Öncelikle merhabalar. Ben yeni yazar. Uzun zamandır bir hikaye yazıp atmak istiyordum. Geçenlerde birçok kez denemeler yaptım ve attım. Ancak okunmadı. Şuan umudum yüksek okunacağına inanıyorum. Ve bu satırları okuyan güzel insan, teşekkürler. 💕
İyi okumalar.٭٭٭٭٭
Gözlerini aniden açan kız, nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu. Kutu gibi birşeyin içindeydi ve bu kutu hareket ediyordu. Çaresizce bu kutunun nereye gittiğini öğrenmek için kutunun durması gerekiyordu. "Bu, kutu bir asansör olmalı" dedi kız mırıldanarak. Konuşacak hali yoktu. Gittikçe kız daralıyordu ki, asansör durdu.
Asansörün kapağı açıldığını gören kız geri çekildi.
Kızın karşısında iri ve sarışın bir çocuk duruyordu. Kız halilen daha da korkmuştu. Çocuk "Bu bir kız" dedi. Birden herkes oraya toplanmaya başladı. Herkes aralarında birşey mırıldanırken, kumral bir çocuk asansöre atladı. "Merhaba çaylak, ben Newt" dedi ve gülümsedi. "Burası neresi?" dedi kız.
"Burası kayran, birileri tarafından buraya konulduk ve eğerki birşey hatırlamazsan korkma herkes buraya ilk geldiğinde hiçbirşey hatırlamaz, adını bile" dedi Newt. Kız gözlerini newt'e dikerek "İsmimi hatırlıyorum, ismim amaya" dedi kız.
Newt gülümseyerek "Öyleyse hoşgeldin amaya, sana kayranı gezdireyim" dedi ve amaya'ya elini uzattı.
Amaya newtin elini tutarak ayağa kalktı."Hadi millet dağılın" dedi Newt. O iri sarışın çocuk amaya'ya sert bakışlar atıyordu. "Ah, o gally" dedi Newt.
"Hoşgeldin, çaylak. Umarım bazıları gibi iş açmazsın başımıza" dedi gally. "Anlamadım? Bazıları derken? "
"Mesela, daha 1 ay önce gelen çaylaklar gibi"
Newt bölerek "Hadi ama gally, yeter" dedi.
Gally kaşlarını çatarak "Tamam, öyle olsun" dedi ve oradan uzaklaştı."Gally'nin bahsettiği çocuk kim?" dedi amaya.
"O Thomas, senden önce gelen çaylak"
Anlamışcasına kafasını salladı amaya.
"Peki, neden burada tutuluyoruz, bir cıkış yolu yok mu? "
"Burada neden tutuluyoruz hiçbir fikrim yok. Ayrıca 3 yıldır çıkış yolu arıyoruz ama hâlâ birşey bulamadık maalesef"
"Bu labirent'e bende girebilir miyim? " dedi amaya.
Newt ciddi bir duruşla "Oraya sadece koşucular girebilir"
"Koşucular mı?"
"Evet, koşucular"
"Aradaki fark ne öyleyse"
"Hızlı olmak gerekiyor. Eğerki hızlı olunmazsa labirentde kalır ve ölür. O yüzden koşucular girebilir sadece" dedi newt.Newt ve amaya'nın yanına sevimli kıvırcık bir çocuk geldi. "Merhaba, çaylak. Benim adım chuck" dedi sevimli çocuk. Amaya gülümsedi ve Chuck'ın saçları okşadı. "Merhaba, chuck. Benimde adım da amaya"
"Chuck sen amaya'yı gezdir ben tava'nın yanına gideceğim" dedi newt.
Chuck amaya'nın koluna girdi ve yürümeye başladı.
"Chuck, labirent'e yakından bakabilirim" dedi amaya.
"Tabiiki de bakabilirsin. Ama sakın içeriye girme"
"Merak etme, chuck" dedi ve sarmaşık dolu labirentin duvarlarına yaklaştı.Amaya'dan
Sebepsizce içeriye girmek istiyordum. Neden olduğunu bilmiyorum ama sanki beni çeken birşeyler vardı. O kadar kafamı kurcalayan soru vardı ki. İçinden cıkamıyordum.
O kadar dalmışım ki chuck'ın seslendiğini duymamışım.
"Amaya yanıma gel, birazdan koşucular gelir"
"Kaç tane koşucu var" dedim merakla.
"Şey aslında normalde iki koşucu vardı. Ama biri sokulduğu için kayran'nın başı alby koşucu olarak gitti. Ancak o da sokuldu ve yeni koşucu Thomas oldu. Aslında çok uzun sonra özet geçerim. " dedi chuck.
"Sokulmak derken? Sokulanlara noluyor? "
"Tarif edemediğim bir yaratığa dönüşüyor"
Ne diyeceğimi bilemedim. Kafam çok karışıktı.Labirentden ayak sesleri gelmeye başladı.
"Gelenler, koşucular mı?" dedim.
"Evet"
Esmer ve asyalı bir çocuk çıktı labirentden. Beni görünce şaşırmış gibilerdi. "Hey, minho ve thomas yeni çaylağımız var" dedi chuck.
"Merhaba, ben Thomas" dedi karşımdaki esmer çocuk.
"Merhaba, thomas. Bende amaya. Gally senin hakkında hiç iyi şeyler söylemedi"
"Şaşırmadım" dedi ve güldü.
Gözlerim thomasın yanındaki asyalı çocuğa gitti. "Bir merhaba yok mu" dedim.
"Merhaba, çaylak" dedi. Ah ne soğuk çocukmuş.
"İsminide söyleseydin"
Thosmas elini asyalı çocuğun omuzuna atarak "Onun adı minho. Koşucuların başı"
"Memnun oldum amaya" dedi ve gülümsedi minho. Çok mu güzel gülümsüyordu. Gözlerinde kısılıyordu.
"Bende memnun oldum minho"Newt yanımıza geldi ve şöyle dedi. "Bu gece kutlama var, haberiniz olsun"
"Ne kutlaması" dedim
"Sen geldin ya çaylak onu kutlayacağız"٭٭٭٭٭
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LABİRENT
Science FictionHer şeye rağmen hiç vazgeçmeden bir çıkış yolu ararlar ve en sonunda o çıkış yoluna ulaşırlar. Ama herşey dahaca yeni başlıyordur.