde kıvrılmıştı.
O korkunç şeytan, dehşet verici bir manzaranın içinde deli gibi gülüyordu.
İşte, kabuslarım bu şekilde başlamıştı.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
